Een normale hartslag is regelmatig. Maar wat nou als het tijdsverloop tussen je polsslagen niet gelijk is? Dan spreek je van een onregelmatige hartslag, iets dat ik (waarschijnlijk door hormonen) heb overgehouden aan mijn zwangerschap/bevalling.
Maar hoezo dan een onregelmatige hartslag?
Inmiddels ben ik vijf maanden geleden bevallen, en hoewel ik geniet van deze periode heb ik ook in een medische rats gezeten. De dag na de bevalling controleerde de kraamverzorgster mijn pols, deze was, net als vlak na de bevalling onregelmatig, iets wat wel vaker voor schijnt te komen na deze zware inspanning. Bij mij stopte deze onregelmatigheid helaas niet, en je snapt dat dat voor iemand met hypochondrie niet gemakkelijk was. De huisarts werd gebeld en deze stuurde mij voor verder onderzoek door naar de cardioloog.
Doodsbang werd ik daarvan. Ik was namelijk in de veronderstelling, dat alles wat je aan je hart krijgt slecht is, iets wat dus helemaal niet zo hoeft te zijn. Een onregelmatige hartslag ervaar ik als een overslag of een bons, ook wel een hartklopping. Iedereen schijnt ze weleens te hebben. Wanneer je bijvoorbeeld gespannen of nerveus bent. Ik zelf merkte dit aanvankelijk niet, tot daar Google was. Natuurlijk, niks geen rooskleurige verhalen maar één en al ellende als je zoekt op ‘onregelmatige hartslag’. Reken maar dat ik deze bonzen nu voelde!
Een verder onderzoek is altijd noodzakelijk. Je wilt namelijk wel het één en ander uitgesloten hebben voordat je dit kan en mag accepteren. Dus daar ging ik; ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Hartfilmpje hier, hartecho daar en lopen met een 24-uurs kastje die de gehele dag alles voor je registreert. Beplakt met stickers en al ging ik naar huis. Via een dagboekje hou je bij of je klachten hebt en wat je op dat moment aan het doen bent.
Een paar weken later kon ik terug voor de uitslag. Mijn hart zag er goed uit, geen gekke afwijkingen en alles werkte normaal. Yes!
De cardioloog vertelde dat veel vrouwen dit ook hebben tijdens de overgang. Is er hier iemand die dit herkent? Ze worden vaak ervaren als opvliegers of een bepaalde gejaagdheid die je voelt. Dát herken ik wel. Dit alles schijnt het werk te zijn van hormonen. Bizar toch? Dat die krengen dus echt o-ver-al invloed op hebben.
Last van het ontzwangeren heb ik wel, en na wat speurwerk kwam ik erachter dat dat veel dezelfde klachten teweeg brengt als vrouwen die in de overgang zijn. Denk aan zweetaanvallen, opvliegers, hoofdpijn, prikkelbaarheid etcetera. Ik merk dat, nu ik een aantal keer ben gecontroleerd, ik meer rust ervaar. Het kan gelukkig geen kwaad en er zijn meer vrouwen die hier ‘last’ van hebben. Nu ik dit weet voel ik de overslagen ook vrijwel niet meer. Heel fijn!
Het advies is om goed de tijd te nemen om te ontzwangeren, wachten tot de hormoonhuishouding weer een beetje geregeld is. Mijn hartslag kan dan ook gewoon weer regelmatig worden! Net als vrouwen die straks klaar zijn met de overgang.
Wat verder nog kenmerkend is, is dat er bepaalde producten zijn die van invloed zijn op dit ritme. Denk daarbij aan koffie, alcohol, en thee. Vooral na wat wijntjes voel ik deze onregelmatigheid sterk. In het begin was dit beangstigend, nu merk ik het nog wel maar is de angst grotendeels verdwenen.
Er is helaas geen manier om deze slagen te doen stoppen. Bètablokkers hebben bij mij geen effect gehad dus daar ben ik maar snel mee gestopt. Ontspanning en gezonde voeding kunnen een positieve uitwerking hebben op de hartslag. Zo ook sporten, dat durfde ik een tijdje niet, maar nu geen slappe excuses meer want tijdens het sporten is mijn hartslag regelmatig, een goed teken want mijn hart zou dat goede ritme zo over kunnen nemen. Killerbody here I come!
