‘Met vier kinderen kunnen we jou wel een ervaringsdeskundige noemen,’ wordt regelmatig tegen me gezegd door moeders op het schoolplein. Nou om heel eerlijk te zijn zou ik daar niet op gokken. Ik ben namelijk allesbehalve een oermoeder. Ik geef het maar toe: ik denk dat ik mezelf daar vaak te belangrijk voor vind. Mezelf soms graag voorrang geef. Als ik weer eens teveel heb gegeven, dan denk ik: ik, ik en nog eens IK! Loedermoeder is dus meer op zijn plaats dan oermoeder.
Ik ben geen oermoeder maar een loedermoeder
Ik benijd vrouwen die alles belangeloos opzij zetten voor hun kroost. Mij lukt dat niet. Althans niet altijd. Bovendien ben ik ook niet praktisch genoeg ingesteld om een oermoeder te zijn en kom ik er met regelmaat te laat achter dat bepaalde zaken nog geregeld moeten worden.
Een loedermoeder die er pas na twee maanden achter komt dat de gymschoenen al lang te klein zijn. Trakteren? Shit, helemaal vergeten! Doe maar makkelijk: zakjes chips of ijsjes. Dat ijsjes niet heel handig zijn in de zomer als het 34 graden is, zie ik pas als alle kinderen tot hun oksels onder het gesmolten ijs zitten.
Ik moet dus vol bewondering toezien hoe al die moeders druk zijn met hun alles behalve simpele, maar bovenal creatieve traktaties. De een nog gekker dan de ander. Die moeten wel ’s nachts zijn opgestaan om zesentwintig fruitpizza’s af te krijgen, of niet?
Super leuk natuurlijk maar ik ben blij als mijn overvolle weekplanning weer voltooid verleden tijd is.
Loedermoeder als kok
Vanavond staat er goulash met rundvlees op het menu,’ hoor ik een moeder vertellen. Dat dit gerecht acht uur moet sudderen (zonder slowcooker) hoor ik van een andere moeder, die dit vast ook regelmatig klaarmaakt. Vind ‘ie héérlijk,’ zegt ze er voldaan achteraan.
Kom ik als loedermoeder weer aan met mijn ovenfrietjes en dat potje Hak. Lekker makkelijk als ze geen verse doperwten lusten en ik na een werkdag geen behoefte heb om het gegatsie – ik lust dit echt niet – dit ga ik écht niet eten te horen.
Het verschil tussen kleuters en pubers voor een loedermoeder
Kleuters vind ik moeilijker dan pubers. Bij pubers weet je dat WiFi en hun telefoon van levensbelang zijn en de rest is bijzaak. Als je zorgt dat aan deze voorwaarden wordt voldaan, kom je best een eind als loedermoeder. Hoef je geen oermoeder voor te zijn. En daarnaast kan je altijd nog dreigen hun telefoon af te pakken. Succes gegarandeerd.
Maar bij Kleine Man is het een stuk lastiger om te dreigen met materiële zaken. Een ‘nou dan niet‘ antwoord komt zo uit zijn mond rollen. Maar als het bij Kleine Man om snoepgoed gaat, krijgen we een heel ander soort discussie. Dán wordt het leven opeens een stuk serieuzer.
Als ik als straf tegen hem zeg dat hij zaterdag geen chips krijgt, roept een scrollende puber verontwaardigd vanaf de bank: ‘Geen chips op zaterdag? Dát is echt kindermishandeling!’
-x-
Ievy
Shutterstock foto van moeder en kind door Nomad_Soul
