Geschikt als moeder, ongeschikt als poets. Nou èn?!

Een kleine post op onze Facebookpagina ging deze week viraal. Niet voor niets, want er is de nodige frustratie rondom dit onderwerp hebben we gemerkt. Het werk wat de moeder in een gezin verzet wordt vaak niet gezien. Misschien niet zo vreemd, want als je ’s ochtends de deur uitgaat in een schoon huis, en ’s avonds weer binnenkomt in een opgeruimd huis, dan gaat er vast geen belletje rinkelen.

Inmiddels werk ik zelf al jaren van huis uit en heb ik mijn prioriteiten liggen bij mijn bedrijf, en niet bij het schoonhouden van mijn huis. Dat ziet manlief ook, als hij al struikelend over het speelgoed binnenkomt 😉 terwijl het eten nog niet klaar is. Ik ben dan ook geen voorbeeld moeder en zéker geen geschikte vrouw voor iedere man 😀 . Afijn, mijn man weet dus precies wat voor zooi ze produceren maar een hoop mannen (even gechargeerd) hebben echt geen idee wat voor een puinhoop kinderen achter kunnen laten in hun speelse enthousiasme. Moeder ziet het wel, tenminste … als ze de hele dag thuis is geweest bij haar kinderen.

De dag van een moeder

Ik zal even kort onze dag met je doornemen. Ik sta om 07.15 op, manlief is dan al bijna klaar om naar zijn werk te gaan en ronselt de kinderen uit bed. En dáár begint het 😉 . Luc staat al te trappelen om mij onder de douche uit te schoppen zodat hij zelf wakker kan worden onder het warme water. Lotte trekt al zingend 3 verschillende kledingstukken uit de kast waarvan er één aan haar lijf gaat en de overige twee in een hoek gesmeten worden voor -een-niet-nader-te-benoemen-opruim moment.

moeder zoon slaapkamer

Ik stiefel naar beneden om de vuile vaat in de vaatwasser te gooien (daar ben ik om 23.30 in de avond niet meer toe in staat) en haal de was van het droogrek om ervoor te zorgen dat er weer een nieuwe op kan. Dit droogrek staat overigens in de winter in de speelkamer… omdat we nu eenmaal van rommel houden 😉 . Luc komt nog niet afgedroogd de badkamer uit om zijn zus te klieren… de hele badkamer en hal zijn dus zeiknat, gooit vervolgens zijn handoeken op dezelfde hoop als waar hij gisteren uit zijn kleren is gevallen en moppert dat hij niets schoons heeft om aan te trekken. Ja duhuh! Moeder ruimt dit niet meer op.

moeder ruimt niet meer op

Beneden aan de ontbijttafel trekken ze alles uit de kast om dit vervolgens op tafel te laten staan. Hun boterham gaat gauw naar binnen en voor we het weten is het tijd om als een dolle naar school te fietsen, met de resten tandpasta nog klevend aan de mondhoeken.

De èchte troep begint pas als ze weer uit school komen 😉 . Binnengekomen worden de jassen op de grond gepleurd (gewoon voor de schuifpui), de schoenen -als ik geluk heb- nog net op de mat uitgetrokken. Zo niet dan ligt de hele vloer weer onder het zand. Dochterlief heeft twee vriendinnen mee naar huis genomen en de speelkamer, woonkamer èn slaapkamer worden tot verboden terrein gebombardeerd. Ik mag nergens meer komen. Slecht als ik ben laat ik ze lekker hun gang gaan zodat ik zelf verder door kan werken. Voor mijn werk werkt deze methode prima, privé is het iets minder handig. Resultaat twee uur later;  een ontploft huis!

En kom niet aan met die opvoedkundige kreten van … ‘eerst een spelletje opruimen voordat er een ander uit de kast gehaald wordt’. Wie dat ooit verzonnen heeft, geen idee, maar dat werkt hier ab-so-luut niet! En bij jou waarschijnlijk ook niet, want ze hebben in hun spel altijd alles nog nodig 😉 . En dan mag moeder natuurlijk geen spelbreker zijn. Daarnaast is het ook nog eens zo dat dit hun creativiteit stimuleert toch? En aangezien papa en mama hier in huis beiden niet zo creatief zijn willen we hun eigen uitingen op dit gebied op geen enkele manier in de weg zitten.

Het hele avondritueel en alle bijbehorende zooi die dan weer gemaakt wordt, die laat ik voor het gemak maar even achterwege. Ik wil je er alleen even op wijzen dat:

Kinderen binnen korte tijd een enorme massa zooi kunnen verspreiden, je als moeder de hele dag wel kan gaan lopen ruimen, om vervolgens na een half uur weer ontzet om je heen te kunnen kijken. Overigens hebben mijn kinderen het van geen vreemde, kijk maar naar onze voortuin …

moeder doet de voortuin niet

En als je dan ook nog een hond hebt die zijn voeten niet veegt… dan kan je je er maar beter bij neerleggen… je bent een prima moeder, alleen niet zo geschikt als het gaat om opruimen. Nou èn?!

Vertel eens, hoe gaat dat bij jou in huis? Ook zo’n rommeltje, of heb jij het allemaal goed voor elkaar?

 

 

 

6 gedachten over “Geschikt als moeder, ongeschikt als poets. Nou èn?!”

  1. hahaha, ik moet wel lachen om je post. En tegelijkertijd ben ik stiekem blij dat ik dácht dat het hier een rommeltje was, maar jullie kunnen er echt wat van, hahaha 🙂
    Ik ruim trouwens aan ’t eind van de dag meestal wel alles samen met de kids op, alles waar ze mee gespeeld hebben. Ze zijn ook nog ‘maar’ 5, dus luisteren nog prima. Ik kan me voorstellen met een iets hogere leeftijd, je vooral tegen de muur staat te praten als je om opruim-hulp vraagt 😉
    Maar ik wil het ’s avonds wel een beetje opgeruimd hebben, anders zit ik zelf ook niet met een lekker gevoel op de bank.
    Verder vind ik opruimen ook niet zo heel erg, maar poetsen…bleehg. Wat dat betreft ben ik ook verliefd (ofja..zoiets dan haha) op onze poetsvrouw! 😀

    1. Joyce van de Pas
      Joyce van de Pas

      Hé linda, tja, ik ben vooral bijna altijd aan het werk, zeker ook in de avond. En als ik dan eens neerplof op de bank, dan kan die troep me gestolen worden ;). Het enige waar ik niet tegenkan is een smerig, onopgeruimd aanracht. Dus dat ruim ik altijd op voordat ik achter mijn pc ga zitten. Na deze post werd ik trouwens door mijn buuf getip dat haar poets nog iemand zocht… binnenkort een afspraak, joehoe!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven