Nieuwjaarswensen op kantoor, de harde waarheid over dit geklef

Na ons de hele maand te hebben volgevreten rest ons nog één ding… de nieuwjaarswensen op kantoor. Het ongeëvenaarde nieuwjaarsgeklef met die ene collega waar je helemaal ‘into’ bent, maar ook die andere waar je liever een heel eind bij vandaan blijft. Het is de volgende happening waar ik persoonlijk helemaal niet happy van word en velen met mij. Nee, niet Oudjaar zelf, dat is altijd heel gezellig met familie of vrienden, maar het nieuwjaarsgeklef  en de nieuwjaarswensen op kantoor. Gatver!

nieuwjaarswensen op kantoor

Nieuwjaarswensen op kantoor

Ik doel op de eerste werkdag na de kerstvakantie! Ik haat namelijk het ‘verplicht gelukwensen’ op mijn werk! Die nieuwjaarswensen op kantoor op je eerste werkdag én de dagen erna als je collega’s weer terugkomen. Degenen die ik ècht een geweldig nieuwjaar wil wensen, hebben allang een kaart van me gehad, of een facebookbericht. Ik heb ook geen moeite met het ‘gelukkig nieuwjaar’ wensen aan de directe collega’s en leidinggevenden. Hen geef ik met plezier mijn hand, wang of lippen (verder ga ik niet), afhankelijk van wie er voor me staat.

De randgroep

Maar dan bungelt er nog zo’n hele ‘randgroep’ omheen. Mensen die ik wel ken, maar niet zo goed. Of mensen die ik goed ken, maar niet zo mag. Ik probeer op die eerste werkdag in januari in één keer iedereen langs te gaan, dan heb ik het maar gehad. Maar elk jaar opnieuw bleek ik daar niets van te bakken, van al die nieuwjaarswensen op kantoor. Misschien herken je het wel? Inmiddels heb ik er zelf geen last meer van, ik werk immers van huis uit, en heb geen directe collega’s om me heen.

Ilse daarentegen wel. Zij schreef er eerder al een hilarisch blog over.

Ilse over haar nieuwjaarswensen op kantoor

Op weg naar mijn werkkamer, kletsend tegen een collega, word ik teruggeroepen door meneertje Gladjakker . “Ils! Hebben wij elkaar al een gelukkig nieuwjaar gewenst?”

Ik denk: ‘Natuurlijk niet!  Toen ik jou zag ben ik weer een stukje achteruit gelopen en langs de muur teruggeslopen in tegengestelde richting, ver weg van nog meer nieuwjaarswensen. Maar, netjes opgevoed als ik ben, zeg ik: ‘O nee, hoe kan ik jou nou toch vergeten?’ Met veel moeite pers ik er zelfs nog een aardige toevoeging uit: ‘De beste wensen hè, ook voor je gezin blablabla etcetera’.

Meneertje Gladjakker is voor de verandering eens stil. Ongetwijfeld van mijn vriendelijke woorden.

Oeps… kwam dat uit mijn mond?

Als we verder lopen blijkt dat ik zijn zwijgen verkeerd geïnterpreteerd heb. Mijn collega zegt: ‘Hoe kan je hem nu het beste voor zijn gezin wensen? Hij is toch degene die verlaten is door zijn vrouw S. vorig jaar, die ook hier werkt? Weet je dat niet meer? Zij werd verliefd op collega X. En hij heeft niet eens een omgangsregeling met zijn kinderen gekregen.’ Pijnlijk. En helaas niet op zichzelf staand, zo’n voorbeeld.

Een dag later stormt een zeer vage collega vanaf de andere kant in de gang mijn richting uit. Ik kijk om, wil zien naar wie hij zo hard rent, maar ik ben alleen. Zwetend en buiten adem stopt hij voor me. ‘Ik had je….had je…had je nog geen gelukkig nieuwjaar gewenst.’

Ik probeer nog onder een kleffe kus-sessie met zijn lippen uit te komen door te zeggen: ‘Ja, jij ook het allerbeste voor dit jaar. Ik heb mijn handen vol en kan je helaas geen hand geven’. Hij lost dit probleem echter adequaat op door me twee half natte zoenen op mijn wangen te geven. Zodra hij uit beeld is ren ik naar het toilet voor een was- en schuur beurt.

Lees ook: de gruwelen van een groepsapp met je collega’s

Zoenen op kantoor, ultiem geklef

Het is niet zo dat ik een hekel aan kussen heb. Ik zou bijna zeggen: integendeel! Zo ben ik dit jaar zelf op een collega afgestapt die ik ‘al gehad had’ en heb toen gezegd: ‘Hé, volgens mij had ik jou nog geen gelukkig nieuwjaar gewenst’. Hij keek heel even verbaasd, moest toen lachen en we hebben elkaar een tweede keer volledig oprecht alle goeds gewenst. Zelf keuzes kunnen maken, dat maakt een mens gelukkig, of in ieder geval een Ilse.

Ik denk daarom dat ik maar eens een voorstel bij onze directie voor ga leggen. Dit voorstel luidt: op de 1e werkdag mag je tien mensen naar keuze een gelukkig nieuwjaar wensen. Daar mogen ook gerust dubbele bij zitten.

Die mensen nemen jouw wensen vervolgens ten volle tot zich, zwijgen dankbaar en zeggen dus niet als een buikspreekpop hun geijkte wensje terug. Zij bepalen immers ook zelf wie zij spontaan nieuwjaarswensen willen geven op kantoor. Op zo’n eerste werkdag zie je dus vanzelf wie jou in zijn top tien heeft staan. Is het niemand in een bepaald jaar? Dan zit je daar niet mee, want misschien zijn de wensen deze keer wel gegaan naar iemand die ze nog veel harder nodig had!

Ja, maandag stap ik gelijk op onze directie af. Alhoewel, die mensen zijn ook nogal kusserig aangelegd. Misschien kan ik er beter nog een weekje mee wachte Tot hoeveel dagen na 1 januari  is nieuwjaarswensen op kantoor eigenlijk toegestaan?

3 gedachten over “Nieuwjaarswensen op kantoor, de harde waarheid over dit geklef”

  1. Ja, zooooo herkenbaar dit. Ik haat het ook echt en duik altijd de eerste week soort van onder in mijn gymzaal haha! Ik ondersteun je plan van maximaal 10 van harte! Top idee!

  2. Oooo verdchrikkelijk ik heb er ook een hekel aan! En dan vooral de gene die ik niet mag. Ik moet vanmiddag weer naar mijn werk dus ben benieuwd.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven