De ochtendmisselijkheid van Kate Middleton speelde een grote rol in de media. Inmiddels gaat de beste hertogin richting de vijfde maand, waarbij de kans op nare oprispingen en braken een stuk minder zouden moeten worden.
Ook ik heb enorm geleden onder ‘ochtend’misselijkheid. De eerste vier maanden begon ik de dagen kotsend en op het dieptepunt werd ik zelfs misselijk van mijn eigen speeksel. Ik leefde op avondmaaltijden en kwam de dag door met pepermuntjes. Nog steeds, en ik praat over drieëneenhalf jaar na mijn laatste zwangerschap, krijg ik een wee gevoel in mijn maag bij het opvangen van de frisse geur van menthol.
Voor ik zwanger raakte had ik wel gelezen en gehoord over deze vervelende kwaal, maar, net zoals het verloop van de bevalling, kun je je daar niet echt een voorstelling van maken. En niemand die het in zijn hoofd haalt je te vertellen welke ongemakken je te wachten staan wanneer je het blijde nieuws mededeelt. Dus ik dacht dat je bij het opstaan op tijd het toilet zou bereiken en dat je na gedane zaken weer fris en fruitig aan het werk kon gaan en dat de bevalling ietsje pijnlijker was dan een menstruatie. Niets bleek minder waar.
Om het bij die eerste maanden te houden; waardoor ontstaat die drang tot braken toch? Het schijnt dat bij een zwangerschap het reukvermogen van zwangere vrouwen enorm toeneemt en dat heeft te maken met een natuurlijke mechanisme dat door hormonen in werking wordt gesteld om de vrucht te beschermen tegen gevaarlijke stoffen. Bij sommige vrouwen slaat dit echter compleet op hol.
Meestal krijgen na zo’n twintig weken andere hormonen in het zwangere lichaam de overhand, maar daarvoor komen weer een hoop andere dingen in de plaats. Ik wens Kate en alle mede-zwangeren veel succes!
