Het leven draait om mooie herinneringen maken, dat besef ik me meer en meer. Nu het zo tegen moederdag aan loopt merk ik dat mijn gedachten vaker naar mijn moeder gaan dan anders. Het is al weer bijna vijf jaar geleden dat ze overleed. Veel verdrietige momenten later voel ik nu gelukkig alleen nog maar de mooie herinneringen.
Mooie herinneringen maken met elkaar
Ook de laatste maanden kwam dat weer duidelijk naar boven met de ziekte van mijn vader. Dat zet je aan het denken. Hoeveel tijd hebben we nog samen, wat zou ik eventueel nog met hem willen doen of willen delen?
Ik prijs me dan ook intens gelukkig dat ik vorige week tóch mijn wekelijkse wandelingetje met hem heb mogen maken. Want uit ervaring weet ik inmiddels dat de mooie herinneringen blijven, al het andere verdwijnt uiteindelijk naar de achtergrond.
En mooie herinneringen hoeven echt niet groots te zijn, het zijn juist de kleine gebaren, het gevoel van liefde waardoor de mooie herinneringen beklijven. Of bijvoorbeeld een spontaan kleinigheidje op zijn tijd.
Nieuwsgierig naar hoe anderen dit ervaren deed ik een onderzoek onder mijn volgers. Stelde ze de vraag wat hun mooiste herinnering aan hun moeder is. Uit de reacties die openbaar (én prive) met me gedeeld werden zet ik een aantal mooie herinneringen voor je op een rijtje.
De mooie herinneringen aan moeders
De herinneringen van onze lezeressen:
Elize herinnert zich de gesprekken na het stappen
Ik was 15 en mijn ouders waren gescheiden. Mijn zusjes, broertje en ik woonden bij mijn moeder.
Ik mocht naar de plaatselijke discotheek en mijn moeder bleef dan wakker tot ik weer thuis was. Dan dronken we samen nog wat op het balkon, keken we naar de sterren en praatten we over hoe de avond was geweest.
Als ik eraan terugdenk, voel ik nog steeds de liefde en betrokkenheid van mijn lieve moedertje Lies
Vivianne heeft mooie herinneringen aan het oergevoel
Mijn moeder Angèle Lemeer-Lebon is een echte oermoeder. Zo een van de oude stempel zeg maar. Altijd zorgend voor haar kroost! Jong en oud. Ook nu ik zelf allang moeder ben, ben ik nog steeds echt haar kind, ze is er altijd als ik haar nodig heb ondanks dat we 100km bij elkaar vandaan wonen. Wassen, poetsen, verhuizen, koken ze draait er haar hand niet voor om.
Maar het allerleukste is toch wel het verhaal van haar ‘powerhouse’. Als ik dat woord hier zeg krijgen mijn dochters spontaan de slappe lach.
Mijn moeder is op latere leeftijd gaan sporten en ontdekte ook pilates, maar al die vaktermen gaf nogal wat hilariteit als ze enthousiast aan ons ging vertellen wat ze er leert. Zo vaak als met de slappe lach, het ging / gaat eigenlijk nergens over en ‘je had er bij moeten zijn’.
Ps; zie je hoe ze heet? Angèle Lebon (goede engel)
Sabrina genoot van de aandacht na school
Mijn moeder was altijd thuis inderdaad uit school met een kopje thee je verhaal kunnen doen en de stok achter de deur voor huiswerk. Bij haar kon ik en kan ik nog steeds altijd mijn verhaal kwijt.
Nu probeer ook ik dit voort te zetten naar mijn zoontje toe in de hoop dat hij later net zo’n fijne herinnering eraan over houdt bij mij als ik bij mijn moeder
Marjon heeft mooie herinneringen aan samen koken
25 jaar geleden (ik toen 15 jaar) overleed mijn moeder plotseling. Maar ik weet nog goed hoe wij samen Indonesische gerechten samen maakte. Ik zie haar voor me bij de geuren als ik nu samen met mijn dochters haar recepten aan ’t koken ben.
Jen voelde zich bevoorrecht
S’avonds vrolijk naar bed gaan…. omdat ik wist dat -zodra m’n broers sliepen- ik naar beneden mocht komen en samen met mijn moeder toastjes mocht eten.
