Deze week voelde ik me als de vrouw op de foto (WOMAN ON THE TOP). Zij zit (let wel; we schrijven 1954) met haar kont op een maquette en de mannen staan lachend achter haar. Heerlijk toch zo’n gevoel van POWER! Nou, dat gevoel had ik deze week!
Het POWER gevoel!
Supertrots kijk ik naar mijn things-to-do lijstje van deze week. Het lijstje staat vol met vinkjes, yippie! Voor het eerst sinds maanden heb ik deze week mijn lijstje helemaal afgewerkt. Nu kan ik weer een nieuw lijstje maken voor komende week. Dat geeft mij een echt POWER gevoel. Ik moet wel nog even op het thuisfront mijn lijstje afwerken zoals, de was, strijken, boodschappen en de administratie. Zijn niet mijn favoriete bezigheden maar zo hebben we de taken nu eenmaal verdeeld…Zucht, ik ben nu eenmaal niet geboren als huisvrouw…..
Vandaag is mijn vrije dag en Zeppe heeft ook vrij. Dat laatste overviel me, hier had ik niet op gerekend toen ik mijn lijstje maakte voor Donna di oggi. En daar komt weer mijn schuldgevoel…. Maar Zeppe ziet het heel anders. Hij vraagt wat ik allemaal op de planning heb staan en of ik wél tijd heb om naar Felicetti, Italiaanse supermarkt, in Maasmechelen te gaan. Ik laat hem mijn lijstje zien en hij zegt: “oh, dat is toch geen probleem. Als jij werkt dan lees ik mijn Donald Duck, maak ik alvast mijn huiswerk en leer ik ook voor mijn toets en kan ik ook nog op de ipod. ’s Middags gaan we eerst even langs jouw afspraak, ik wacht wel in de auto, met mijn ipod, en daarna rijden we door naar Maasmechelen. Weer terug thuis, kun jij nog werken en speel ik op de ipod. Je moet toch altijd even een pauze inlassen en dan is Felicetti jouw pauze,toch mama?” Tja, daar sta ik dan…. (en ik weet ook wel dat Zeppe erg vaak zijn ipod vermeld… hij maakt er een win/win situatie van…) Lig ik te stressen hoe ik het moet regelen en Zeppe trekt gewoon zijn eigen plan. Relax mama! Uhmmm, waar maak ik me eigenlijk druk om.
En dat is ook wat ik nu ga doen: RELAX. Prompt schrap ik iets van mijn lijstje en zet het boek ‘grote geweldige vrouwenboek’ van Machteld Maris als item op mijn lijstje.
Dat is het voordeel van ondernemen; je tijd zelf indelen. Soms heb ik hier moeite mee, dan voel ik me schuldig als ik iets anders doe. Ik moet mezelf dan even toe spreken dat ik iets leuks ga doen en dit weer ruimte creëert voor nieuwe ideeën of het krijgen van inspiratie.…. Oh, soms kijk ik met afgunst naar vrouwen die alle ballen keurig in de lucht houden. Deze POWER vrouwen werken, hebben kinderen, een man, vaak nog hobby’s, ze koken, wassen en strijken en zien er ALTIJD geweldig uit…..zucht, ik ben jaloers….volgens mij mis ik gewoon een paar vrouwelijke hormonen. Ik heb andere kwaliteiten zullen we maar zeggen.
Machteld Maris schrijft in haar boek ‘Het grote geweldige vrouwenboek’ over vrouwen die geschiedenis geschreven hebben, over POWERVROUWEN. Als ik het boek lees, een echte aanrader trouwens, vraag ik me vaak af hoe deze vrouwen geacteerd hebben in het huishouden, hoe gingen zij om met hun kinderen. Hadden ze huishoudsters, koks en kindermeisjes in huis of deden ze het allemaal zelf…..
Ooit zei een WIJZE vrouw tegen me dat vrouwen hele goede managers zijn. En waarom? Als je een huishouden kunt runnen, kun je ook een bedrijf runnen. Ze zei altijd: “Managen is als het maken van heerlijke erwtensoep, het is niet moeilijk maar je moet de juiste ingrediënten hebben”. Volgens mij is het tijd om deze ingrediënten te zoeken…… of zoeken al deze POWER vrouwen eveneens op gezette tijden naar deze ingrediënten?
Meer lezen van Claudia? Dat kan hier.