Moe.. moe.. moederdag, door Rachelle Verhage

Iedere tweede zondag van de  Meimaand is het zover.. Moederdag! Ieder jaar weer staan er drie brave kinderkopjes hun liedjes te zingen en versjes op te zeggen. Dan krijg ik een scala aan boekenleggers, versierde kapstokjes en zelfgebakken asbakken die ik vervolgens liefdevol uit stal op mijn nachtkastje. Ze hebben ieder een herinneringendoos en die krijgt meestal, na een paar dagen geëtaleerd te zijn, het Moederdag geschenk in bezit. Deze doos krijgen ze later weer mee als ze het huis uit gaan. Goed geregeld toch?

Moederdag zet moeder een dag in het zonnetje. Moeder mag die dag haar theedoek (tijdelijk) aan de wilgen hangen. Ze mag uitslapen en vader zorgt voor ontbijt op bed. Terwijl ik deze letters type weet ik dat Anna Jarvis zich omdraait in haar graf. Want zij, de bedenkster van Moederdag, was tegen de vercommercialisering van Moederdag. Tot de dag dat zij stierf heeft ze hier voor gevochten. Helaas is dit niet gelukt, want bedrijven spelen hier feilloos op in. De bloemenwinkels pleiten voor boeketten, de chocolatiers voor bonbons en de media markt voor een nieuw strijkijzer.

In de jaren 70 kwam er voor het eerste kritiek op moederdag. ‘Wij laten ons niet met een kluitje in het riet sturen’ en ‘Een zoethoudertje voor het hele jaar,’ werden de leuzen. Jan Kruis (Jan, Jans & de Kinderen) speelde hier op in, door Jans Moederdag te laten boycotten. Zij wilde niks, helemaal niks! En toen de kinderen en Jan hier gehoor aan gaven (helemaal niks deden,)  zat zij de dag erna  zielig alleen op de bank. Bittere tranen omdat ze hadden geluisterd naar haar verzoek. Want stiekem is Moederdag toch wel heel leuk!

Vaders anno 2011 helpen veel meer mee in het huishouden en bemoeien ze zich meer met de opvoeding dan onze vaders in bijvoorbeeld 1970 (neem ik de generaties van mijn ouders voor het gemak). Dus is bij ons thuis elke zondag een beetje Moederdag. Elke zondag mag ik heerlijk uitslapen (mijn man op zaterdag) en word ik getrakteerd op een heerlijk ontbijtje met mijn gezin. Ik heb elke week dus een heerlijke (halve) ochtend voor mezelf.  Moederdag is daarom voor ons een dag voor onze kinderen. Want ze zijn altijd zo trots als ze aan de rand van mijn bed staan met hun zelfgemaakte knutselwerkjes. De hoofdjes glimmen en hoe enthousiaster ik ben,  hoe blijer ze worden. En gebruik ik al die zelfgebakken asbakken? Nee. Gebruik ik alle 7 boekeleggers? Nee. Geven die kapstokjes met crêpepapier af op mijn kleding? JA.  Maar ik koester deze creatieve uitspattingen ontzettend. Elk cadeau is met liefde gefabriceerd door de kinderhandjes van ons drietal.

Dus ook voor Moederdag 2011 ben ik klaar. De kinderen kregen voor de meivakantie hun cadeautjes al mee. Onder veel gefluister werden de cadeautjes verstopt. Glimlachend sta ik dan een uur later bij het bewuste verstopplekje. Want Hans Klok zijn ze niet bij ons. Onze oudste voelt zich te oud om zelf iets te maken en vroeg om mijn verlanglijst.  ‘Een boek,’ zei ik direct. ‘Ja, daar zijn er 8000 van in de winkel’ wierp hij op.  Ik zie hem vervolgens diep nadenken en hij zegt gelijk daarna, ‘Ik geef wel een boekenbon.’

Als hij er maar een liedje bij zingt …

Wil je meer lezen van Rachelle? Kijk dan hier

1 gedachte over “Moe.. moe.. moederdag, door Rachelle Verhage”

  1. Heel erg mooi! Groot gelijk en humoristisch geschreven. Geniet elke week weer van je columns.

    Groetjes Melanie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven