Wat zou jij doen als je kind kraanmachinist wil worden?

Mijn oudste puber moest vorig jaar een nieuwe schoolkeuze maken na de afronding van zijn vierjarige VMBO-t. Hij koos voor de opleiding bedrijfsautotechniek. Helemaal prima, maar omdat hij altijd zo enthousiast was op het VMBO over de economielessen had ik deze keuze niet verwacht. We hebben daar over gesproken, maar hij bleef bij zijn keuze. En uiteraard accepteerde ik die. Het maakt me namelijk echt niet uit wat voor werk mijn kinderen gaan doen. Echt niet. Ik wil maar één ding, en dat is mannen die blij zijn met wat ze doen en een boterham kunnen eten. Of je kind nu in een functie als vuilnisman, verpleger, supermarktmedewerker, leraar, kraanmachinist, advocaat, schilder, laborant of krantenbezorger terecht komt. Wat maakt het uit?

kind kraanmachinist

Als je kind kraanmachinist wil worden

Een poos geleden zat ik in de wachtkamer van de fysiotherapeut. In diezelfde ruimte zat een vrouw met een jong kind. Het kereltje bladerde in een prentenboek vol plaatjes van een bouwplaats. “Kijk mama, ik wil later ook kraanmachinist worden.” Het mannetje wijst naar een plaatje van een grote gele graafmachine. “Nou,” zegt zijn moeder wat nors, “Ik dacht dat je dokter wilde worden!” De jongen zegt daarop dat dit niet het geval is. Het kind wil kraanmachinist worden, dat weet hij heel zeker. Moeder is het er duidelijk niet mee eens. “Ok, geen dokter misschien, maar wel advocaat dan?”

Het kind schudt zijn hoofd. Geen dokter, geen advocaat, maar kraanmachinist moet het worden. Met oprechte verbazing bekijk ik wat er gebeurt. Mijn verbazing stijgt nog een graadje als ik moeder het nog een keer hoor proberen. “Piloot?” Ik klap helemaal dicht, vraag me af wat ik hiermee aan moet. Eigenlijk wil ik schreeuwen: “Wat is er mis mee als je kind kraanmachinist wil worden?” Ik hoor de fysiotherapeut mijn naam roepen, ik ben aan de beurt.

Mijn man heeft een flink aantal collega’s die werken als kraanmachinist. Het is een hele kunst om met zo’n machine een gebouw te slopen, zo efficiënt en veilig mogelijk. Een tijdje geleden begon er op het bedrijf een stagiaire. Een jongen van de praktijk, niet van de theorie. Een natuurtalent bleek, die dagelijks met veel plezier op zijn werk verschijnt. Die zeventienjarige kerel heeft gisteren zijn praktijkexamen gedaan. Met een glimlach van oor tot oor en een dikke duim omhoog deelde hij dolgelukkig mede dat hij geslaagd was. Een dikke vette negen had gescoord. Ik ben zo trots op jongens als hij, die hard werken, die gaan stuiteren van blijdschap door hun werk. We hebben ze hard nodig, zulke jongens.

Beroepskeuze maken als puber

Het volgende schooljaar gaat mijn jongste puber naar de vierde van het VMBO-T. Het jaar waarin hij examen gaat doen en een keuze mag gaan maken voor de toekomst. Hij heeft een tijdje terug snuffelstage gelopen. Op kantoor, in een werkplaats, als handwerker in de sloop, bij een weegbrug en op een kraan. Elke werkdag kwamen er foto’s voorbij met enthousiaste verhalen. Hij vond alles leuk. De laatste stagedag liep mijn kind mee met de kraanmachinist. Er kwam een foto op de app van hemzelf in de grote machine, met daarbij de tekst: “Ik weet wat ik wil worden!” Thuis werden de details allemaal uit de doeken gedaan. Of het dit ook daadwerkelijk gaat worden, weten we nog niet. Maar aan ons, zijn ouders, zal het niet liggen. Want er is tenslotte helemaal niks, nada, njente , nichts, mis met kraanmachinist.

Ik heb spijt dat ik die moeder met haar zoon in de wachtkamer niet het telefoonnummer heb gegeven van één van de kraanmachinisten. Had hij mooi een dagje mee kunnen draaien. Stiekem ben ik benieuwd wat het jongetje uiteindelijk gaat doen. Ik gun hem een ultiem gelukkig leven in een beroep dat HIJ wil.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven