Op schoolreis ter afsluiting van het schooljaar. Busladingen vol hysterische kinderen die losgelaten worden in speeltuin of pretpark. Met alle andere afsluitende activiteiten in krap 3 weken tijd, slaat de stress soms toe. Met nu en dan volledige paniek in de ogen van de ouders en stuiterende kinders tot gevolg. Een soort climax naar de zomervakantie… herken je dat?
Op schoolreis betekent loslaten
Bij de tourbussen langs de school pinken enkele moeders al een traantje weg. De groepen 5 vertrekken. Op weg naar Toverland. De ene moeder huppelt me-time tegemoet en de ander hoopt bij Gods gratie dat haar kroost niets overkomt. Loslaten.
Mijn rol lag in het midden. Althans, dat was de gedachte. Ik ging met zowel de oudste als jongste dochter mee op schoolreis. Het idee was: zonnebadend kletsen met medemama op een picknickkleed met af en toe een controleronde. Doel? Zelf redelijk ontspannen thuis komen met kids die moe en voldaan op tijd naar bed kunnen.
Waar ging het mis?
Overkill aan kids op schoolreis
Op de parkeerplaats van DippieDoe. Daar, bij de ingang van Dippiedoe, sprongen de tranen bijna in m’n ogen. Busladingen vol stuiterende kinderen van dezelfde leeftijdscategorie (groep 3 en 4) werden uitgeladen. In matching outfits, voor de herkenbaarheid. Eenmaal in het park heerste er vooral een overkill aan schreeuwende, rennende en soms dwalende kinderen. Pfff. Het werd zelfs mijn dochter in het begin nét even iets teveel op schoolreis.
De illusie van chillen in de zon, verdween als sneeuw voor de zon. Net als die zon trouwens, die zich niet heeft laten zien. De meegebrachte zonnebrand ten spijt.
Loslaten. Of uitlaten? De kinderen vooral. Omschakelen en door. Surveilleren, helpen en cateren. Dat verliep op een enkel misselijkheidsgevalletje van een attractie, een zwerm kinderen rondom een door een wesp gestoken kind (tip: afterbite meenemen), een gevallen boterham en een opstootje, zonder incidenten. Schoolreis missie 1 geslaagd!
Op de valreep nog een bedankt juf presentje!
Kleuter op schoolreis
Al jaar en dag staat de bestemming voor de kleuter schoolreis vast: buitenspeeltuin ’t Kwekkeltje. Het is het zeulen met zitverhogers, koeltassen en picknickkleden meer dan waard. Elk jaar vragen de leerkrachten en moeders zich weer af: welk kind valt als eerste in het water bij het touw en de boomstammen? Water met zand is dan ook een hele goede combi. De nachtmerrie voor de rijdende ouder is dat ene kind dat vrolijk languit in de modder gaat liggen… en geen reserve kledingset bij zich heeft.
De bankjes hangen al snel vol met drogende broeken en shirts. Een fluitje betekent fruit, lunch of vertrek met als verzamelpunt het picknickkleed. Alles loopt gesmeerd, op een tuimeling, botsing, uitglijder en zand in etenswaar (of andersom) na. De zonnebrandsmerende, alles overziende thee- of koffiedrinkende ouders vermaken zich prima in het zonnetje. Bijgekletst en bijgekleurd verlaten wij met tevreden afgepeigerde kleuters het speelterrein.
Het avontuur dat ‘op schoolreis’ heet, is voor zowel kinderen als ouders een mooie afsluiter van het schooljaar. Met die stress viel het dit keer best mee. Zo fijn om al die stralende opgetogen gezichtjes te zien! We zijn klaar voor de volgende groep. Spelenderwijs op naar de volgende stap!
