Er borrelde iets in mijn lijf. Het is tijd, ik ga het doen. Nee, ik doe het niet! Wat heb ik te verliezen? Behalve alles. Nee, ik ga het doen! Wie weet. En wat als het lukt? Maar wat als het niet lukt?
Twijfels en onzekerheden hebben sinds vorige week intrek genomen in mijn lichaam. Dialogen met mezelf en zelfs een beetje ruzie waren het gevolg. Er zaten twee persoonlijkheden op mijn schouder. De Ik die onzeker is, zij die twijfelt over iedere stap en bang is om fouten te maken (persoonlijkheid 1). De andere IK is brutaal, kan de hele wereld aan en is nog niet bang voor de duivel, zoals ze dat zo prachtig zeggen (persoonlijkheid 2). Gelukkig wint mijn tweede persoonlijkheid het vaak van mijn eerste, maar toch… soms… krijgt nummer 1 de overhand.
Of ik last heb van meerdere persoonlijkheden? Eigenlijk mijn hele leven al. En ik zal je vertellen, het is heel vermoeiend om de discussies, ruzies en gesprekken te volgen. Soms denk ik weleens dat ik pillen nodig heb om dit euvel te onderdrukken. Maar dan neemt persoonlijkheid 2 het weer over en lach ik om die gedachte. Pillen? Fuck you!
Maar waar was ik gebleven?
Oh ja, nadat ik op de shortlist van Heleen van Royen terecht was gekomen, riep persoonlijkheid 2 me op tot schrijven. Ze herinnerde mij aan mijn droom en mijn passie die altijd verscholen ging achter een hoop drama en hysterie. Dus ben ik gaan zoeken naar oude verhalen die ik in een ver en donker verleden geschreven had. En daar vond ik het. Mijn oude manuscript. Origineel genaamd; De sleutel van haar vrijheid. Met mijn nieuwe Ik ben ik mijn oude verhaal gaan herschrijven. Mijn brutale Ik zorgde voor de erotiek en rauwheid in het verhaal en mijn onzekere IK zorgde ervoor dat ik bescheiden bleef en realistisch. Ik had een balans gevonden! Nadat ik een paar hoofdstukken had geschreven, wat hoofdstukken had herschreven bedacht mijn tweede persoonlijkheid een plan. We gaan het manuscript, althans de eerste tien pagina’s op www.tenpages.com zetten! Paniek! Persoonlijkheid 1 was het hier niet mee eens. En dat resulteerde in de discussie aan het begin van dit blog.
Toch staat hij erop! Niet alleen persoonlijkheid 2 heeft de discussie gewonnen maar ook mensen in mijn omgeving met enige invloed op mijn persoontje (zijn er niet veel) riepen, ‘doen!’ Dus, de titel is verzonnen door een derde persoonlijkheid (die niet in mijn lichaam leeft), het manuscript is herschreven door mijn tweede persoonlijkheid en die eerste? Die houdt mij ‘s nachts wakker met twijfels, nachtmerries en zweetaanvallen. Zeker toen ik ontdekte, nadat ZES mensen mijn eerste hoofdstuk hadden nagekeken (voordat het geplaatst werd) dat er TWEE taalfouten in staan! Hysterie alom in huize Verhage. Mamma was op slag ontoerekeningsvatbaar!
Persoonlijkheid twee wil hier even op reageren, ‘Lekker belangrijk, de sfeer en het verhaal zelf zijn belangrijker. Als mensen daar in geloven dan kopen ze wel.’ Er gaat uiteindelijk toch een redacteur overheen!
Zucht. Rust. Pillen!
Nieuwsgierig? Hierbij de link (met toestemming jezelf helemaal arm te kopen)
