Mijn zoon….

Ik heb een zoon.  Niet zomaar een zoon.  Een pracht van een zoon.  Een broer die een zus verloor en een andere zus bij kreeg die heel veel zorg vraagt.

Een zoon die de zorg van het gezin mee op zijn schouders neemt hoewel dat helemaal niet moet.  Een prachtkind dat veel slimmer is en mentaal veel ouder dan een gemiddeld negenjarige, en die probeert zijn eigen moeder te ontlasten omdat die zelf niet helemaal gezond is.

Een knappe gast die zijn klasgenoten vertelt over rouwverwerking, en zegt dat het best mag om te spreken over het verlies van een dierbare en dat huilen toegelaten is.

Eentje die aan de school probeert te bewijzen dat zijn zus thuis anders is dan op school, en dat autisme vele gezichten heeft.  Iemand die sensibiliseert en niet beschaamd is over zijn “bijzondere” zus.

Een jongeman die misschien de wereld op zijn schouders wil dragen en al de oorlogen en haat wil verdrijven, ook al weet hij dat dat niet kan en dat geeft hem veel verdriet.

Een kleine professor die nu al weet dat hij paleontoloog wil worden, hoewel hij het eerst nog niet kon uitspreken.

Een natuurkundige, een chemicus, een knutsel-frutselaar,  een humorist van de bovenste plank, misschien wel een comédien in spé…

Ik heb een zoon… ik heb één zoon… ik heb de beste zoon die er bestaat!

 

Meer lezen van Hilde?

 

Hoe kan ik mezelf best omschrijven? Als de keicoole mama zoals zoonlief van 9 vorige week mij nog omschreef? Of eerder de allerliefste schattigste van heel de wereld zoals mijn lieve dochter van net 6 me altijd noemt?

Ik zal het maar gewoontjes houden denk ik. Ik ben Hilde, 34, en Belgische, jawel. Ik ben een uitzondering op dit platform omdat ik momenteel een niet-werkende mama ben. Sinds 2009 heb ik het etiketje “chronisch vermoeidheidssyndroom” opgeplakt gekregen samen met de andere fijne en minder fijne ziektebeelden maar dat houdt ons niet tegen om van elke dag te genieten. En dat doen we volop, van de kleinste dingen eerst! De eerste vlinders in de lente, de zon die binnen schijnt, de poes op onze schoot.

We, dat zijn mijn man en ik, gelukkig getrouwd sinds 2001. Broer en Zus hebben nog een Sterrenzusje dat tussen hen in geboren werd en overleed tijdens de geboorte.

Dat ons gezin geen doorsneegezin is zullen jullie al snel merken. Ons meisje is autistisch, heeft syndroom van Asperger en parasomnie, dat is een slaapstoornis. Haar broer is hoogbegaafd en hoogsensitief hetgeen ook de nodige zorg met zich meebrengt.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven