Nog één week 2012…

Ik heb zo ontzettend veel om dankbaar voor te zijn. Tijdens de donkere dagen voor de kerst van dit jaar voel ik zoveel. De gezellige spanning van het versieren van mijn huis, de heerlijke warme momenten die mij gelukkig maken als ik de lichtjes overal zie schijnen, het gevoel als ik de pakjes onder de kerstboom zie liggen, de voorbereidingen voor het kerstdiner op tweede kerstdag, wanneer iedereen komt die ik liefheb. Om kerst samen te vieren en tevens mijn verjaardag.

Maar tijdens deze dagen voel ik ook andere dingen. Minder fijne dingen. Gevoelens van eenzaamheid, van alleen zijn, van een niet echt te definiëren gevoel van melancholie. Een tijd van bezinning. Misschien omdat het jaar bijna is afgelopen. Een bewogen jaar… 2012. Dat was het. En als ik terugkijk ben ik geneigd down te worden. Down omdat er zoveel is gebeurd. Het gezin is niet meer zoals het was en zal het ook niet meer worden. Het huis staat te koop en niemand weet waar we kerst volgend jaar vieren. Geen baan. Onzekerheid…

Het is voor mij een jaar van afsluiten geweest. De afsluiting van een huwelijk waarin ik doodongelukkig was. De afsluiting van een carrière. De afsluiting van een vertrouwd leven, van zekerheid, van ritme. De afsluiting van een jaar depressie, waarin ik zo verschrikkelijk diep ben gegaan. Waarvan ik me achteraf besef dat ik dankbaar mag zijn.

Dankbaar ten eerste dat ik er nog ben. Want op het diepste dieptepunt was ik totaal verdwaald. En had ik bijna een verkeerd besluit genomen. Maar ik heb het niet gedaan en daar ben ik dankbaar voor. Maar het hele proces heeft ook mijn ogen geopend. Heeft me laten zien dat het leven mooi kan zijn. Mooier en zonniger. Ik sta iedere dag blij op… eindelijk. En daar ben ik ook dankbaar voor.

Ik ben dankbaar voor mijn kinderen, die me het afgelopen jaar hebben laten zien dat zij de meest dappere en sterke kinderen zijn, die er bestaan. Dat zij onvoorwaardelijk liefhebben, dat zij er altijd voor mij zijn. En ik voor hun. Zij waren het die mij hebben gesteund, me hebben vastgehouden, me hebben geknuffeld. Met me hebben gehuild en met me hebben gelachen. Door er te zijn… door te zijn zoals ze zijn. Ik hou van ze, met heel mijn hart!

Ik kan met melancholie terugkijken op een bewogen jaar, op afsluiting en kan daar down van worden. Maar dat doe ik niet. Die tijd is voorbij. Ik kan trots zijn op wat ik het afgelopen jaar heb bereikt, geleerd en hoe ontzettend veel ik ben gegroeid! Ik ben trots op mezelf!

Ik kijk terug op een jaar waarin ik opnieuw ben begonnen. Ik ben begonnen met leven. Met de liefste vrienden die ik ken, met de liefste familie die er bestaat, met bijzondere mensen die ik in dit jaar heb leren kennen en die ik ook weer uit het oog ben verloren… Op een paar na. Die mensen die een hele grote rol in dit jaar en in mijn leven hebben gespeeld of nog spelen. Met mensen die ik graag om me heen heb, met één zeer bijzonder persoon in het bijzonder.

Ik kijk vooruit. Naar 2013 en naar de jaren die daarna komen. Dit jaar was zwaar, heel zwaar, maar het was nodig. Nodig om tot bezinning te komen. Nodig om me de ogen te doen openen en te beseffen dat ik niet verder kon op het pad dat ik bewandelde. Dus ik heb de afslag genomen en kijk nu op dit pad vooruit. Ik kom er wel… met de kids. Ik vier volgend jaar kerst zoals ik het dit jaar ook vier. Met de mensen van wie ik hou.

Want dat is voor mij thuis. Dat is voor mij belangrijk.

Ja, ik ben zo ontzettend dankbaar. En ook zo ontzettend gelukkig. Ik heb gedaan wat ik wilde, heb stappen gezet die ik al tijden vooruit had geschoven. Heb keuzes gemaakt die voor veranderingen zorgden, maar die het leven zoveel mooier hebben gemaakt.

Nog een week 2012. Nog een week van afsluiting. Om volgende week vooruit te gaan kijken. Ik ben er nog! Mijn kinderen zijn er nog! Iedereen van wie ik hou, is er nog! En dat gaan we vieren deze kerst. Met een gevulde kalkoen en met wensballonnen.

Mijn wens op de ballon is de volgende:

“Op het maken van nieuwe, gelukkige herinneringen!”

Ik ben dankbaar. Ik kan dat niet vaak genoeg zeggen. Ik zal het ook niet zomaar meer vergeten. Dankbaar voor 2012, vol verwachting voor 2013…

Ik wens iedereen geweldig mooie en warme kerstdagen! En voor allen een gelukkig en gezond 2013. Koester de mensen om je heen, omhels het gevoel, sta open voor nieuwe herinneringen en vooral… Geniet!

Tot volgend jaar! Liefs, Estelle


Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven