Het leven van een peuter gaat niet over rozen, dat weet ik maar al te goed. Nu zou het alleen nog fijn zijn als ouders dat ook zouden begrijpen. Hoe zwaar het leven van een peuter kan zijn. Kijk, als je er even bij stilstaat en je inleeft in het peuterleven, dan snap je al snel waar al die peuterdrama’s vandaan komen. Lees hieronder maar eens wat voor ergernissen een peuter allemaal moet doorstaan op een dag!
10x de grootste ergernissen in het leven van een peuter
Geen wonder dat ze het af en toe zo zat zijn. En dan noemen wij dat nog de peuterpuberteit ook. Waar halen we het vandaan! De hele dag door knokken tegen je ouders als ze weer eens iets doen of zeggen dat zo stom is, daar word je natuurlijk hartstikke moe van. Lees hier de grootste ergernissen in het leven van een peuter.
Iets met eten enzo
Kom ik net uit mijn bed, wil ik beginnen aan een heerlijke boterham met hagelslag, is de hagelslag op. Hoe kunnen mijn ouders me dit aan doen? Nee, ik wil geen pasta. Nee, ik wil geen jam. Nee, ik wil geen gestampte muisjes. Ik wil hagelslag! NU!
Het snijden van mijn boterham is echt ontzettend belangrijk. Ik bepaal namelijk zelluf wel hoe ik mijn boterham gesneden wil hebben. En als mijn ouders dat verkeerd doen, dan ga ik echt even uit mijn plaat. Die boterham ga ik dus mooi niet op eten: No way, smeer maar een nieuwe hoor!
Zit ik aan tafel met mijn ouders, moet ik ineens met een vork gaan eten. Luister eens, daar ben ik niet zo van mama. Lekker met mijn handen eten, dat vind ik fijn. Weg met dat bestek, met mijn handen eten is veel leuker, Zo wordt het eten van al die groene smurrie nog een beetje gezellig.
Lees ook: Samen spelen met speelgoed? Zo denkt je peuter erover
Iets met spelen enzo
Ben ik heerlijk aan het spelen met mijn vriendjes in de speeltuin, komt papa me halen omdat ik naar huis moet. Ik heb hier zo’n hekel aan! We zijn hier pas net. Nee, ik ben niet al een uur aan het spelen hier. Ik wil blijven! Ik bepaal zelluf wel wanneer ik naar huis ga. Dus reken er maar niet op dat ik mee ga. Weet je wat? Ga maar vast, ik kom later wel!
Iets met gezond en ongezond enzo
Vraag ik mijn ouders of ze alsjeblieft ranja, sap of limonade voor je willen inschenken, zeggen ze doodleuk dat ik water moet gaan drinken omdat dat zo gezond is. Duhuh, wat is dit voor een flauwekul. Weg met dat water. Ik wil ranja/ sap/ limonade!
Snoep. Daar kan je me voor wakker maken. Hoezo mag ik maar een of 2 snoepjes? Ik geef toch ook meer kusjes? Ik blijf gewoon lekker doorzeuren. Mmmm, ze geven geen krimp. Bah, mama en papa zijn altijd zo streng. Op het irritante af! Breng mij maar naar opa en oma hoor, daar mag het wel!
Iets met naar bed gaan enzo
Zit ik even lekker te spelen met mijn trein/ auto/ pop of keuken, moet ik ineens stoppen met spelen van mijn ouders omdat het bedtijd is. Lekker dan, hier doe ik dus niet aan mee. Als ik speel, dan wil ik niet gestoord worden voor zo iets onbenulligs als naar bed gaan. Laat me met rust! Daarbij komt dat ik nog he-le-maalniet moe ben *gaap*
Sta ik ‘ochtends lekker om half 6 op, willen mijn ouders niet met me spelen omdat ze zeggen dat het te vroeg is en ik terug naar bed moet. Kom op zeg, wat is dat voor een onzin. Ik ben klaar wakker en de dag is toch begonnen? Ze moeten juist blij zijn dat ik zo lekker fit ben!
Lees ook: een kind van 2 en de peuterpuberteit, ik ga de strijd niet aan!
Iets met beeldschermen enzo
Lig ik heerlijk lang uit op de bank televisie of ipad te kijken, word ik geroepen omdat ik moet avond eten. Hallo, ik hoor je niet. Daar heb ik nu geen tijd voor! Ik zit net naar peppa te kijken, dus stoor me alsjeblieft niet!
Iets met geduld … enzo?
Waar ik de grootste hekel aan heb, is als mijn ouders zeggen dat ik geduld moet hebben. Geduld? Waar hebben ze het over. Ik heb geduld, heel veel zelfs. Maar als ik iets wil, dan wil ik het nu! Als mijn ouders nu gewoon doen wat ik zeg, dan hoeft het allemaal niet zo lang te duren!
En, wat denk je, komt dit leven van een peuter en zijn uitspraken een beetje in de buurt bij wat jouw peuter denkt?
Gebruikte afbeelding via Shutterstock