Gedeeld met mijn privé account
De allereerste mooie lentedagen. Nog geen tuinset buiten, maar samen genieten zittend in de deuropening. Helaas is ze al 25 jaar overleden, maar ik probeer deze verbondenheid ook vast te houden met mijn dochters, zeker op deze dagen. En dan even ongemerkt een knipoog naar boven…
Wat mij zo ontroerd
Wat ik zo ontroerend vind om te lezen is dat deze mooie herinneringen allemaal te maken hebben met kleine, alledaagse dingen. Samen praten na het uitgaan, een kopje thee na school, genieten van het zonnetje…
Mijn mooiste herinneringen aan mijn moeder
Dit is precies hoe ik het zelf ook voel. Een van mijn mooiste herinneringen aan mijn moeder zijn ook de momenten waarop we samen aan een kop thee zaten na school.
Het rare is dat ik destijds er soms juist van baalde dat mijn moeder thuis was en met een kop thee zat te wachten. Aan de ene kant vond ik het heel fijn aan de andere kant voelde ik een soort betutteling. Leek het haast of dat ik nog niet groot genoeg was om alleen thuis te zijn. Inmiddels weet ik uiteraard beter.
Ik schreef er ook eerder een blog over ‘Jij was alles wat ik niet ben‘ waar nu weer de tranen van in mijn ogen schieten. Hoe komt het toch dat je mooie herinneringen pas later gaat waarderen?
Andere mooie herinneringen die ik aan haar heb hebben echt te maken met de hoeveelheid liefde en geduld die ze had, die ik vooral terug zag in de momenten dat ze met mijn kinderen was.
Kleine momenten waarderen en in ere houden
Het zijn dus de kleine dingen die het hem doen, de dingen die in de structuur van je dagelijkse leven ‘horen’ bij jullie gezin. Iets om over na te denken en te waarderen dus als je midden in zo’n moment zit. Iets om intens van te genieten. Koester al je herinneringen!
Maar ook iets om te koesteren op andere momenten, zoals bijvoorbeeld op Moederdag. Of op verjaardagen of andere momenten die in jullie gezin belangrijk zijn.
Bijvoorbeeld door een klein gebaar te maken, een klein bedankje in de vorm van een gebakje dat je voor haar meeneemt als je zomaar eens langskomt. Zomaar een kaartje laten bezorgen door de post (altijd leuk!) of een kleine attentie voor een bijzonder moment.
Gelukkig heb ik dat soort attenties in het verleden ook regelmatig bij mijn eigen moeder gedaan. Spontaan een kaartje sturen met een mooie bos bloemen erbij. Of chocolade halen of een heerlijk geurtje.
Tegenwoordig is dat extra makkelijk, ook als je wat verder weg woont. Je kan via internet heel handig een kleine attentie versturen. Zo heb ik onlangs nog bij Hallmark wat besteld voor een lieve vriendin, maar daar zou je ook goed voor moederdag terecht kunnen.
Het gemak van een cadeautje uitkiezen en daarbij een kaartje met een leuke foto van jullie samen bijvoorbeeld, maakt dat er geen drempel meer is om mooie herinneringen te beleven en te delen.
Hoe zie jij dit? Wat zijn jouw mooiste herinneringen en hoe koester je die?
Ik ben benieuwd hoe jij je mooie herinneringen koestert. De herinneringen aan je eigen moeder. Maar ook aan hoe jij die herinneringen zelf probeert te ‘maken’ in je eigen gezin. Wil je dat met me delen?
Uit alle reacties mag ik iemand blij maken met een voucher ter waarde van € 50,00 om te besteden bij Hallmark, zodat jij zelf je moeder (of iemand anders) kan verrassen en mooie herinneringen kan maken.
De mooiste herinneringen die ik heb, zijn de simpele dingen… Een voorbeeld? Ik heb geen idee wat voor dag het was of wat we gingen doen, maar m’n moeder en ik waren op pad en ik herrinner me het geluid van haar voetstappen, mijn verwondering over haar (in mijn meisjesogen) prachtig rood met gouden koninginnenjas. Zo liepen we naast elkaar en op een gegeven moment pakt zij mijn hand… Dat moment is één van mijn vroegste én mooiste herinneringen… Warm, liefdevol, aanwezig, actief en leidend… Mijn moeder…
Wat ik me vooral van vroeger herinner is dat het een zoete inval bij ons thuis was!
Vriendinnetjes mochten altijd mee-eten en blijven slapen.
Soms woonde er een kind met problemen thuis tijdelijk bij ons in.
We hadden heel veel huisdieren. Mijn moeder kon geen nee zeggen tegen een zielig dier dat gered moest worden.
Door dat alles was het altijd heel gezellig, maar ook chaotisch en zeker niet schoon in huis.
Mijn moeder had zo haar eigen prioriteiten.
