Oudergesprek op school, ik zie er een beetje tegenop

Hebben jullie dat nu ook dat je zenuwachtig wordt als je op oudergesprek moet op school? Hou me ten goede hoor, dochterlief is bijna 5 jaar oud, dus heeft nog geen lange schoolcarrière achter de boeg, maar toch vind ik het altijd een beetje spannend.

Ik vind dochterlief namelijk echt superslim en rete bijdehand en ben dan ook bang als de juf dat anders ziet dat ik gigantisch in de verdediging zal schieten. Straks rellen in de klas 😉 . Nee hoor, hahaha zo’n vaart zal het niet lopen.

Oudergesprek met negatieve bijsmaak

Ik ben klassenmoeder van de groep waar mijn dochter in zit. Dat houdt in dat ik bij activiteiten mee help óf zorg dat er ouders zijn die mee willen helpen. Ik help met het inplakken van de meesterwerkjes van de kinderen bijvoorbeeld. Bijkomend voordeel is, dat ik daardoor vaak merk hoe mijn dochter doet op school, hoe ze zich gedraagt in de klas. Wat voor persoontje het is. Ik merk namelijk dat heel veel kindjes thuis anders kunnen doen dan op school. Bij dochterlief is dit dus niet het geval, veelal is het ‘what you see is what you get’, wat ik eerlijk gezegd erg fijn vind.

Bij het vorige 10 minutengesprek kregen we te horen dat onze dochter niet goed is in puzzelen. Nee dat klopt, ze heeft er op z’n zachtst gezegd een bloedhekel aan. Kartonnen puzzels hoeven we eigenlijk niet te proberen, ze scheurt de zogenoemde pukkeltjes eraf en maakt de puzzel passend 😉 . Dit doet ze al van kleins af aan! Toen ze dit de eerste keer deed berispte ik haar heus wel dat je een puzzel niet stuk mag maken, maar aan de andere kant vond ik het ook wel knap bedacht! En ook dat heb ik haar dan weer aangegeven.

Het puzzelen is niks voor haar. Ik heb echt veel puzzels thuis liggen, maar wanneer je met een gefrustreerd kind zit, tja dan zijn die puzzels al snel aan de kant geschoven. Waarom zou ik haar dwingen? Wel ben ik er wat meer mee aan de slag gegaan na het laatste oudergesprek, dat moet ik dan wel weer eerlijk bekennen. Dit keer houten puzzels welke we bij de bibliotheek konden lenen, zo kon ze er in ieder geval geen stukjes vanaf scheuren 😉 .

Verder kregen we te horen, dat ze het erg lastig vindt om cirkels, vierkanten en driehoeken te herkennen. Dit verbaasde me nogal aangezien we op de peuterschool nog te horen hadden gekregen dat ze het zo knap vonden dat ze alle vormen al wist te benoemen. Maar onze fout, je moet het dan wel blijven oefenen en niet denken ‘o, ze weet het’ en dan zal ze het wel opslaan voor altijd. Zo werkt dat dus niet nee.

Als laatste hadden ze te melden dat, indien een werkje haar niet aanstaat, ze dit afraffelt, ze weinig concentratie heeft, ze veel emoties heeft en dit ook snel toont (ze is heel snel jantje lacht, jantje huilt, heeft ze van haar moeder) én ze luidruchtig kan zijn. Eigenlijk allemaal dingen die wij al wisten, dus weinig nieuws onder de zon. Maar tóch confonterend om te horen in zo’n gesprekje met de juf.

Toen ik dit naderhand aan een vriendin vertelde vroeg zij mij of ze ook nog wat positiefs te melden hadden over haar. Eerlijk gezegd had ik deze punten niet echt als negatief ervaren, ik zag ze gewoon als Tessa, maar voor een buitenstaander kwam het wellicht wel zo over. Dus de volgende keer ga ik vragen of ze ook positieve dingen over Tessa op wil noemen! Dat is eigenlijk het enige punt wat ik zelf aan wil dragen aan het 10 minuten gesprek, want mijn vriendin heeft gelijk, Tessa heeft ook heel veel positieve kwaliteiten en die mogen ook best naar voren komen in zo’n oudergesprek, vind je niet?

Ik houd jullie op de hoogte!