Ons nieuwe huis brengt uiteraard ook een nieuwe tuin met zich mee. En wat voor tuin! Ongeveer 3000 m² Jardin Sauvage, zoals mijn schoonmoeder onze tuin zo mooi noemt. Zij -en ieder ander die hem tot nu toe gezien heeft- vindt onze tuin prachtig. Ik ook hoor, maar toch is het absoluut mijn smaak niet, een Jardin Sauvage.
Wat is een Jardin Sauvage precies?
De eerste keer dat ik de term Jardin Sauvage hoorde wist ik helemaal niet wat het betekende. Inmiddels snap ik dat mijn eigen vertaling ‘rommelige tuin’ enigszins klopt. Als je de vertaling niet al te letterlijk neemt dan hè. Het staat meer voor een natuurlijke tuin met veel groen en kleur. Zonder al te strakke lijnen. Het lijkt erop alsof dat de natuur zelf zijn gang mag gaan in een Jardin Sauvage, maar niets is minder waar. Ook deze tuin wordt in de hand gehouden en ‘gemaakt’.
Even wat anders dan onze vorige tuin
Niet alleen het huis is volledig anders dan ons oude huis, ook de tuin is dus voorzien van een heel andere opzet dan onze oude tuin. Ik ben nu in de vakantie dus volop aan het tuinieren met de kinderen. We waren eigenlijk bijna klaar met onze oude tuin. Twee jaar geleden nog zette Frank en ik de volledige schutting in Zweeds Rabat met daar tussenin kolommen gevuld met stenen. Het was aardig wat werk maar wij vinden zo’n schutting allebei heel mooi. Nog steeds trouwens. Maar het is echt een schutting die thuis hoort bij een modern huis en een tuin die omringt is door buren. Ook al hadden we vrije kijk aan de achterzijde en woonden we vrijstaand, in ons oude huis lag de tuin van de buren direct aan onze tuin.
Onze nieuwe tuin, de mogelijkheden en de nieuwe keuzes die we mogen maken
Onze nieuwe tuin is dus een Jardin Sauvage. In ieder geval als ik mijn schoonmoeder mag geloven. En ook al vind ik het heerlijk om in de tuin bezig te zijn, ik heb er niet zo heel veel verstand van, dus ik geloof haar op haar groene ogen. Duidelijk mag zijn dat onze robot grasmaaier nog niet ingesteld, het gras is nog een zooitje.
Maar dat mag de pret niet drukken, de trampoline staat en de beestjes staan achter in de wei. Zoals je hieronder ziet hebben we een trampoline met net tegenwoordig. Eentje die boven de grond staat in plaats van in de grond gegraven zoals in onze oude tuin. De kinderen zijn er helemaal blij mee en ik vind het fijn dat de trampoline grotendeels uit het zicht staat (om de hoek van het terras).
Even geleden publiceerde ik al een artikel over het bijvoeren van vogels in de zomer en daar kon je al een deel van onze nieuwe tuin zien. Hieronder laat ik je nog wat meer zien van onze Jardin Sauvage.
Onze tuin staat vol met allerlei soorten hortensias. Die zijn niet zo heel moeilijk te onderhouden, alhoewel ze wel flink wat water nodig hebben. Verder is het een plant die heel lang bloeit en waarvan je -als je zoveel hebt als wij- makkelijk wat bloemen kan missen voor in een vaasje!
Kenmerkend voor een Jardin sauvage
Kenmerkend voor een Jardin Sauvage zijn de vele bloemen die je in de tuin ziet. Liefst allerlei soorten en liefst ook door elkaar. Dat maakt dat ik het nogal druk vind in de landelijke groene tuin. Liever zou ik de bloemen wel allemaal behouden, maar nog wat meer groeperen waardoor je meer rust krijgt. Want prachtig zijn ze wel, én goed voor alle beestjes. Vooral de vlinderstruik (die hoge met die roze pluimen op de achtergrond) trekt ontzettend veel bijen en vlinders aan, super leuk.
Houden we de Jardin Saugave of maken we een strakkere tuin?
Daar zijn we nog niet helemaal over uit. Als je mijn blog over de indeling van een strakke tuin leest, dan zie je in ieder geval wat mijn smaak is. Ik zou graag wat meer die kant op bewegen. Aan de andere kant vind ik het ook heel belangrijk dat onze tuin een plek is waar beestjes zich fijn voelen. Vogels, maar ook egeltjes, eekhoorntjes, vlinders, bijen. Hoe strakker de tuin, hoe moeilijker dat wordt.
Ik zou dus graag gaan voor een mix van een Jardin Sauvage en een wat strakkere look om zo aan beiden tegemoet te komen. Vooral ook omdat de tuin aan de achterzijde doorloopt in onze dierenwei en we daarachter midden in de weilanden uitkomen. Dan is het niet mooi om van helemaal strak ineens naar het landelijke te gaan. Het doel is dus om iets meer rust te creeëren door wat strakkere elementen en toch een gezellige uitstraling te behouden. Met voldoende bloemen, struiken en bomen en toch zicht naar achteren door een mooi tuinhek. Dat is mijn ultieme wens.
Om die indeling goed te doordenken hebben we een tuinarchitect in de arm genomen. Hij gaat met ons een plan maken. Een meerjarenplan 😉 . Want eerst moet er nog het nodige verbouwd worden aan ons huis!
Dankjewel voor je leuke artikel