Ik trouwde een man met narcisme en weet inmiddels dat dit niet goed kan gaan

Getrouwd zijn met iemand die een narcistische persoonlijkheid heeft. Wat doet dat met je? Hoe kan je daar mee omgaan en hoe hou je de relatie in stand? Onderstaande verhaal over leven met een narcist wordt anoniem gedeeld. Anoniem omdat het anders alle relaties onder spanning zet, wat uiteraard niet de bedoeling is. 

Een narcist, ik had het begrip weleens gehoord maar eigenlijk geen flauw benul van wat dat was. Nu ik zoveel jaar verder ben is het me meer dan duidelijk wat een narcistische persoonlijkheid is. Ik trouwde namelijk een man met een narcistische persoonlijkheidsstoornis.

Allereerst zal ik je wat meer informatie geven over narcisme. Wat het is en hoe een persoon met narcisme denkt en acteert.

Een narcistische persoonlijkheid in het kort

Mensen met narcisme vinden zichzelf beter dan anderen, kunnen vaak slecht tegen kritiek en tegenslagen en zullen dit voornamelijk uiten in boosheid. Het ontbreekt ze aan empathie, zich inleven in een ander is moeilijk en/of niet erg interessant. Een relatie hebben met een persoon die een narcisitische persoonlijkheidsstoornis heeft is vaak moeilijk, zowel privé als zakelijk gezien.

Narcisten zelf hebben niet door dat zij dit gedrag vertonen, het is voor hen de normaalste zaak van de wereld. Vaak proberen ze met hun gedrag mensen te manipuleren en op die manier zorgen ze dat ze hun zin krijgen omdat zij mensen naar hun hand weten te zetten. Ze slaan of schoppen vrijwel niet maar in hun directe omgeving heerst er onrust, strijd en onzekerheid. Ze kunnen heel boos of extreem reageren, zeggen met een glimlach iets ergs waardoor je als naaste begint te twijfelen aan jezelf.

Lees ook: de strijd die Anorexia Nervosa heet

Kortstondige relaties zijn prima te doen

In eerste instantie is een narcist erg charmant, een langere relatie is echter vaak niet te doen. Ze verliezen snel hun interesse in de ander en hun omgeving en komen daardoor arrogant of niet geïnteresseerd over. Gevoelens van anderen doen hen weinig. Een relatie met een narcist is vaak alleen mogelijk wanneer je hen continue bewondert en complimenteert.

De diagnose stellen is vaak lastig en voor narcisten zelf is het een enorme drempel om hulp te zoeken, ze zien dit dan als krenking van hun imago. Meestal zoeken ze daarom pas hulp als de zoveelste relatie is verbroken of het stellen van ultimatums door bijvoorbeeld familie ten einde is.

Trouwen met een narcist

We leerde elkaar kennen op vakantie zo’n 10 jaar geleden, niet meteen liefde op het eerste gezicht maar we konden het absoluut goed met elkaar vinden. Eenmaal terug in Nederland bleven we contact houden en bloeide er iets moois op. Hij was lief, zorgzaam, droeg me op zijn gespierde armen en zei de juiste dingen. Ik waande me in de zevende hemel.

Na drie jaar daten besloten we samen te gaan wonen en nog twee jaar later kregen we kinderen. Onze relatie was niet zonder slag of stoot, we waren allebei fel en koppig, maar daar kwamen we ook weer uit. Ik had moeite met de manier waarop mijn man met onze ruzies omging. Vaak ging hij weg, soms wel voor een paar dagen omdat hij niet kon praten. Wanneer hij terug kwam was het spannend, of de ruzie was in een klap over, of we hadden het er niet meer over, de spanning of boosheid hing in de lucht maar ook dat klaarde na een paar dagen negeren dan weer op.

Communiceren met een narcistische persoonlijkheid is geen optie

Vaak probeerde ik er wel over te beginnen. Het is immers niets voor mij om niet te praten en het maar op zijn beloop te laten. Maar hij duwde me weg en vertelde me dat ik beter mijn mond kon houden of hij zou weer vertrekken.

Het klinkt heel raar, maar ondanks dat dit tegen mijn natuur in ging, ging ik erin mee. De ruzies werden anders alleen maar groter, gingen bij mij door merg en been en dan zat ik weer dagen te janken en was het alles behalve gezellig. Nu we weer een aantal jaar verder zijn ben ik eraan gewend geraakt om conflicten niet uit te spreken. Om ze maar te laten gaan, elkaar voorbij lopen en ergens weer een keer tegenkomen.

Geconfronteerd worden met narcisme via een derde

In de tussentijd braken er op andere vlakken moeilijke periodes aan, waardoor ik besloot in therapie te gaan. Gewoon even opfrissen, van me afpraten wat ik thuis zo moeilijk kwijt kon. Dat luchtte op, met mijn therapeute besprak ik ook mijn thuissituatie en waar ik zoal tegen aan liep. Zij vertelde mij toen dat het erop leek dat mijn partner een narcistische persoonlijkheid heeft en gaf me meer informatie hierover mee.

Daarvan was ik in shock, ik moest huilen, maar snapte ook weer niet waarom? Ik herkende alles. Ik herkende mijzelf als slachtoffer en ik herkende mijn man als de narcist. Hij van wie ik zo hield, met wie ik kinderen had gekregen en lief en leed had gedeeld (of eigenlijk niet gedeeld, want daar stond hij niet voor open). Ik was gewend geraakt en deze situatie, voor mij werd het normaler en eigenlijk sloot ik mijn ogen in de periode dat ik ze juist open had moeten houden.

Lees ook: help! Waar is mijn libido?

Mijn ervaring in de omgang

Vaker al had ik het idee dat er iets niet klopte, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen. Zijn woorden klonken altijd goed en hij beargumenteerde alles waardoor het voor mij oké leek.

Zo gebeurde het bijvoorbeeld geregeld dat hij iets kwetsends zei of iets dat eigenlijk gewoon echt niet door de beugel kon. Ik schrok en vertelde hem dan dat ik dit echt niet vond kunnen en niet wenste te horen of ik werd verdrietig. Dit kon hij dan op zijn beurt niet aan. Hij keek ontdaan en voelde zich gekwetst omdat ik zo tekeer ging… maar huh? Hij zei toch iets lelijks? Toch? Maar als ik hem zo verdrietig zag… de rollen werden omgedraaid. Ik hield -volgens zijn zeggen- ineens geen rekening meer met hem. Ik raakte in de war.

Door hoe hij zich opstelde twijfelde ik aan mezelf. En als je dit jaren aaneen meemaakt, zie je niet meer wat er gebeurt, wordt het normaal.

Proberen aan te geven wat je denkt

Inmiddels ben ik een paar jaar verder, ik heb mijn man vaak aangegeven waar ik dacht dat het probleem zat, zonder het woord narcisme te gebruiken. Daarnaast heb ik uiteraard ook gevraagd of we hier samen aan konden werken met hulp van een deskundige. Hij vertrouwde daar niet in, er is volgens hem niks aan de hand. Elke relatie heeft dit soort dingen, dit konden we zelf wel.

Na ruim een jaar trekken waarbij ik continue het gevoel heb gehad dat ik alleen stond, ben ik met lood in mijn schoenen opgestapt. Met lood omdat ik niet wilde. Met lood omdat ik zie wat wij hadden kunnen zijn, maar ik kreeg mijn ideeën er niet door. Zelfs al kon het onze relatie redden, hij wilde geen stap naar een therapeut zetten.

Afstand geeft inzicht

Door de afstand nu zie ik alle signalen duidelijk. Ik twijfelde over alles. Over wat hij zei; had ik dat wel goed gehoord? Hij bedoelde het vast niet zo, of ik had het verkeerd opgepakt. Twijfelen over jezelf, dat is wat een narcistische persoonlijkheid van je partner met je doet. Mezelf excuseren voor alles omdat ik ben gaan denken dat ik zelf de veroorzaker ben van deze problemen.

En informatie over mijn relatie met een narcist achterhouden voor anderen, omdat je ergens voelt dat het niet juist is. Toch wil je liever niet dat anderen zo over je relatie denken of je vertellen hoe het zou moeten zijn. Je weet diep van binnen zelf ook wel hoe het zit, maar je kan de vinger niet op de zere plek leggen.

Je partner helpen

Waar ik zelf na zo’n lange tijd nog moeite mee heb, is dat ik nog steeds van hem houd. Daarnaast zie ik ook dat hij niet goed begrijpt wat er aan de hand is. Wat zou ik hem graag helpen, maar ik rijk al zo lang mijn handen naar hem uit. Hij doet er niets mee.

Omwille van de kinderen hebben we nog steeds redelijk goed contact en nog zie ik dat hij de rollen vaak omdraait, naar mij wijst. Nooit meegaat in wat ik wil, maar zijn eigen plan blijft trekken. Wat hij zegt is juist, mijn woorden nooit. Het gaat altijd over hem, aan mij of over de kinderen wordt weinig gevraagd. Omdat ik nu voor mezelf (met behulp van een therapeut) op een rijtje heb hoe het zit kan ik er beter mee omgaan. Maar nog steeds twijfel ik weleens aan mijzelf, had ik nog meer kunnen doen? Helaas kan ik niets anders doen dan dit accepteren. Blijkbaar kun je iemand met een narcistische persoonlijkheid niet helpen, als diegene niet geholpen wil worden.

Herken jij een veel dit verhaal? Misschien is het dan goed om eens verder te lezen. Voor meer informatie over deze stoornis kan je op deze site terecht.

Gebruikte afbeelding via Shutterstock