Parttime of fulltime werken: waar gaat jouw voorkeur naar uit? Laat mij maar fulltime werken! Ik kan dat prima combineren met mijn gezin. Tenminste, dat heb ik altijd geroepen. “Geen probleem”. Ik heb het dan ook jaren gedaan. Weliswaar werkte ik ook al jaren 1 dag in de week thuis, zodat ik nog een beetje van de kids kon genieten. Een stressdag, die thuiswerkdag, dat wel. Want je wilt je kinderen niet tekort doen. Maar ook je werkgever niet. Veel uren dus in de avonden erbij pakken. En in mijn zwangerschapsverlof ook natuurlijk. Ik heb ze vorig jaar nog eens opgeteld. Toen Lotte geboren is heb ik tijdens mijn zwangerschapsverlof toch 3 weken gewerkt. Van thuis uit dan hè, als het mij uitkwam.
Lees ook: Deeltijd werken: 5 redenen waarom het voor mij werkt
Mams at Work
En het ging allemaal prima. Fulltime werken, een gezin runnen, sporten, sociale leven op pijl houden etc etc. En vanuit dit principe (het fulltime werken combineren met een gezin) ben ik eigenlijk ook getriggerd om de site MamsatWork op te gaan zetten. Bloggen deed ik al een tijdje, maar nu moest dat dan in de vorm van een heuse site gaan gebeuren. En daar zou ik me in de vakantie in gaan vastbijten.
Parttime of fulltime werken: mijn omslag
Parttime of fulltime werken, ik had mijn keuze gemaakt. Maar sinds in Juli 2010 bekend is geworden dat mijn vader ernstig ziek is, is er toch het een en ander in mijn leven veranderd. Vlak daarop hadden we de vakantie naar Frankrijk gepland. Die is gecancelled. Ik wilde in de buurt blijven. Dus Nederland moest het zijn, zodat ik op en neer kon naar mijn vader. Frank bleef met de kids dan op de camping.  Zo gezegd zo gedaan. In die tijd ben ik veel op en neer gereden, i.v.m. onderzoeken en uitslagen. De 3 weken waren zo voorbij, en een echt vakantiegevoel heb ik gemist.
Maar ik had het niet anders willen doen hoor, daar gaat het niet om. Na 3 weken vakantie was het dus weer zaak om aan de slag te gaan. Fulltime werken. En ons gezin. Mijn vader. En…. de rest. Gelukkig heeft mijn werkgever aangegeven dat ik de tijd die ik nodig had mocht pakken om aan mijn ouders te besteden. Dat heb ik ook gedaan. Werken op de zaak, werken thuis, en werken bij mijn ouders. Daar kwam het uiteindelijk een beetje op neer. Met name omdat ik het dan niet los kan laten. De laatste weken wordt het steeds moeilijker. Alle uren maken voor iedereen, zonder me daarbij ook nog schuldig te voelen. Het gaat niet. De uren voor de zaak kwamen in het gedrang en dat voelt niet goed. Ik geef het toe.
En nu ?
Nu ben ik zover. Ik heb het toegegeven. Het lukt niet. Maar wat dan? En ook nu geef ik weer toe. Ik geef toe dat ik het anders wil gaan doen. Wil niet meer op mijn tenen blijven lopen. Ik wil iets meer tijd voor mezelf hebben. En die tijd in kunnen delen zoals dat mij uitkomt. En aangezien ik praktisch van aard ben heb ik dat maar direct aangekaart en verder in gang gezet. Met ingang van deze week werk ik dus niet meer fulltime. En dat vind ik heerlijk. Even iets met de kinderen doen, even naar pa en ma, overdag (want die liggen s’avonds vroeg op bed) of even iets voor mijn site doen.
En weet je wat ? Er valt een last van mijn schouders! Ik vind het fijn! Ik ben blij! 4 dagen werken in 5 dagen tijd. Ik geef toe…. eindelijk. Vind jij het ook zo moeilijk om echt te kiezen tussen parttime of fulltime werken? Hoe probeer jij de balans tussen werk en privé in stand te houden?
5 dagen in de week is pittig. 4 dagen geeft meer ruimte en als je een keer in noodgevallen een 5e dag werkt kun je die vaak in overleg met werkgever weer terugpakken in een rustige periode bijvoorbeeld de zomervakantie voor een extra dagje uit met de kinderen.
Ik werk zelf 4 maal 9, dat vind ik beter dan 4 maal 8 omdat in veel functies parttime werken toch nog wel lastig te realiseren is.
Ik vind goed dat je er zo in staat. Het leven is niet statisch en situaties kunnen veranderen.
Het is altijd makkelijker om anderenadvies te geven zeg ik als eerste, ten tweede zeg ik YESYESYES en moet ik een beetje om je lachen:) Volgens mij zie je zelf niet eens wat voor een kei jij bent, ik vind het in ieder geval!! Dikke kus en als je hier zou zijn zou ik ff een dansje met je maken:)
Kan niet anders zeggen dan respect voor je keuze.
Merk het zelf ook soms dat 5 dagen net te veel is.. maar helaas ik moet nog paar jaar doorzetten door omstandigheden.
Terwijl ik je blog lees, denk ik: good for you Joyce, je kiest voor jezelf! En dat komt niet alleen jezelf ten goede. Het is ook heerlijk voor de kinderen, goed voor je relatie, prettig voor je man, positief voor je sociale leven, fijn voor je ouders. Maar het meeste zal het voor jou betekenen. Petje af, want dit was geen makkelijke keuze voor jou denk ik.
Liefs
Dat heb ik ook altijd tegen ieder ander geroepen. “Doen waar jij en je gezin zich het beste bij voelen…” toch raar dat dat blijkbaar voor jezelf weer langer duurt tot het doordringt.
gewoon doen waar je jezelf (en je gezin zich) het prettigst bij voelt, dat werkt altijd! of het nu fulltime, parttime of niet (oeps taboe hier) is….
sterkte met je vader!
O, wat super!! Wat een topbesluit! Fulltime werken is ok, maar dan moet je je er ook ok bij voelen. En als dat niet (meer) zo is, moet je besluiten nemen! Goed van je, ben trots op je!
Groetjes Angélique