Er is natuurlijk geen vaste regel voor. Iedereen ‘mag’ zelf beslissen of je een kind bij je in bed laat slapen of niet als je kind niet in zijn eigen bed wil slapen.
De een beslist dan ook al in een vroeg stadium dat het oké is en de ander juist weer niet. Baby’s zijn de grootste huilers, helaas ook in de nacht, dus vaak word je er dan al in mee geconfonteerd als ze heel jong zijn.
Dus, stel: je kind wil niet in eigen bed slapen. Wat doe je dan als ze huilen (en het is niet omdat ze nog een voeding nodig hebben)?
Laat je ze in hun eigen bedje? Of neem je ze mee naar jouw bed? En wat doe je, als ze groter worden? Wordt het dan een ander verhaal? Handel je altijd op dezelfde manier of ben je niet zo consequent in je aanpak als het gaat om een kind bij jou in bed laten slapen?
Mijn kind wil niet in eigen bed slapen; wat doe ik?
Ik vind het lastig, want in de nacht ben je moe (of nog half in slaap). Daardoor heb je niet zoveel energie, kun je niet met je volle verstand nadenken en komt gehuil erg hard binnen.
Tja, en dan is het erg aantrekkelijk om je huilende kind bij je in bed te nemen, zodat de herrie stopt en je niet na hoeft te denken. Maar, slapen, dat gaat minder goed met een kind naast je, die alle plek opeist en jouw bijna uit (jouw eigen!) bed duwt.
Daarbij komt, dat als je er eenmaal aan begint, ze steeds vaker (of altijd!) bij je in bed willen slapen. Dus, dan wil je eigenlijk toch liever ervoor zorgen dat jouw kindje weer gaat slapen in zijn eigen bed. Maar, dat kost weer zoveel energie…
En niet alleen voor je eigen nachtrust maar misschien ook voor de nachtrust van je kind. Lees hier meer over een goede nachtrust van je kind.
Een baby komt niet in ons bed
Bij een baby was het voor ons heel helder. Die namen we niet bij ons in bed (en zelfs niet op de kamer). Allereerst wilden we hiermee bereiken dat de baby zo snel mogelijk went aan een eigen kamer/bedje en doorslaapt.
Maar nog veel belangrijker, we vinden dat veel te riskant, want wat nou als je zelf in slaap valt en de deken over jouw baby heen trekt, waardoor de baby stikt!? En ja, tegenwoordig bestaat er zoiets als een cosleeper dat weet ik 😉 , maar toch kozen wij voor een andere route.
Lees ook: Laat jij je baby zo in je bed slapen, of alleen met een cosleeper?
Wanneer wij geen kind in ons bed willen
Onze kinderen sliepen al snel door en zijn (gelukkig) goede nachtslapers. Ze worden niet zo snel wakker. Als het wel zo is, dan is dat meestal als ze zich niet lekker voelen, of groeipijn hebben, en soms als ze niet (weer) in kunnen slapen.
Bij ons is de regel: Voelen ze zich écht niet lekker, dan mogen ze bij ons komen en bij ons in bed (hopelijk om te slapen). Meestal zijn wij dan nog wakker als ze in slaap zijn gevallen en kunnen we ze heel gemakkelijk weer in hun eigen bed leggen.
Maar is er niks aan de hand, dan moeten ze in hun eigen bed blijven of als ze er toch uit zijn gekomen, weer terug naar hun eigen bed.
Want tja, als je daar eenmaal aan begint, dan komen ze continue naar je toe. En dan zeggen wij: ‘Nee, liever niet!’. Dus hier ligt voor ons de grote uitdaging. Ons kind wil niet in eigen bed slapen, maar er is niets aan de hand. Hoe gaan we die weer terug in het eigen bed krijgen of daar proberen te houden?
Consequent zijn
En daar ben ik niet altijd consequent in, want het is zo moeilijk om in een slaapdronken toestand goed te handelen. Ik kies er nog best vaak voor om ze dan toch maar even bij me te nemen.
Denkend aan alle ellende die het me in andere nachten heeft opgeleverd. Maar, uiteindelijk word je hiermee geconfronteerd. Want ja hoor, de volgende nacht komt ze heel gemakkelijk weer bij je bed staan. Soms kruipen ze er dan zelfs ongevraagd al bij in 😉 .
Lees ook: Is een doorslapende baby voor jullie onherkenbaar? Lees dit eens!
En dan is het weer tijd om alle energie bij elkaar te sprokkelen en de nachtelijke strijd aan te gaan. Totdat ze weer braaf in hun bedje blijven liggen en ik eindelijk weer kan slapen… of (wat veel vaker het geval is) de hele nacht wakker blijf liggen, omdat ik de slaap niet meer kan pakken !
Hoe ga jij om met een kind dat bij jou in bed wil slapen?
Gebruikte afbeelding via Shutterstock
Herken veel in je standpunten, maar wij moeten nog even zien hoe het bij ons in de praktijk gaat. Respecteer daarin ook ieders keuze en veroordeel mensen niet die samen slapen.
Mijn zoon van 1 slaapt ook niet bij mij. Ook nooit gedaan, ik troost hem wanneer hij een nachtmerrie heeft op zijn eigen kamer en leg hem dan weer terug in zijn eigen bed. Ik ben alleenstaand dus er is mij toen geadviseerd om mijn zoon niet in bed te nemen om een betere nachtrust voor mezelf te creëeren. Dus zelfs wanneer mijn zoon wakker word heb ik voor mezelf een stok achter se deur