Mri uitslag, niet in mijn hum, Lotte haar knie en die verrekte reclame

Een kleine kletsupdate van de afgelopen weken en wat randzaken. Ik ben nogal ‘druk’ geweest de afgelopen weken. Met name in mijn hoofd geloof ik, maar het heeft blijkbaar toch ook zijn weerslag op mijn gevoel van het moment.

Ik voel me een beetje verloren (geloof ik)

Vanaf het moment dat ik op wintersport ging met vriendinnen en ik mijn kruisband heb gescheurd voel ik me een soort van ‘lost’. Ik heb niet mega veel pijn, maar mijn knie belemmert me eigenlijk in alles. Inmiddels ben ik vijf weken verder en heb ik er nóg een wintersport vakantie opzitten, maar dan met mijn gezin.

Zelf heb ik natuurlijk niets kunnen doen vanwege mijn knie, dus voor mij duurde deze week wat lang. De eerste dagen heb ik nog volop gewerkt, totdat Lotte op dag 3 haar knie verdraaide en ook in het hotel kwam te zitten omdat ze niet meer kon skiën. Vanaf dat moment heb ik wat meer vakantie ‘gevierd’, spelletjes gespeeld en wat zitten tekenen in mijn journal.

Klinkt heerlijk natuurlijk, maar juist omdat ik fysiek niet echt vooruit kan was ik eigenlijk wel blij dat we weer naar huis gingen.

mri laten maken

De afgelopen week is er niet veel veranderd met mijn knie

Mijn herstel ging in de eerste twee weken vrij vlot voor mijn gevoel, maar lijkt de afgelopen weken behoorlijk te stagneren. Met hele kleine stapjes ga ik misschien wel wat vooruit, maar het grote werk is voorbij. De kleine vooruitgang zie ik bijvoorbeeld in het (eindelijk) weer op mijn zij kunnen slapen in bed. Ik kan mijn knieën weer op elkaar leggen (met een kussen ertussen) en dat is erg lekker kan ik je zeggen, na drie weken verplicht op je rug slapen.

MRI en de uitslag

Inmiddels heb ik de mri gehad en ook de uitslag heb ik al te horen gekregen. Er is helaas van alles mis in mijn knie. Als eerste is mijn voorste kruisband finaal doorgescheurd. Herstel hiervan hoef ik niet te verwachten. De stabiliteit die ik nu mis zal in de loop van de tijd opgevangen moeten gaan worden door mijn spieren.

Verder is ook mijn binnenste knieband ingescheurd én heb ik een scheur in mijn meniscus. Lekker dan.

mri uitslag knie

Conclusie van de arts… 6-8 weken met mijn knie in een brace en oefeningen doen om de spieren te versterken. Alles zou in de brief staan die ik meekreeg. Of ik nog vragen had. Uhhh… nee, als alles in de brief staat dan kom ik er wel uit denk ik. Ik kan tenslotte gewoon Nederlands hè 😉 . En de brace komen ze aanmeten. Thuis.

Als ik thuis ben open ik de brief en wat staat er … ‘optrainen quiadriceps, propriocepsis, stabiliteitstraining’. Meer niet. Huh? Géén idee wat ik hiermee moet natuurlijk! Ik lees de brief nog eens goed door en nu zie ik dat erboven staat ‘Poliklinische aanvraag voor fysiotherapie’. Ok. Moet ik nu een afspraak maken met de fysio?

Ik besloot te wachten totdat ze de brace aan komen meten en dan mijn vragen verder te stellen. Vandaag kwam er een aardige vent de brace aanmeten. En op mijn vraag zegt hij … nee joh… je hoeft niet naar de fysio. Gewoon op de grond gaan zitten en je been zus en zo optillen. Tot hij begint te trillen en dan stop je. En als het makkelijker wordt een pak suiker erop leggen om te trainen.

Of toch fysio?

Het klinkt allemaal een beetje kort door de bocht maar zo wordt het ook letterlijk gebracht. Ik pak de brief er nog eens bij en besluit toch nogmaals naar Viasana te bellen waar ik in behandeling ben. ‘Maar mevrouw, u moet toch écht een afspraak maken bij de fysio’.

Schiet mij maar lek. Toch wel dus. Waarom wordt dat dan niet gewoon duidelijk besproken?!

lotte haar knie

Lotte haar knie en hand

Met Lotte ben ik na de wintersport ook naar de huisarts geweest (de eerste keer weer autorijden: ook al was het maar een klein stukje, het was toch spannend). Haar knie is ook nog steeds dik en ze kan haar been ook niet strekken en volledig buigen. De huisarts wil het echter nog even aankijken. Tegen de zwelling een verband om haar knie en wat arnica smeren. That’s all. Daarnaast heeft ze de afgelopen weken antibiotica gehad vanwege een behoorlijke onsteking in haar hand. Op twee plekken. Hoe smerig de antibiotica ook is, hij werkt wel. Al na één dag gebruik zien we resultaat gelukkig.

Waar is mijn focus?

Normaal gesproken kan ik behoorlijk bikkelen. Ik heb maanden geleden wel met mezelf afgesproken dat ik minder wil werken in de avonden, een gewone normale fulltime werkweek is immers genoeg. Dat gaat op zich prima, maar momenteel is mijn focus even volledig zoek. En daar raak ik door geïrriteerd. Dat en mijn knie denk ik 😉 .

Ik kan me niet goed concentreren, er komt niet veel (leuk) schrijfwerk uit mijn vingers én ik word er nog op aangesproken ook. Brrr, dat komt binnen. Het blijft een vreemd gevoel vind ik. Ik zie bloggen als mijn werk. Werk wat ik héél leuk vind om te doen, maar ik moet er wel mijn boterham mee verdienen én de andere bloggers van betalen.

Dat is voor mij dus tweeledig. Aan de ene kant ben ik op zoek naar bevestiging van jullie, ik wil namelijk graag dat jullie met plezier onze artikelen lezen. Maar aan de andere kant moet ik er ook zakelijk mee omgaan. Zo komen er opdrachten binnen van klanten waar ik wat mee moet bijvoorbeeld. En hier wil ik zo leuk mogelijke content van maken. Leuk voor jullie, maar ook goed voor de klant natuurlijk.

 

Op zoek naar bevestiging

Deze hunkering naar bevestiging is rete ingewikkeld. Want ook al groeien we mooi door met de bezoekersaantallen, het komt niet aanwaaien. Het schrijven van leuke stukken is belangrijk, maar ook Google moet tevreden zijn. Schreef ik vroeger gewoon over wat er in me op kwam, tegenwoordig hou ik er rekening mee dat dat in een bepaalde vorm gegoten wordt. Waarom? Om ervoor te zorgen dat niet alleen jij dit leest, gewoon omdat je me volgt. Maar ook dat iemand anders het via internet kan vinden die specifiek naar een onderwerp op zoek is. En die twee die gaan niet altijd even makkelijk samen.

Schrijf ik een artikel over een product waarbij ik uitgebreid de diepte over in ga, dan zit jij daar waarschijnlijk helemaal niet op te wachten. Zeker niet als daar ook nog wat links in staan naar waar je die producten kan vinden, want dat voelt blijkbaar als reclame. Terwijl de persoon die via Google op dit artikel komt er juist wél naar op zoek is. En dat is een lastig probleem vind ik. Hoe kan ik iedereen tevreden houden? En er daarnaast ook nog mijn boterham mee verdienen?

