Op potje plassen… mijlpaal bereikt

Apetrots, zo trots als een pauw…. uh.. beretrots … ja! Zo trots ben ik!

Afgelopen weekend twitterde ik de vraag: op welke leeftijd kan je eigenlijk met een potje beginnen? Ik kreeg aardig wat reacties binnen, en daaruit opmakend was de conclusie eigenlijk heel simpel. Gewoon doen!  Spelenderwijs mee beginnen.

Zo gezegd, zo gedaan. Zondag kwam het potje naar beneden en hebben we het gewoon midden in de kamer gezet. Lotte (net 17 mnd) bekeek het potje vol interesse. Frank beweert overigens bij hoog en bij laag dat ze van het weekend ook al een keer ‘potje poep’ gezegd heeft. Dus we beginnen vol goede moed.

Gisteren, sinterklaasdag met de familie, hebben we er verder niet veel tijd aan gespendeerd. Ze heeft er 1x opgezeten (hele happening, want de maillot moest naar beneden, de broek naar beneden en de luier naar beneden. Als je geluk hebt, dan zit ze een half uur nadat ze geroepen heeft ‘potje’ eindelijk op dat verrekte kleine ding), maar zonder resultaat.

Het sinterklaasfeest was bij broerlief, dus daar kwam het er verder niet van.

Vandaag is echter een héél ander verhaal. Madammeke heeft al vanaf vanochtend 2x op haar potje gezeten. De 1e keer weer een heisa om haar broek naar beneden te doen, en haar luier, en daarnaast wil ze ook het liefst alles uit. Niet opgefrot tussen haar benen laten zitten. Een heel gedoe dus. Helaas, niets op het potje gedaan. Wel tussendoor iedere keer opstaan om zelf te kijken of er al iets in zat, haha.

Na deze 1e toer had ik me bedacht dat ik het toch beter anders kon aanpakken. Dikke skisokken aan (tot over de knie), luier aan, maar de broek uit. En ja hoor. Een half uurtje geleden kwam ze weer aangehobbeld. ‘potje, potje’. Dus ik trek vlug haar luier naar beneden en zet ze erop. Nog geen 5 seconden later staat ze op en ligt er een plasje in het potje! Ze had van te voren al in haar luier geplast, maar zich terwijl waarschijnlijk bedacht dat ze dàt dus op het potje moest doen. De rest opgehouden totdat ze er zat!

Ben benieuwd hoe dit nu doorzet. Maar ik heb mijn impuls weer gekregen om hier even fanatiek met haar mee aan de slag te gaan! En vooral niet tussendoor te denken “nou, laat maar even, ze doet het maar in d’r luier”. En ja, wat is thuis werken op dit soort momenten toch praktisch!

Op naar de volgende fase!

4 gedachten over “Op potje plassen… mijlpaal bereikt”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven