Negenmaandenbeurs bezoeken zonder gierende hormonen in je lijf

Afgelopen weekend heb ik mijn doop gehad! Ik had het nog nooit gedaan. Naar de Negenmaandenbeurs. Huh? Echt niet? Nee. Echt niet. En nu weet ik weer waarom.

Ik ben blijkbaar geen blogger zoals vele andere bloggers, want ik zie overal positieve verhalen over de Negenmaandenbeurs, maar mijn ervaring was iets genuanceerder. Behalve dan die eerste stand.

Ik wil overigens wel meteen aangeven dat dat niet specifiek aan de beurs ligt, maar meer aan mij en dat zal ik je verderop uitleggen. Want op de Negenmaandenbeurs vind je echt alles. Van borstpompen tot kinderwagens en van gender reveal mogelijkheden en tips tot aan vele merken luiers. Als je zwanger bent is het daar eigenlijk ‘de hemel op aarde’.

Negenmaandenbeurs ervaringen

Afijn, ik vertel je even in het kort hoe ik mijn bezoekje ervaren heb aan de Negenmaandenbeurs en de Huishoudbeurs.

Ik was er nu toch dus dacht.. twee vliegen in één klap. Dat is maar goed ook dat ik dat dacht, want ik heb mezelf er verschillende keren op betrapt dat ik niet precies wist in welke ‘beurs’ ik op dat moment zat. Zó loopt het door elkaar heen.

Het vreemde is dat ik normaal gesproken toch echt wel een heel goed orientatievermogen heb, maar tussen al die dikke buiken, kinderwagens en trolleys volgeladen met stuff… wist ik soms niet meer in welke hal ik me nu precies begaf.

Of was ik volledig gedesoriënteerd nadat ik ruim een uur in de file heb gestaan op nog geen 500 meter afstand van de RAI? Dat zou natuurlijk ook goed kunnen.

Alles geregeld op de beurs

Ter plekke aangekomen mag ik over de organisatie verder niet mopperen hoor. Er was netjes een parkeerplek voor me, ik had een perskaart en werd goed ontvangen in de perslounge, dus dat was allemaal dik in orde. Ik denk dat het vooral komt door mijn hormonen.

Of beter gezegd; mijn gebrek aan hormonen. Als niet zwangere, die ook niet meer van plan is om zwanger te worden, is zo’n Negenmaandenbeurs een beetje surrealistisch.

Kinderwagens die ronddraaien op een podium, luiertaarten waar je over struikelt, die periode is gewoon voorbij. Voor mij dan hè. Want jemig, wat zitten er nog veel vrouwen wél in die periode. Stands als deze zijn voor betreffende vrouwen een uitkomst natuurlijk.

De bezoekers van de Negenmaandenbeurs

Glunderende gezichten, dikke buiken die nog net door een enorme hoeveelheid tassen om de arm heen piepen, en kwebbelende mondjes. Loads off it. En ze hebben het allemaal even goed naar hun zin lijkt wel.

Dus ik heb de conclusie moeten trekken. Het ligt niet aan de Negenmaandenbeurs. Het ligt aan mij. En dat is ook logisch natuurlijk, want als je zwanger bent dan is het een beurs waar je met al je vragen over zwangerschap terecht kan.

En dan kan ik het voor mijn blog nog zo belangrijk vinden om even te gaan checken… een volgende keer mag er iemand anders in mijn plek.

Zoals gezegd hebben we (Marjolijn was er ook bij) naast de Negenmaandenbeurs ook de Huishoudbeurs nog even doorkruist.

In rap tempo zijn we door de hallen gesjeesd. Nee, ik hoef niet precies te weten hoe ik moet wassen (daar Google ik wel op), en nee, ik hoef ook geen gratis samples. Stiekem denk ik dat daar al die trolleys voor meegenomen worden…

Van jong tot oud lopen ze met zo’n ding, zelfs de mooiste modepopjes hebben een gevaarte op wielen bij zich.

Er zijn een aantal plekken waar we ons reuze verbaasd hebben. De Foodhal bijvoorbeeld. Kak. Wat een zooi zeg.

Prullenbakken die uitpuilen en een vloer die bezaaid ligt met allerlei papieren afval. Er is niets glamourous aan (foodhal is misschien wel gewoon het juiste woord). Gelukkig zit hem dat specifiek in deze hal en zien de overige hallen er keurig uit.

Toch vind ik het stiekem wel jammer, want na het Albert Hein Kerstfestival had ik een volledig ander beeld van hoe een foodfestijn ook kan zijn. Mooi, sfeervol en lekker.

Huishoudbeurs en Negenmaandenbeurs door elkaar

Maar niet getreurd… er is in ieder geval één stand die me volledig van mijn stoel heeft geblazen. Of nu ja… van mijn kruk. De stand waar ik een ’tijdelijke’ facelift kreeg.

Eerst één oog, zodat ik in de spiegel zelf het enorme verschil kon zien, en toen het andere. En steeds meer mensen die zich om me heen verzamelden, want iedereen was verbaasd.

Tja, wat zal ik zeggen… voor ieder product wordt een goed model gezocht hè, en in dit geval had ik blijkbaar rimpels genoeg, daar komt geen Negenmaandenbeurs bezoekster voor in de plaats!

Het product zelf heeft me een aantal uren van mijn rimpels bevrijd. Ik verklap nog even niet precies welk product dat nu was, want ik ga daar binnenkort uitvoeriger op in.

Verder heb ik me vermaakt met deze dame.

De beste stand heb ik gevonden in een van de kleinere hallen van de Negenmaandenbeurs.

Mèn als dit drankje er toch al was geweest tijdens mijn zwangerschappen. Mmmmm, dan had ik het wel geweten! Zwanger worden? Daar moet op geproost worden! Maar dan zonder alcohol, maar lékkerrrrrr!

Ik heb mooi 5 glaasjes mogen proeven en ging, net als alle zwangere dames volbehangen met tassen, glunderend naar huis. Was ik nog zwanger geweest, dan had ik zeker een kratje ingeslagen!

Goed. Eind van de dag had ik nog een skishow tegoed van mijn twee kindjes én een extra logeetje in huis… je begrijpt vast en zeker wel dat ik de volgende dag volledig uit mijn hum was. Moe, niet voldaan, en weer vol rimpels (maar dat wist ik van te voren dan weer wel allemaal).

Maar laat het jou vooral niet weerhouden om ook eens een kijkje te gaan nemen in het grootste evenement op het gebied van zwangerschap. Tenslotte is mijn mening er ook maar eentje.

Wil je ook de mening van een wel-met-hormonen-belaste aanstaande mama of papa to be horen? Check even dit filmpje!