Soms komt er iets voorbij waar je hart bijna van breekt. Zo ook het bericht van Marjo de Kunder die op Facebook een stukje schrijft over de supermarkt acties. Ze richt zich hiermee tot de supermarkten en de manier waarop er -ook hier weer- onderscheid gemaakt wordt tussen kinderen. Waarschijnlijk gebeurt dit zonder erg, maar toch. Bij mij daalt zo’n bericht wel in. Ik sta er namelijk niet (genoeg) bij stil, bij dit soort situaties. Maar als je het even binnen laat komen dan heeft ze wel écht een punt.
Facebookbericht Marjo de Kunder
Haar Facebookbericht luidt als volgt :
Beste Jumbo… Albert Heijn… Jan Linders ….Plus …. super leuk al die spaaracties voor kinderen maar hebben jullie er al eens bij stilgestaan dat kinderen uit minderbedeelde gezinnen op school kunnen toekijken hoe anderen al die plaatjes en speeltjes uitwisselen ….hun ouders halen hun boodschappen bij de voedselbank….zouden jullie niet emoji’s ….dieren en voetbalplaatjes en andere speeltjes wekelijks aan de voedselbank kunnen doneren zodat ze toegevoegd kunnen worden aan pakketten voor gezinnen met jonge kinderen….dan staan ze er op school ook niet verloren bij te kijken als anderen hun dubbele “schatten” ruilen…….
Supermarktacties voor kinderen
We weten allemaal waarom supermarkten dit soort acties houden. Om te verkopen. En velen van ons laten zich daar enigszins door meeslepen. Niet dat we er kilometers voor omrijden, maar toch ‘leeft’ het. Daarnaast is de ene actie leuker dan de andere natuurlijk. Zelf ben ik niet geneigd om ergens anders boodschappen te gaan doen dan normaal, maar het wordt me wél gevraagd. Nu -in het geval van de emoji’s- hebben ze geluk. Vanochtend ging het er aan de eettafel nog over… ‘Mam, we hoeven er nog maar 3’.
Half slaperig huhuh ik zodat ze weten dat ik hun opmerking meegekregen heb. Maar verder gaat het niet.
Totdat ik dit bericht van Marjo lees…
Alle achterlijke reacties daargelaten kan het toch niet anders dan dat je hier iets van begrijpt? Gisteren nog kwam mijn dochter mega enthousiast binnen. ‘Mam, we hebben er weer een nieuwe bij want ik heb een dubbele geruild’. Maar verplaats jezelf eens even in een kindje waarvan de ouders het niet breed hebben. Een kind wat dus inderdaad -zoals Marjo aankaart- ook hierin weer aan de zijlijn toe moet kijken. Hij of zij heeft namelijk niets om te ruilen…
Lees ook: Praten met kinderen, zo doe je dat
Een goed gesprek met onze kinderen
Ik heb me voorgenomen om het stuk van Marjo de Kunder te bespreken met mijn kinderen. Natuurlijk mogen ze bij ons dit soort hebbedingen sparen. Alhoewel ik die zooi over het algemeen zelf liever kwijt dan rijk ben 😉 . Maar tegelijk vind ik het ook mijn taak om daar een stukje opvoeding aan te koppelen. Om mijn kinderen bewust te maken van het feit dat ook de ‘gekregen’ emoji’s niet bij iedereen in huis liggen. En waarom dat zo is.
Maar het liefste van alles hoop ik nog dat de oproep op Facebook wat doet met de supermarkten. Dat zÃj zich gaan beseffen dat zij hier de grootste rol in spelen. En dat hun onderlinge concurrentie de basis is van dit soort schoolpleinmomenten.
En aan alle mensen die boos of zonder begrip reageren op dit bericht van Marjo… ‘get a life en stop met zeiken’. Er zijn al genoeg azijnpissers op de wereld. Met een beetje wederzijds begrip zou het er veel fijner aan toe gaan.
Lees ook: samen spelen, wat nou delen?
Dankjewel….