Brabbelen, aan één stuk door. Gezelliger kan een autorit eigenlijk niet zijn vind ik. En al helemaal niet als je op weg bent naar je vakantie adres. Wij zijn de beroerdste niet en stappen zonder twijfel de auto in om naar Frankrijk te rijden. En hoe burgerlijk ook… met caravan. Je snapt dat dit geen kort ritje is, dus dat bereiden we stevig voor. Zo ook onze dreumes met poep tot aan zijn oren. Je kunt helaas niet alles voorbereiden, want shit happens al the time.
Update: augustus 2022
Goed voorbereid op pad; ship happens
Manlief verzamelt al weken van te voren alles wat meegaat voor deze vakantie. En legt natuurlijk alles netjes klaar, op stapeltjes. En streept alles van zijn vakantie checklist af. Ik ben iets chaotischer. Daarom hebben wij de afspraak dat hij alles regelt voor de vakantie, de caravan, de auto, het mee te nemen speelgoed etcetera.
En ik hoef eigenlijk maar twee dingen te doen. Mijn eigen koffer pakken, en die van zoonlief, met toebehoren voor de persoonlijke verzorging. En dat doe ik dan ook, maar wel op het laatste moment. Want zo zit ik nu eenmaal in elkaar.
Enfin, onderweg in de auto kletst zoonlief van 14 maanden oud de oren van onze kop. Gelukkig doezelt hij ook tussendoor in en hebben manlief en ik de tijd om de meest diepzinnige gesprekken te voeren in de auto. Want zo gaat dat. Als wij uren samen in de auto zitten dan worden onze gesprekken steeds inhoudelijker en serieuzer. Fijn!
Shit happens; van poep tot aan zijn oren tot een indringende geur in mijn neus
Zo gebeurt het dan ook dat wij zoonlief tijdelijk ‘uit het oog’ verliezen en denken dat hij slaapt omdat hij zo rustig is. Tot aan het moment dat een penetrante geur mijn neus binnendringt. Eerst geef ik manlief op zijn falie. Gatver! Moet dat nu, in de auto? Kan je niet even wachten tot we bij een benzinestation zijn om daar te ‘ontluchten’ ?
Maar hij ontkent zo hardnekkig dat ik toch begin te twijfelen.
Verbaasd kijk ik dan ook achterom. Twee grote bruine ogen worden bijgestaan door een glimlach van oor tot oor. Maar doordat ik me omdraai komt ook die bagger lucht nòg duidelijker aan. Alsof ik een klets in mijn gezicht krijg, zo’n walm komt me tegemoet.
Shit, het is Luc! En ‘shit’ it is. Hij zwaait met zijn handjes naar me, maar ik zie alleen maar 2 donkere grijpgrage lichaamsdelen. Oh nee. Luc niet doen! AAAAARRRRGGHHHH. Ik knijp mijn neus dicht en neem de schade op. Shit. Shit in de luier. Shit op zijn handen, shit op zijn romper. Shit op het autostoeltje. Shit happens all over! Shit!
Lichtelijke paniek door alle shit
Ik alarmeer manlief en geef aan dat we bij het eerste het beste tankstation moeten stoppen. De lucht is niet te harden. Ramen open dus. Als we stoppen moet ik eerst bedenken hoe ik dit ga aanpakken. Met de nadruk op ik, want mijn man raakt lichtelijk in paniek.
Zo voorbereidt als hij is, raakt hij ook van slag als er iets onverwachts gebeurd. Duidelijk is dat het gewoon uittrekken van Luc zijn romper geen optie is want dan zou ook zijn lieve smoeltje helemaal onder de poep zitten.
Gelukkig is het mooi weer. We (lees: ik) leg Luc op een handdoek buiten in het gras en dirigeer Frank naar de caravan. Ik heb een schaar nodig. En héél veel doekjes. Baby doekjes. Want tja, gebeurt zoiets thuis dan zet je je manneke gewoon lekker onder de douche, maar nu moeten we improviseren. En hoe.
We hebben namelijk nog wel even te gaan voordat we op plaats van bestemming zijn en Luc zal toch ècht in zijn autostoeltje moeten om daar te komen. Tja shit happens. Eigenlijk is het tijd voor een zindelijkheidstraining.
Onmisbaar als shit happens
Ik zet de schaar in luc zijn romper en knip de shit letterlijk van zijn lijf. En dan komen de Pampers Sensitive baby doekjes om de hoek kijken. Gelukkig zitten ze in een handige verpakking en zijn ze mild voor zijn huidje, want jemig wat heb ik er een hoop nodig.
Zacht, parfumvrij en lekker dik. Uitstekend voor normale verschoning van je baby’s huidje, maar ook handig om bijvoorbeeld even gauw kleffe handjes mee schoon te maken. En daarnaast doen ze dus ook prima dienst als alternatief indien er geen water in de buurt is om een flinke opschoning van baby, autostoeltje en trouwe knuffel uit te voeren.
Zonder to-do lijstje manage ik toch maar weer dat zoonlief opgeschoond in de auto terecht komt en weer vrolijk kwebbelend ons vervolg van de autorit inzet. En ik bedenk me in het vervolg wel twee keer voordat ik een serieus gesprek inzet met mijn partner omdat mijn manneke zo lekker stil is!
Ps… Luc heeft iets met poep in zijn gezicht, lees dit artikel over de Kalverweide maar eens!
Overigens weet ik inmiddels ook hoe ik een romper eenvoudig uit krijg zonder dat ik hem vol vuiligheid over zijn hoofd trek. Bekijk onderstaande filmpje maar eens, dan weet jij het ook. You never know when shit happens!