Een ander voorbeeld is dat de groei in bezoekersaantallen maakt dat het interessant is om bijvoorbeeld Google Adsense te gaan gebruiken. Dat zijn de advertenties die je op de website ziet. Ik heb er heel lang mee gewacht om deze in te zetten, maar kan er nu eigenlijk niet meer omheen. Het levert me ‘zomaar’ honderden euro’s per maand op, zonder dat ik daar extra tijd in hoef te investeren. Zou een beetje raar zijn als ik dat zou laten liggen. Zeker ook omdat je ze bij bijna alle websites ziet. Tóch raakt het me als ik daar commentaar op krijg. Het voelt alsof ik faal en ik niet het beste voor heb met jullie.

vrijwilligerswerk dierenpark

Vrijwilligerswerk niet op rolletjes

Naast dit zakelijke ding heb ik ook wat ruis in mijn vrijwilligerswerk. Met liefde en plezier werk ik al maanden in een dierenpark om de hoek. Eerst één ochtend in de week, maar nadat de beheerder er acuut mee is gestopt heb ik het beheer samen met een andere vrijwilligster overgenomen. Inmiddels ben ik daar twee ochtenden in de week een paar uur, vul ik iedere middag de eieren aan die we verkopen en zet ik op een aantal middagen in de week de schapen binnen. Super leuk om te doen en nog steeds doe ik dit met plezier. Ik hou van dieren en word er al enorm happy van als ze blij op me af komen rennen.

Toch speelde er de afgelopen weken iets wat me meer negatieve energie gaf dan positieve en dat mag nooit de insteek zijn van vrijwilligerswerk doen. Inmiddels heb ik dat gelukkig van me af kunnen zetten en doe ik wat ik fijn vind voor de dieren.

Niet in mijn hum dus

En al met al levert dit allemaal een blegh-gevoel op. En zelfs de heart-challenge waar ik deze week aan heb meegedaan heeft dit nog niet helemaal kunnen verhelpen.

Ik denk dat het gewoon tijd is voor mooi weer. Ik wil de schuifpui in de ochtend weer open kunnen gooien. Ik wil de zon op mijn gezicht voelen en blij worden van vrolijke mensen in de straat. Geloof ik. xxx

9 gedachten over “Mri uitslag, niet in mijn hum, Lotte haar knie en die verrekte reclame”

  1. Hoi! Goed stuk, mijn situatie nu is letterlijk hetzelfde als die van jou toen je dit stuk schreef vorig jaar. Mijn brandende (!) vraag is natuurlijk: hoe is het verder gegaan, hoe is het nu, hoe lang heeft het herstel geduurd en je blah fase? Vertel alsjeblieft ; )))!!!

    1. Hoi Merel, oh nee wat balen dat jij nu in een soortgelijke fase zit! Ik heb uiteindelijk besloten me niet te laten opereren, in ieder geval niet zolang ik er niet echt last van heb. Ik heb er wel maanden over gedaan om weer pijnloos de dag door te komen, maar op het moment gaat het best goed moet ik zeggen. Nagenoeg nooit meer last van die knie. Alhoewel ik nog niet op mijn knieën kan zitten. Wel op mijn hurken (met een been iets verder vooruit dan het andere) maar dus niet op mijn knie. Dat is hooguit een beetje ongemakkelijk. Ik moet wel eerl;ijk toegeven dat ik verder niet veel meer aan sporten gedaan heb. Mijn knie wordt dus ook niet uitgedaagd. Ik wandel wel het nodige en dat gaat prima, sporten ga ik binnenkort weer mee beginnen. Ik wens je heel veel succes en hoop dat je er ook zonder al teveel ellende doorheen komt. Sterkte!

      1. Ojee dat is een lang traject geweest! 9 maanden? Wat deed je besluiten niet te opereren, want dan was je misschien wel sneller van de pijn afgeweest?

        1. Hi Merel, ja het heeft inderdaad lang geduurd. Opereren zouden ze sowieso pas doen als mijn knie weer min of meer hersteld was en dat heeft maanden geduurd. Daarna zou ik dan weer opnieuw moeten revalideren, dus ik denk dat ik dan net zo lang bezig was geweest. Ze waren in de klinkiek ook duidelijk, liever niet opereren als het niet nodig is…

  2. Sterkte met het langdurige knie proces. Ik weet dat ik in die tijd ook niet erg in mijn hum was…mijn “gehandicapte” knie beheerste ongewild mijn leven.
    1 tip ga niet met een intapete knie in de zon zitten??

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven