Moedersterfte is in veel delen van de wereld een probleem: vanuit Nederland kunnen we helpen

De komende dagen reis ik mee met de estafette voor wereldmoeders. Doe jij ook mee? Zeg nee tegen moedersterfte en onderteken de petitie. Hoewel in Nederland medische hulp binnen handbereik ligt, geldt dat voor heel veel moeders elders in de wereld niet. En daar moeten we wat aan doen.

Dit moet stoppen

De geboorte van ons tweede kindje ging helaas met veel bloedverlies gepaard. Door mijn deelname aan de wereldmoedersestafette lees ik dat er onder andere geld en kennis nodig is om bloedingen te stoppen. Bloedingen stoppen?! Dat is toch heel normaal? Voor ons wel, maar helaas geldt dat voor veel delen van de wereld niet. Daar kunnen vrouwen vaak niet eens naar een ziekenhuis. Hebben ze die ‘luxe’ wel, dan hoef je daar geen hoogwaardige apparatuur te verwachten. De vraag is of de verloskamer steriel is…

Als ik terugdenk aan de geboorte van onze eigen dochter kwam er al heel wat kijken bij het stoppen van mijn bloeding. Gelukkig was ik in het ziekenhuis. Ons meisje was geboren en deed het goed maar moest wel in de couveuse. Omdat ik bleef bloeden kreeg ik een prik om het te stoppen. Dit hielp niet echt. Nog een prik! En tenslotte een beul van een gynaecoloog die een stoel naast mijn bed zette en met haar hele lijf op mijn buik drukte. Gelukkig nu was alles eruit!

Zeg nee tegen moedersterfte

Die nacht moest ik uiteraard in het ziekenhuis blijven. Ik kreeg bloed toegediend. Dat hielp wel een beetje. Maar het doodsbange gevoel dat ik had was afgrijselijk. Ik lag daar op een kamer met vrouwen die een kindje naast zich in een bedje hadden liggen. Mijn dochtertje lag helemaal aan de andere kant van het ziekenhuis. Ik mocht haar niet meer zien omdat ik volgens de verpleegkundigen te vermoeid was. Durfde niet te gaan slapen. Ik voelde me zo leeg en angstig, misschien doordat het kind eruit was en voor mij ontastbaar? Misschien door het bloedverlies?

Ik dacht als ik ga slapen dan zeil ik langzaam weg naar de andere kant. Dan ga ik dood zonder dat ik mijn meisje echt heb gezien. Zonder dat zij mij heeft gezien. Wat moeten mijn geliefden aan ons andere kindje van drie vertellen? Ik was bang, het was nacht het werd steeds groter die angst. Dus ik belde herhaaldelijk de verpleegkundige. Ik kreeg pijnstillers (ik wel… veel moeders in de wereld kunnen daar alleen van dromen). Maar pijnstillers helpen niet tegen angst. Ik besloot wakker te blijven. Te wachten totdat ik mijn dochtertje kon zien.

Eindelijk bij mijn kindje

Opeens stond er een verpleegkundige naast mijn bed die vroeg waarom ik niet sliep. Het hele verhaal kwam er huilend uit. Ze belde midden in de nacht om 3.00 de couveuse afdeling en heeft me met bed en al naar mijn kind gebracht! Ze was echt en ze leefde. En ik ook! Ik wil er niet eens aan denken wat er was gebeurd als ik niet in het ziekenhuis was geweest. En veel vrouwen in de wereld hebben die luxe dus niet. Gelukkig kunnen we daar met zijn allen wat aan doen. Teken de petitie en zeg nee tegen moedersterfte.

Waarom was ik ook alweer in het ziekenhuis? De geboorte van onze dochter werd opgewekt omdat zij een veel te snelle hartslag had. Hmmm, zou mijn meisje er wel zijn als ik nog langer was doorgelopen met het kindje met de veel te snelle hartslag? Nu niet in de angst schieten, mama, leef in het nu. Het leven is prachtig met vader, moeder en drie kinderen! onderteken de petitie hier en zeg nee tegen moedersterfte!