Perfectionisme: Met de handrem in de vierde versnelling

Als puber óf als student had ik er nooit last van, maar dat ligt nu wel anders. Ik wil zo veel. En ik wil het ook allemaal góed doen. Perfectionisme is my middle name 😉 . Ben jij ook zo’n vrouw die met passie wil werken, een liefdevolle band met haar kinderen onderhouden, een goede relatie met haar partner wenst en een betrokken wil vriendin zijn?  Het is veel, maar daar is op zich niets mis mee. Wij zijn nou eenmaal veelzijdig, en onze betrokkenheid komt uiteindelijk voort uit liefde voor het leven zelf. Waar we het onszelf wel moeilijk maken, is als we alles extra goed willen doen omdat we denken dat het eigenlijk nooit goed genoeg is. Welkom in het leven van een perfectionist 😉 .

Lees ook: Bewust rustiger aan doen – genieten van je me-time

Met de handrem in de vierde versnelling

Alles extra goed willen doen en tegelijkertijd denken dat het nooit goed genoeg is, is als het rijden in de vierde versnelling en tegelijkertijd aan de handrem trekken. Een auto die zo gebruikt wordt, is snel gesloopt. Je werkt heel hard maar tegelijkertijd put je jezelf uit door je negatieve gedachten. Zo zorgt perfectionisme ervoor dat je niet lekker “op gang komt”. Perfectionisme weerhoudt je ervan om effectief te zijn.

Geen perfectionisme: niet goed genoeg?

Misschien denk je dat perfectionisme prima is omdat je zonder perfectionisme niet genoeg je best zou doen. En daar ligt de valkuil: Je gelooft niet in de goede intenties die je van binnenuit motiveren. Je moet onberispelijk zijn omdat je jezelf eigenlijk waardeloos vindt. Perfectionisme komt dus voort uit een gebrek aan eigenwaarde. Dit is een vicieuze cirkel: Als ik mezelf afkeur, ben ik verwijderd van mezelf. Als ik ver van huis ben, kan ik niet meer voelen wat echt belangrijk voor me is. Ik ben gevangen in conventionele plaatjes en ideeën, en daardoor kan ik mezelf niet meer zien als een liefdevol en mooi iemand. Mijn gevoel voor eigenwaarde wordt daardoor nog minder, waarop ik nog beter mijn best doe om toch wel een beetje leuk te zijn…

Het perspectief omdraaien

Dit klinkt best somber. Maar je kunt uit de vicieuze cirkel komen (zonder dat je heel erg je best moet doen…). Hiervoor hoef je niet meer te doen dan je perspectief om te draaien. Niet: Wat heb ik allemaal niet of niet goed gedaan, maar wat waren de mooiste momenten van de dag, de momenten waar het me goed afging, zonder dat ik me er erg voor moest inspannen.

Logboek van goede momenten

Je zou een logboek kunnen voeren over deze kleine momenten waarvan je blij werd, waar je een warm hart van kreeg. De glimlach de je uitwisselde met de andere moeder op de fiets, waarin je contact, begrip en ondersteuning voelde. Het moment dat je met je dochtertje op schoot een liedje zong, waarbij je de warmte van haar lichaam tegen het jouwe voelde en je verrukt naar haar kleine klappende handjes keek. De flits die door je heen ging op weg naar je werk: je wist ineens hoe je de nieuwe opdracht aan moest pakken, waardoor je energie kreeg en daadkracht.

Deze momenten verbinden je met de liefdevolle kern in jezelf. Door deze momenten te verankeren groeit de waardering voor jezelf. Daardoor hoef je niet meer zo heel erg je best te doen om jezelf en anderen te overtuigen dat je toch wel een aardig mens bent. Het is niet zo dat je zonder perfectionisme op je luie stoel gaat zitten. Je bent zelfs nog meer bezield van wat je belangrijk vindt, maar je kunt het op een ontspannen manier doen. Waardoor je  trouwens niet alleen blijer wordt, maar ook veel effectiever.

Tot slot: Perfectionisme als opdringerige gast

Perfectionisme is een taaie en opdringerige gast. Hij gaat niet zomaar verdwijnen, en ik kan daar alles over vertellen. Het is zinloos om hem eruit te willen gooien, want dat gaat je niet lukken. Maar door het perspectief steeds weer om te draaien, wordt hij slechts een van de gasten aan je gezellige tafel en doet zich niet meer voor als de inspecteur van de belastingdienst…

 

3 gedachten over “Perfectionisme: Met de handrem in de vierde versnelling”

  1. Avatar foto
    Jeanne van Dijk

    Nou, zo had ik het nog nooit bekeken, dat perfectionisme voortkomt uit een gebrek van eigenwaarde. Dit stuk was wel een eye opener voor mij. Want inderdaad: met sommige dingen vind ik mezelf nooit goed genoeg. En dan blijf je maar doorgaan, maar het “goede’ gevoel komt nooit.
    Misschien moet ik accepteren dat er dingen zijn waarin ik echt niet goed ben, hoe ik ook mijn best doe. En dan daar de positieve dingen uit halen, de dingen die ik binnen dat gebied wel goed doe of kan. Pfffff dat zal me niet meevallen, want ik hel altijd wat over naar de negatieve kant…..
    Dank je Martina, ik ga proberen je tips in praktijk te brengen. Eens kijken wat het me oplevert…

    Groeten,
    Jeanne

    1. Avatar foto
      Martina Huegli Boon

      Hoi Jeanne

      Dank je voor je reactie! Ik wens je veel plezier en succes bij het zien van al die mooie dingen die je dagelijks doet!

      Groetjes, Martina

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven