Ik hoor (en zie) het om me heen bij anderen, maar ook zelf heb ik er wel eens last van. Een egoïstisch kind. En wat kan dat vervelend zijn zeg. Maar eerlijk is eerlijk, het hoort ook een beetje bij kind zijn. De wereld draait immers om hen (denken zij dan hè 😉 ).
Egoïstisch kind: tot op bepaalde hoogte is dit juist goed
Update: juli 2022
Op zich is een egoïstisch kind dus niet vreemd, het is eigenlijk zelfs heel normaal. Maar wanneer kom je op egoïstisch gedrag dat niet meer ‘normaal’ is en hoe ga je daar mee om?
Waarom gedraagt een kind zich egoïstisch?
Egoïstisch gedrag begint vaak al op heel jonge leeftijd en dan meestal in combinatie met andere kinderen om zich heen.
Dat kan een broertje of zusje zijn, maar ook een kindje op het kinderdagverblijf. Je kind wordt boos als een ander kindje meer ranja in het glaasje heeft dan zij zelf. Of trekt ‘egoïstisch’ een pop of auto uit de handen van een ander kind want dat is ‘mijn’. Je herkent de uitspraak vast wel.
Je kind komt op voor zichzelf
Eigenlijk is egoïstisch zijn tot op bepaalde hoogte wel goed. Je zorgt immers voor jezelf en laten we wel wezen… daar is helemaal niets mis mee! We doen als ouders ons uiterste best om onze kinderen zelfstandig door het leven te laten gaan en een beetje egoïsme komt dan prima van pas.
Het wordt pas echt vervelend als bijvoorbeeld het gezin er onder lijdt omdat er altijd exploderende ruzies ontstaan door het egoïstisch gedrag van je kind.
Ruzies in het gezin
Zo hebben wij hier periodes in huis gehad (gelukkig ‘gehad’) dat het niet te harden was met onze kinderen. Zoonlief mag dan 5 jaar ouder zijn dan zijn zusje, hij voelde zich zéér regelmatig achtergesteld. En dat voelde dan voor ons als een egoïstisch kind dat zijn zin niet krijgt.
Om uiteenlopende redenen (van de hoeveelheid frisdrank in een glaasje tot de minuten die op de ipad gespendeerd zijn) explodeerde het dan met als resultaat stampvoeten, slaan met deuren, dingen kapot maken en natuurlijk schreeuwen en huilen.
Egoïstisch gedrag uit onzekerheid
Gelukkig hebben we dit op het moment iets meer onder controle. Er zijn nog van die dagen dat ik liever terug in bed kruip omdat ik al aan mijn water voel dat het ‘zo’n’ dag gaat worden, maar dat is niet meer wekelijks.
Daarnaast begrijp ik ook dat het egoïsme bij mijn kind echt uit onzekerheid komt en als ik me dat realiseer, dan versoepelt dat ook weer de emoties bij mij.
Egoïstisch gedrag bij je kind uit jaloezie
Maar ook dochterlief is bij tijd en wijlen enorm egoïstisch hoor. Laten we haar vooral niet op een voetstuk plaatsen! De afgelopen week was het nog volledig mis met de voetbalplaatjes actie van de lokale supermarkt.
Wij sparen ze niet, want bij ons geven ze niets om voetbal. Ik neem de plaatjes echter wèl altijd mee, want ik weet dat een vriendinnetje van dochter ze wèl spaart (samen met haar broertje).
Thuis aangekomen dook ik in de boodschappentas om de voetbalplaatjes eruit te halen en gaf ze gelijk aan vriendinnetje. He-le-maal mis. Want dochterlief wilde ze hebben. Met niet mis te verstane woorden (6 jaar hè!) gooide ze naar mijn hoofd dat zíj ze moest hebben, want zíj spaarde ze nu ook.
Dit soort prinses-op-de-erwt gedrag, daar kan ik persoonlijk niet zo goed tegen. Ik gaf dus ook aan dat ik dan de volgende keer de plaatjes wel zou verdelen want nu had ik ze al aan haar vriendinnetje gegeven. Dochterlief bleef net zo lang zeuren bij haar vriendinnetje totdat ze ook nu al de helft in haar pocket had, hoezo egoistisch?
En wat nog veel erger is…. even later vond ik ze verscheurd in de prullebak!
Dit kan je doen als je kind zich egoïstisch gedraagt
Maar praten helpt gelukkig. Iedere keer weer, bij welk kind dan ook … leg uit wat je stoort. Geef aan dat je hun gevoel snapt, maar koppel tegelijkertijd ook terug hoe je het liever zou zien… en dan? Herhalen, herhalen, herhalen 😉 .
Uit onderzoek is overigens gebleken dat je een egoïstisch kind ook op een andere manier kan helpen. Geef je kind een bullet journal of een notitieboekje en laat je kind iedere avond opschrijven waar hij of zij die dag dankbaar voor is geweest. Kinderen gaan hierdoor na verloop van tijd anders naar hun leven kijken.
Herken jij dit soort egoïstisch gedrag bij je kind? En hoe ga jij daar mee om?
