Uit onderzoek blijkt dat speelgoed een kind niet gelukkig maakt, maar tijd met hun ouders wél. Het probleem is dat veel ouders (en ja, wij ook) die tijd niet lijken te ‘hebben’. Ze vergeten hierbij echter dat je op veel eenvoudige manieren ook tijd kan doorbrengen met je kinderen. Tijd die hen gelukkig maakt.
Ik pak mijn eigen situatie maar eens als voorbeeld. Ons gezin bestaat uit 2 werkende ouders – fulltime werkende ouders – en 2 kinderen. Nu hebben wij, zoals jullie wellicht weten, enige tijd geleden een aantal keuzes gemaakt waarmee ons gezin een hele verandering heeft doorgemaakt. Ik heb in het verleden altijd fulltime gewerkt, maar dan in loondienst. Sinds een jaar ben ik ondernemer en werk ik van huis uit. Dat scheelt.
Als eerste betekent het in ons gezin dat ik mijn zoontje op de fiets naar school toe breng, in plaats van dat we hem om 07.30 op de BSO afzetten. Nu heeft hij het daar altijd naar zijn zin gehad hoor, maar deze situatie heeft voor hem en voor mij wel een verandering in contact tot stand gebracht. We lijken elkaar sinds die tijd beter te begrijpen, we praten meer over ‘van alles en nog wat’ en hij kan langer in bed liggen in de ochtend, wat zijn concentratie gedurende de dag weer ten goede komt.
Vakanties en fulltime werken als moeder
Maar dan komt het: de vakanties. Ook dan ben ik thuis. En dàt betekent dat we de hele dag samen zijn -wat heel gezellig is, maar ook veel tijd kost. Ten minste, dat dacht ik van te voren. Dit samen met mijn eeuwige gevoel dat ik ook wil werken leverde mij van te voren al ‘stressgevoel’ op. Zelf toekomen aan mijn werk, en toch zoonlief (en dochterlief) ook de nodige aandacht geven. Hoe ga ik dat aanpakken?
Ik heb onze gezamenlijke tijdsbesteding vooral gezocht in de praktische zaken, die toch moeten gebeuren. Eten koken en boodschappen doen.
- Zoonlief heeft geleerd hoe hij een ei moet bakken, wat verbazingwekkend genoeg nog steeds heel leuk is om te doen. Natuurlijk hebben we ook de vloer een keer voorzien van druipend eigeel, maar ook dat is niet erg als je je van te voren instelt op ‘gezamenlijk’ koken.
- Samen verzinnen we het avondeten en doen we de boodschappen. Zoonlief schrijft het boodschappenbriefje en beiden halen ze werkelijk àlles van het briefje uit de schappen – om het vervolgens netjes bij de kassa af te rekenen en mee te sjouwen naar huis.
- Samen maken we het avondeten. Snijden van groentes, bakken van vlees, koken van pasta – en natuurlijk het zelf raspen van kaas- allemaal even leuk om te doen.
Aangezien bovenstaande toch al redelijk wat tijd in beslag neemt -en ook nog eens verdeeld over de dag- hebben mijn kids het gevoel dat we veel tijd met elkaar spenderen, en kon ik op de tussenliggende momenten aan het werk terwijl zij lekker aan het spelen waren, of even van een bankhangsessie en tv genoten.
Doe maar gewoon
Uiteindelijk blijk dat het ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ principe uitstekend opgaat voor kinderen. Het hoeft niet altijd meeslepend groot te zijn. Natuurlijk genieten onze kinderen ook van een schaatsochtend of een keer naar een binnenspeelplaats, maar hele simpele dingen kunnen ook tot een feestje leiden.
Wij eten bijvoorbeeld -één keer per week- aan de salontafel, voor in de kamer, in plaats van aan de eettafel. En dat is een feestje op zich. Na het eten genieten we dan van het hangen bij de haard, en doen we een leuk spelletje. Succes gegarandeerd. Wat ik nog niet geprobeerd heb, maar als tip ergens gelezen heb, is het ‘roosteren’ van Marshmallows boven een theelichtje. Dat gaan we zeker nog eens doen om de feestvreugde te verhogen.
Binnenkort nog meer tips om het ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ principe te ondersteunen. Hoe pakken jullie het eigenlijk aan?
