Ooit een mannen wc bezocht? Nou ik wel, regelmatig zelfs. Om heel eerlijk te zijn: iedere dag wel een keer of wat. Niet in een openbare gelegenheid, maar gewoon thuis. Iedere keer als ik daar vandaan kom vraag ik me wederom af: wat hebben mannen met richten, mikken, in de pot pissen? Niks, helemaal niks. Op de een of andere manier schijnt ze dat niet te lukken. Het lijkt af en toe wel een open riool, alsof ze lid zijn geworden van de vrijwillige brandweer en het idee hebben dat de plee constant in de fik staat. Van alles heb ik al geprobeerd: diverse mikpunten aangebracht: stickers met spinnen, dartboards, blote vrouwen en weet ik veel wat voor onzin nog meer.
Niets, maar dan ook helemaal niets, heeft tot nu toe mogen baten. Goed, ik kan ze vanaf heden verplichten om te gaan zitten.
Buiten het feit dat ze dit collectief zouden weigeren, gaat die vlieger vast niet op. Zeker nu onlangs bekend is geworden dat wanneer mannen gaan zitten om te plassen ze hun blaas niet voldoende kunnen legen, met als mogelijk gevolg een blaasontsteking. Hoe graag ik zelf ook wel eens een keer op een droge bril zou willen zitten, een blaasontsteking wil ik ze nou ook weer niet aan doen. Zeker niet omdat ik weet wat voor pijnlijke aangelegenheid dat kan zijn.
Een urinoir dan: beneden een wc voor de heren en boven een wc voor mij, waar ik dan ook alleen toegang tot heb. Dat wordt ook niks: als ze ’s nachts wakker worden zie ik ze echt niet naar beneden gaan, zodat ik ’s morgens vroeg, als ik half slaperig op de bril plaats neem, weer het gevoel heb in een zwembad te zijn beland.
Misschien klinkt het vreemd dat ik in het verleden bij heel veel feestjes, in de kroeg, de voetbalkantine of tijdens het carnaval vaak de mannen wc bezocht. In de eerste plaats deed ik dit om de enorme rijen bij het damestoilet te omzeilen, echter ook omdat ik er vrij zeker van kon zijn dat dit de enige plaats in de horecagelegenheid was waar ik redelijk droog weer uit zou komen. Mannen gaan immers in de kroeg allemaal naast elkaar in het urinoir staan zeiken. Ondertussen, rustig met elkaar pratend over hun laatste verovering, de enorme tieten van die blonde stoot achter de bar en de smaak van het bier, of de hoeveelheid drank die ze al naar binnen hebben geslagen.
Dat ze tijdens deze praatsessies totaal vergeten om rustig uit te druppelen en vervolgens met een nat kruis de plaatselijke kroeg weer betreden, valt ze nooit op. Ons natuurlijk wel. Echter, wij zeggen daar dan niets van, omdat ze ons dan verwijten dat onze blik slechts op één ding gericht is. Dûh, of zij wel eens ergens anders naar kijken dan naar de diepte van ons decolleté en de inhoud hiervan. Uiteraard kon ik tijdens mijn entree op het herentoilet altijd rekenen op een fikse dosis commentaar.
Daar heb ik me nooit wat van aangetrokken, immers, als de nood het hoogst is ………..
Meer lezen van Ingrid? Kijk dan hier
Hee Ingrid,
Wat een natte bedoening daar bij jou thuis hahaha. Maar inderdaad heel vervelend als je de enige vrouw bent en de mannen daar op het toilet niet zoveel respect voor hebben.
De 2 mannen hier in huis plassen wel zittend en dat is goed te merken. Ik ben daar ook heel dankbaar voor want dat scheelt me een hoop werk.
Succes hoor! Misschien lezen jouw mannen je column en gaat er een eindelijk belletje rinkelen…. Al heb ik wel mijn twijfels.
Groetjes,
Jeanne