Het begint wel wat ‘normaler’ te worden, maar toch heerst er nog een aardige taboe op het onderwerp plastische chirurgie.
Ik vraag me af waarom. Je kan er zelf wat voor voelen of niet, maar daarmee hoef je er nog geen waardeoordeel aan te hangen toch?
Het is nu eenmaal zo dat sommige mannen en vrouwen plastische chirurgie willen ondergaan vanwege klachten of om hun zelfvertrouwen weer een boost te geven. So what?
Hoe reageer jij als iemand in je omgeving zegt plastische chirurgie te willen ondergaan?
Als jij zou mogen kiezen, welk lichaamsdeel zou jij dan graag onderhanden laten nemen? En zou je het überhaupt overwegen om zelf een cosmetische ingreep te laten doen of ben je er juist fel op tegen?
En wat als iemand in je omgeving met die vraag komt? Kijk, ik snap best dat er mensen zijn die op zich graag wat zouden willen laten corrigeren, maar er het geld niet voor over hebben.
Of gewoon heel erg tegen een operatie op zien en het te spannend vinden om de knoop door te hakken. Sterker nog, ik begrijp beide argumenten zelfs heel erg goed.
Maar dat er nog zo’n taboe op het onderwerp ligt, dat begrijp ik niet helemaal. Iedereen voor zich moet toch weten of ze wel of geen plastische chirurgie willen ondergaan?
Jezelf accepteren zoals je bent of onder het mes gaan?
Dat het belangrijk is om jezelf te accepteren zoals je bent dat klinkt op zich logisch en verstandig. Helaas werkt het niet altijd zo simpel.
Als iemand in mijn omgeving zou aangeven dat ze een schaamlipcorrectie zou willen ondergaan, dan zou ik daar best wel even van onder de indruk zijn. Tenminste, als de reden is dat ze een designervagina wil uit de blaadjes, omdat dat nu eenmaal mooier staat.
Maar stel nu dat er zoveel onzekerheid is om dat lichaamsdeel of een ander lichaamsdeel waar ze dagelijks mee geconfronteerd wordt waardoor ze echt heel erg ongelukkig is? Dan wil je toch in ieder geval dat het een onderwerp van gesprek mag zijn? Ik wel in ieder geval.
En als uiteindelijk blijkt dat een cosmetische ingreep niet alleen cosmetisch is, maar ook een positieve invloed gaat hebben op het zelfvertrouwen van zo iemand, dan telt dat zeker mee in de afweging.
Of dat het nu om een oorcorrectie gaat, het weghalen van overhangende oogleden, een schaamlipcorrectie of een permanente eyeliner.
Daarmee zeg ik niet meteen dat plastische chirurgie een oplossing is voor alles, maar eerder dat ik het belangrijk vind om er in ieder geval goed met elkaar over te kunnen praten. Hoe lastig zo’n gesprek misschien ook kan zijn.
Ook ik heb mijn zelfvertrouwen een boost gegeven met plastische chirurgie
Ik weet zelf in ieder geval wel wat het voor je kan doen.
Het is voor mij alweer vier jaar geleden dat ik afscheid nam van mijn hangende oogleden door middel van een ooglidcorrectie.
Ik deed er destijds uitgebreid verslag van in mijn blog over ‘ooglidcorrectie voor en na‘.
De periode voor mijn operatie vond ik heel erg spannend en eerlijk gezegd heb ik er jaren over gedaan om te komen tot het punt dat ik plastische chirurgie vond kunnen.
Van ‘aanstellerij tot onnodig’ en van ‘diva tot alleen op uiterlijk gericht’… ik heb alle vooroordelen over mezelf uitgegoten. Maar het bleef een dagelijks terugkerend item als ik in de spiegel keek.
Achteraf ben ik dan ook enorm blij dat ik mijn ogen heb laten corrigeren en nog steeds vind ik dat ik er beter en uitgeruster uitzie dan jaren geleden, voor mijn correctie.
Ik heb er ook echt meer zelfvertrouwen door gekregen en voel me duidelijk beter als ik mijn spiegelbeeld zie.
Eigenlijk kan ik me al niet meer voorstellen hoe mijn ogen er een paar jaar geleden uitzagen. En reken maar dat mijn oogleden nu nog meer zouden hangen als destijds.
Misschien vind jij dat vreemd dat mijn zelfvertrouwen hierdoor verbetererd is, maar het is echt zo.
Als ik nu nog zou mogen ‘kiezen’ welk lichaamsdeel ik met plastische chirurgie aan zou willen pakken dan kan ik je daar ook antwoord op geven.
De groeven bij mijn mond zouden wel een tandje minder mogen van mij 😉 . Maar ik ben nog niet zover dat ik hier ook echt een operatie voor zou willen ondergaan. Toch sluit ik het niet volledig uit voor de toekomst.
Heb jij wel eens over plastische chirurgie nagedacht? En wat zou je dan willen veranderen aan jezelf? Wat houdt je tegen?
