VOORUIT! VOOOOOORUIT! MET GESTREKT BEEN ER IN! Hebben we uw aandacht, beste lezer? Dan vraag ik je: klinkt dit als een ontspannen zaterdag- of zondagochtend langs de lijn? Of als een goede motivatie voor een sportend kind? En dan hebben we de echte krachttermen nog achterwege gelaten. Hoewel we tegen censuur zijn, mag er bij sommige fanatieke ouders op sportclubs af en toe best wat weggepiept worden.
Langs de lijn in het weekend
Het weekend, eindelijk een momentje waarop het gezin tijd voor elkaar heeft. En daar hoort ook supporteren bij de sportclub bij! Het ideale moment om alle stress van de week er uit te gooien. Tenminste, voor je kind, die zich lekker loopt uit te sloven op voetbal- of korfbalveld. Helaas lijkt dit ook voor sommige ouders het moment te zijn dat alle werkstress even kan ontladen.
Misschien herken je het wel: ouders die zich willen bemoeien met de coach. Of ouders die zich bemoeien met de scheidsrechter. En tenslotte, minstens zo irritant, ouders die zich continu bemoeien met hun kind. Wij (of eigenlijk Sire, de overheidscampagne) zouden zeggen: Geef kinderen hun spel terug. Jammer genoeg is deze campagne al in 2007 gestart, maar nog steeds reuze actueel. Tijd om eens bij onszelf te raden te gaan dus.
Lees ook: Sporten voor kinderen, stimuleer jij het ?
De actualiteit van dit moment komt vooral voort uit het verhaal van de 7-jarige Jayden wiens moeder nogal in de publiciteit komt de laatste weken. De ouders hebben met hun gedrag langs de lijn hun zoon nogal ik de kijker gezet met als gevolg dat de voetbalclub besloten heeft hem te royeren. Dit aangezien het gedrag van de ouders volgens deze club -ook na herhaalde verzoeken- niet door de beugel kan.
Fanatieke ouders en bemoeizuchtige ouders
Heb jij er jezelf wel eens op betrapt? Dat je misschien toch een tikkeltje hard stond te schreeuwen langs de lijn? Met fanatieke ouders is niet zo veel mis, maar dat fanatieke moet wel gezellig blijven. Maar al te vaak loopt het uit op boosheid of geschreeuw. Ook zijn er ouders die niet zozeer boos worden, maar wel de neiging hebben om zelf te gaan coachen. Of de scheidsrechterrol op zich willen nemen. Wij zouden zeggen: geef je zelf maar eens op voor een van die (vrijwillige) functies. Dan merk je vanzelf hoe fijn het is als ouders zich steeds met je lopen te bemoeien. En bedenk je ook: als jij moppert op de scheids, is dat het voorbeeld dat je je kind geeft. Terwijl het misschien slim is om hen te leren dat volwassenen en trainers nu eenmaal wat meer gezag hebben. Anders krijg je het probleem uiteindelijk weer zelf op je bordje. Just sayin’ 😉
Maar waar ligt dan de grens? Wanneer ben je je kind aan het aanmoedigen langs de lijn, en wanneer wordt dat bemoeien? Waar ligt de lijn tussen fanatieke en vervelende ouders? Wat vind jij? Als ik het bovenstaande filmpje kijk krijg ik tranen in mijn ogen… hoezo kunnen sommige ouders zich niet inhouden?
Eigen ervaringen als trainer
Zo heeft Joyce jaren als trainer paardrijles gegeven. Ook onder de jeugd. En zelfs daar lijken fanatieke ouders zich niet los te kunnen maken van hun kinderen. Schreeuwen en brullen langs de lijn (of beter gezegd: langs de kant van de bak) is daar niet aan de orde. Maar iedere keer hun kind bij het voorbijrijden voorzien van ongevraagd advies/commentaar… tenenkrommend als ik Joyce mag geloven. En dat doe ik 😉 .
Motiveren kan je leren
De een zal gedrag eerder irritant vinden dan de ander. Maar besef wel: dat geldt ook voor je kind. Misschien vind jij wel dat je gedrag nog reuze meevalt (in vergelijking met de schreeuwende bullebak naast je). Maar je kind (of de coach) kunnen daar al heel anders over denken.
Je geduld verliezen, of je dat nu luidkeels doet of niet, werkt sowieso niet motiverend voor je kind. Op den duur zal het misschien zelfs onsportief gedrag in de hand werken. Je leert je kind dat sporten uitsluitend om presteren gaat. “Ik moet wel mijn best doen, anders wordt papa weer zo chagrijnig…”
Onthoud altijd dat voor kinderen plezier het belangrijkste moet zijn tijdens sporten. En misschien zijn jullie langs de lijn wel super fanatieke ouders, maar hoeft jullie kind eigenlijk helemaal niet zo nodig te winnen. Kijk naar wat jouw kind wil en pas daar je eigen gedrag langs de lijn op aan. Zonder te schreeuwen. Uiteraard!
Sta jij regelmatig langs de lijn aan te moedigen? En herken je jezelf hierin of bijvoorbeeld een ouder van een teamgenoot? Wat doe je dan als die zich laat gaan?
Gebruikte afbeelding via Shutterstock
Sporten moet met name een leuke bezigheid zijn voor kinderen. Maar als je vader of moeder staat te schreeuwen langs de lijn, is de lol er wel snel af (voor iedereen)