Nu zoveel jaar later probeer ik een beetje in haar voetsporen te treden en is iedereen in principe welkom bij ons thuis. Ook mijn moeder, die inmiddels in de 80 is.
superleuke actie zeg! 😉
Ik print regelmatig foto’s uit en plak ze in!
Ook heb ik een ‘leuke dingen boekje’ waar ik altijd van alles inschrijf wat ons blij maakt!
Leuk om later terug te lezen!
Ik doe mee..
Wat een liefdevol artikel heb je geschreven zeg. Toen ik vroeger klein was, was mijn moeder er altijd. Toen vond ik dat heel vanzelfsprekend, maar nu besef ik me hoe kostbaar het was. Ik werk bewust parttime om ons kind ook een beetje die ervaring te kunnen geven.
Wat een mooie herinneringen allemaal. Wij plannen een keer in het jaar een meidendagje met mijzelf, mijn dochter en mijn moeder. Drie generaties dus en dan gaan we iets leuks doen. Naar de dierentuin bijvoorbeeld.
Pff daar moest ik wel even over nadenken! Ik weet niet of ik speciaal herinneringen koester aan iets! Ik ben wel heel blij dat ze er altijd voor me zijn en nooit iets teveel is voor ze!! En er zijn heel veel dingen van vroeger die ik herinner en die ik mooi vind!
Ook in mijn gezin zijn er geen dingen die ik telkens terug laat komen! Ik ben wel iemand die graag mensen verrast met kaartjes, een ballon, chocolade of iets anders maar dus niet standaard op de bekende dagen! Nu ik zelf ziek ben (al bijna een jaar) merk ik hoe fijn het is dat mensen aan je denken en je af en toe post krijgt! En nu dat langer duurt is dat helaas nog maar zelden!
Wat mooi om eens bij stil te staan. Mijn moeder vindt het altijd erg leuk als ik spontaan iets lekkers voor haar meeneem. Dat doe ik dan ook regelmatig. Leuk idee om het eens een keer te proberen met een bos bloemen. Daar wordt ze vast ook blij van!
Mijn mooiste herinnering aan mijn moeder is dat ik haar altijd zo zacht mogelijke kusjes wilde geven. Zo zacht dat je ze bijna niet voelde. Nu doet mijn dochter dat ook bij mij. Zo leuk ❤
Helemaal waar de dierbaarste herinneringen zijn vaak de kleinste momentjes en onbetaalbaar. Zelf is mij moeder jong overleden, maar mijn herinneringenzijn bijvoorbeeld dat ik Spa groen kreeg als we haar bezochten in het ziekenhuis. Natuurlijk niet de leukste plek, maar omdat we thuis geen Spa Groen hadden, maakte ze er toch een feestje van
Prachtig… herinneringen zijn het kostbaarste bezit wat je hebt… ik heb er zoveel en van heel veel momenten gelukkig ook foto’s om deze herinneringen levend te houden. 1 mooiste herinnering aan mijn moeder heb ik niet, het zijn er teveel en gelukkig maak ik ze nog steeds met haar
Wat mooi dat alle herinneringen om alledaagse dingen gaan. Dat herken ik heel erg. Het zit ‘m niet in de grote gebeurtenissen maar in het gewone dagelijkse leven!
Wat leuk deze blog. Herinneringen maken is ij nderdaad zo belangrijk.
Een mooie herinnering aan mijn eigen moeder, aan vroeger. Toen er voor mijn gevoel in de winter nog vaak sneeuw viel, gingen mijn zus en ik altijd met mijn moeder met de slee (wij erop zij trekken natuurlijk) naar mijn oma die in een dorp naast ons woonde.
Mooie herinnering aan mijn eigen gezin die ik later zal koesteren als ze groot zijn, dat ze elke morgen over de gang komen trippelen en dan nog even een paar minuten bij me komen liggen in het bed, ieder op zijn eigen plekje!
Overigens heb ik ook al 20 jaar een fijne schoonmoeder dus mocht ik het Hallmark tegoed winnen, verdeel ik het over de moeders!
Ik heb helaas nooit een moeder gehad, maar wel een hele lieve schoonmoeder waar ik ook mee opgegroeid ben. Ik ken haar al 30 jaar en ze was toen de mama van mijn beste vriendje, wat nu mijn verloofde is. Samen borduren, soep maken en gourmetten deed ik graag. Nu is ze een geweldige oma voor onze kinderen!
<3
Hi Francina, jij hebt gewonnen. Ik mail je!
Super. Mail gelezen. Dank je wel! Ik ga haar lekker verrassen!
wat een mooi gebaar, verras mijn moeder maar