Optimaal gebruik van energiepieken
Heb jij na energiepieken een kater?
Herken je dit: je zit lekker in je vel, vol energie, bent van top tot teen enthousiast over wat je doet. Je bent zelfs zo enthousiast en blij over de beschikbare energie, dat je doorgaat en doorgaat. Dit kan je overkomen bij het werken aan een nieuw project, in een gesprek, of bij een grote opruimactie. Je bent met andere woorden in “flow”, wat betekent dat je volledig opgaat in je bezigheid. In deze staat ben je intens gelukkig, en ook uiterst creatief en efficiënt. Heerlijk!
Zo heerlijk, dat je er steeds meer en meer van wilt. Je kunt niet meer stoppen. Je put de energiestroom uit totdat hij helemaal opgedroogd is en je er bijna bij neervalt. Intussen ben je allang niet meer in ”flow”, dat laatste stukje had je vanuit pure wilskracht gedaan. En nu heb je een soort kater, een dal waar je doorheen moet voordat je weer langzaam energie kunt opbouwen voor een volgende flow-ervaring.
Waar liggen je grenzen?
Je ergert je over jezelf omdat je je grens niet aanvoelde en nu zo moe bent. Deze irritatie maakt het herstellen nog een stuk moeilijker. Misschien heb je in je enthousiaste staat ook te veel hooi op je vork genomen, taken overgenomen die je eigenlijk te veel zijn. Dit levert een heleboel extra stress op. Hoe kon het eigenlijk zo ver komen?
Doorgaan vanuit een gevoel van schaarste….
Op zich horen pieken en dalen bij ons bestaan: het leven is een ritmisch gebeuren, met inademen en uitademen, waken en slapen. In dit ritme reguleert het leven zichzelf. Maar in het bovengenoemde voorbeeld laat jij de top-momenten niet uitbloeien tot ze vanzelf over gaan maar doe je er nog een schepje bovenop. Waarom doe je dit? Meestal is de oorzaak van het steeds maar doorgaan een gevoel van schaarste. Het moet allemaal NU gebeuren, want wie weet wanneer je weer zo veel energie hebt en zo enthousiast bent… Misschien ben je nooit meer zo creatief… Misschien heb je met deze persoon nooit meer een gelegenheid voor zo’n goed gesprek… Al deze angsten weerhouden je om op het goede moment te stoppen en laten je doorgaan totdat je echt niet meer kunt.
Stoppen en je rijkdom voelen
Hoe zou het zijn als je juist in “flow” even stopt? Juist als het zo goed gaat en je zo energiek bent… Dat klinkt misschien tegenstrijdig: het loopt zo goed, en dan moet je stoppen??? Met stoppen bedoel ik dan ook niet ophouden, nee ik bedoel dat je even uitademt, even pauzeert en even de stromende energie in jezelf voelt. Daarmee onderbreek je deze energie niet, maar breng je haar juist op een bewuster niveau. Je verankert jezelf in deze energie en voelt de rijkdom ervan. Je wordt je bewust dat jij niet alleen deze golf bent, maar de zee bent, een onuitputtelijke kracht. Als je na de korte pauze doorgaat met je bezigheid, zul je deze kracht in het resultaat terug zien.
Meegaan met je getijden maakt slim
Soms gaat je kracht meer naar binnen, dan heb je eb, soms meer naar buiten, dan is er vloed. Je kunt niets veranderen aan deze getijden, en als je je ertegen verzet, dan ben je in een hopeloos gevecht. Je kunt je wel verankeren in de zee, de basis, die er altijd is. Dan hoef je ook niet meer bang te zijn dat er een einde aan je energie komt, maar kun je meegaan met de getijden. Je wordt er dan ook dan ook steeds meer bedreven in om je “vloed”-tijden te herkennen en te benutten, en je ook op tijd weer terug te trekken en te stoppen.
