Zo zitten ze Thomas de Stoomlocomotief te kijken… En zo zijn ze klaar voor hun eerste treinrit. Alleen. Dat je kind alleen met de trein naar oma wil. En dat jij dat dan heel moeilijk vindt, maar toch toestaat. Hoe pak je dat verder aan? Vanaf welke leeftijd laat je je kind alleen met de trein reizen? Dat verschilt natuurlijk per kind! Een van onze blogsters stond voor deze gebeurtenis. Samen hadden ze besloten dat haar kind alleen met de trein zou gaan rijden. Voor het eerst. Lees hieronder wat er door haar heen ging en waar ze rekening mee hield.
Kind alleen met de trein; hoe pak je dat aan?
“De conducteur blaast hard op zijn fluitje. De deuren van de trein sluiten en mijn zoon zwaait enthousiast. Hij maakt vandaag zijn allereerste treinreis. Zonder begeleiding bedoel ik dan. Hij vindt het niet eng, alleen reizen met de trein, maar wel een beetje spannend. En ik ook. Toen we het station binnenliepen pakte hij even mijn hand vast. We knipoogden naar elkaar. Een veel te snel uit de kluiten geschoten slungel en zijn moeder.”
Vanaf welke leeftijd laat je je kind alleen reizen met de trein ?
“De voorbereidingen voor deze nieuwe stap in de richting van zelfstandigheid waren voortreffelijk. We zijn keurig op tijd van huis vertrokken en hebben nog genoeg tijd om een kaartje te kopen. Mijn mobiel is opgeladen. Die van hem voor de verandering ook. En hij heeft gezorgd voor voldoende beltegoed. Dat laatste mag in de krant.
Bovendien heeft hij gisteren keurig op internet de vertrektijden en perronnummers uitgezocht. Hij heeft ze zelfs op een papiertje geschreven en in zijn rugzak gedaan. Vervolgens belde hij met oma om af te spreken waar ze elkaar bij aankomst zouden treffen. Ik deed vanaf kantoor precies hetzelfde, alleen wisten we dat niet van elkaar. Maar ondanks de goede voorbereidingen denk ik ‘vanaf welke leeftijd laat je je kind alleen reizen met de trein?’ Uiteraard breng ik hem wel nog even weg. Het is beter voor mijn bloeddruk als ik zeker weet dat hij in de juiste trein is gestapt.”
Lees ook:je kind alleen thuis laten, vanaf welke leeftijd kan dat?
Wanneer kan jouw kind alleen reizen met de trein
Waar dien je rekening mee te houden qua leeftijd als je kind alleen gaat reizen met de trein? Dat hangt totaal af van je kind. Er zijn mensen die vinden dat het alleen met de trein reizen voor kinderen bij de opvoeding hoort. Zij beginnen dan ook al vroeg met ‘oefenen’. Dat zijn veelal de mensen die zelf ook regelmatig met de trein reizen.
Is je kind snel in paniek? Dan is het beter dat je deze gebeurtenis nog even uitstelt. Want wat gaat er in je kind om als de trein stil komt te staan bijvoorbeeld? Hoe gaat hij/zij daar mee om? Een kind van 11 wat snel in paniek raakt laat je beter nog even niet alleen gaan, terwijl een kind van 9 wat heel zelfverzekerd is misschien best alleen kan reizen met de trein.
Heeft je kind er zin in? Een beetje spanning is helemaal geen probleem, dat is gezond zelfs. Als je kind alleen gaat reizen met de trein en hij heeft er zin in, dan komt het allemaal vast goed.
Oplossend vermogen van je kind. Ook het oplossend vermogen van je kind speelt een rol. Is hij/zij in staat om een onverwachtse situatie te handelen? Of heeft hij/zij voldoende lef om in zo’n geval een ander aan te spreken die kan helpen?
Wat zegt de NS?
De NS geeft geen exact uitsluitsel over de leeftijd van je kind met het alleen reizen. Wel kunnen papa en mama goedkope treinkaartjes kopen voor hun kinderen en tussen de 4-11 jaar eventueel een railrunner kaartje.
Reis je veel met de trein, samen met je kinderen? Check dan voor het Kids Vrij abonnement waarop kinderen van 4 t/m 11 jaar gratis kunnen meereizen met ouders. Het Kids vrij abonnement is gratis aan te vragen bij NS.
Kinderen tot 3 jaar reizen gratis mee met een volwassene. Daaruit zou je op kunnen maken dat een kind van 4 al alleen met de trein mag. Of dat verstandig is, dat lijkt me zeer de vraag.
Om wat voor treinrit gaat het?
Uiteraard is het ook van belang om wat voor treinrit het gaat. Kan je kind zonder tussenstop van perron naar perron en is hij of zijn dan op de plek van bestemming? Wordt je kind opgehaald op het andere perron, of moet er een overstap gemaakt worden (of bijvoorbeeld nog verder met de tram).
Gaat je kind alleen met de trein, is het dan een rit van een paar uur, of gaat het om 20-30 minuten? Ook dat scheelt een hoop. Zeker voor een eerste treinrit alleen is een korte rit wellicht verstandig.
Hoe kan je je kind voorbereiden als het alleen met de trein gaat?
Er zijn verschillende manieren waarop je je kind kan voorbereiden.
Ga eerst eens samen reizen
Laat je kind niet direct alleen met de trein reizen maar maak eerst eens een ritje samen, waarin je je kind de handelingen zelf laat doen. Zo kan je zelf nog inspringen als het nodig is.
Praat er samen over
Allereerst neem je uiteraard de treinreis samen door. Gaat je kind alleen met de trein dan is het voor hem of haar belangrijk om te weten waar hij/zij aan toe is. Wat ze gedurende de rit kunnen verwachten. Hoe lang duurt de rit, hoe zit het ook weer met de kaartjes? Van welk perron tot welke perron, etcetera.
Zorg voor mobiel en ID bewijs
Een kind dat alleen met de trein reist hoeft onder de 12 jaar geen ID bewijs te laten zien. Maar stel nu dat je zoon of dochter 11 is, maar ouder ingeschat wordt? Dan is het toch heel fijn als hij/zij het ID bewijs kan laten zien. Wil je het origineel liever niet meegeven, maak dan voor de zekerheid een kopie!
Naast een ID bewijs is uiteraard een mobiele telefoon voor je kind ook handig en eigenlijk niet meer weg te denken. Zo kan het kind ook in een lastige situatie even contact met je opnemen. Wel zo prettig.
Voor jongere kinderen; boekjes
Moet je kindje toch op hele jonge leeftijd met de trein op pad, dan is het misschien wel wat om er een aantal boekjes over te lezen. Zo bereid je ze spelenderwijs voor op wat ze kunnen verwachten. Voorbeelden voor leuke boekjes zijn:
Wat doet het met mama als haar kind alleen met de trein gaat?
“Daarna volgen er 45 lange minuten. In de tussentijd rijd ik naar huis en wacht braaf op een geruststellende sms. Maar mijn mobiel blijft stil. Zal ik hem dan even sms’en? Nee, toch maar niet. Ik ben al eerder aangesproken op mijn telefoongedrag. Het is absoluut niet ‘über’ als je moeder je belt, sms’t, of je veel te overdreven uitzwaait. Van dat laatste maakte hij vandaag gelukkig geen probleem.
Dus ik wacht en lijd in stilte. Nou ja, niet helemaal, want ik twitter wel snel een berichtje. Daar vind ik gehoor bij een andere vader en twee moeders die ook hun kind alleen met de trein lieten gaan. Op dit soort momenten is het fijn om te weten dat ik niet de enige ben die ‘loslaten’ het moeilijkste onderdeel van de opvoeding vindt. Als ik heb uitgerekend dat de trein toch zeker al een kwartier geleden moet zijn aangekomen houd ik het niet meer en bel. ‘Ja hallo, met mij’. Op de achtergrond hoor ik oma tegen hem kletsen. “Waarom bel je me eigenlijk?”.
Gebruikte afbeelding via Shutterstock