Wij zijn stomme ouders die NOOIT iets goedvinden. Altijd moeilijk doen. We begrijpen eigenlijk helemaal nergens iets van. Zijn gierig en nog hoogbejaard ook. Herken je dat? Dan heb jij waarschijnlijk ook te maken met een tiener en puberaal gedrag. Of je ergste nachtmerrie: meerdere pubers in huis. Ze maken me al horendol met dat puberaal gedrag van ze. Maar tot overmaat van ramp kan ik niet eens meer met ze communiceren. Spreekt jouw puber ook een andere taal?
Lees ook: Mama is boos en pakt de puberteit aan met nieuwe maatregelen!
Onze dochter: een meeuw volgens papa
Onze oudste dochter is bijna 16 jaar en getransformeerd tot “meeuw” volgens mijn man. Althans, dit is de bijnaam die hij haar heeft gegeven. “Ze vliegt over (vaak met meerdere), maakt een hoop herrie, schijt de hele boel onder en vliegt weer weg”, zegt hij boos en gelijk heeft hij. Typisch puberaal gedrag, dat is het. Natuurlijk hebben we regels en die bespreken we bijna iedere dag met haar, maar het kwartje is helaas nog steeds niet gevallen.
Regelmatig “hangen” ze met z’n allen bij ons voor de deur. Soms zijn het er een heleboel en dan opeens zo maar weer een paar minder. PUBERS! Stiekem gluur ik door de luxaflex en zie hoe ze elkaar begroeten. Er wordt altijd drie keer op de wang gekust en hartstochtelijk omhelst alsof ze elkaar in jaren niet hebben gezien. Dat hoorde niet bij mijn puberaal gedrag, want erg cool ziet het er in mijn ogen niet uit. Maar ja, ik ben natuurlijk ook maar een ouderwetse hoogbejaarde moeder. Dus wat weet ik ervan?
Puberaal gedrag en een vreemde taal
Verder worden er dingen naar elkaar geroepen (terwijl ze vlak bij elkaar staan) en dan fietsen ze weer weg. “Hebben ze nou ruzie?”, denk ik dan, maar na een half uur zijn ze er allemaal weer en begint het hele welkoms-ritueel van voor af aan. Ze hebben allemaal een mobieltje en appen, instagrammen en snapchatten aan één stuk door. In een tempo waar een drilboor een punt aan kan zuigen. En weet je wat ik nou zo gek vind? Degene voor wie de sms bedoeld is staat meestal vlak naast ze. Ook hebben ze een eigen whatsapp-taal, die net als hun gesproken taal, onbegrijpelijk is voor buitenstaanders. Laatst hoorde ik mijn dochter tegen een jongen roepen: “Hee, kom je vanaff nog ff chille en wats jouw app man, voeg me ff toe, wil je?”
Ik voel me van een andere planeet want ik heb geen idee waar ze het over hebben, maar als moderne moeder zit ik natuurlijk wel op Facebook. Al was het alleen maar om de boel een beetje in de gaten te kunnen houden. (Oeps… laat ze het maar niet horen). En ik had al moeite om dat puberaal gedrag te begrijpen… Maar wat ik op Social Media allemaal lees gaat me helemaal boven mijn pet.
HVJ, NWLY en ga zo maar door
Met verbazing lees ik dan dat ze allemaal stuk voor stuk héél véél van elkaar houden en elkaar nooit meer kwijt willen. “Een nobel streven”, denk ik dan want ik ken niemand meer uit mijn schooltijd. Toch maak ik me soms ook een beetje zorgen want die berichtjes zijn niet altijd zo leuk. Laatst sloeg de schrik mij om het hart toen ik het volgende berichtje las.
“Fuck you… Chick, omugodd, was echt heel eng ! maa gelukkig is ie niet boos ofsoo.. eerst ging iee ook tegen my tekeer enzow. en daarna ging dii vragen waarom Y hier was geweest en wat we hadde gedaan ik vertelde maa dat we een film gingen kyken en toen zei di oke , maar dat kon dii jongen toch ook tgen me zegge in plaats van grote bek geven. en toen zei ik tege hem praat eens ff normaal ofsouu over y, teeringg. ma ik moet je nog iets vertellen over gisteravond.
Nou, daar schrik je als moeder toch even van, want dit klonk niet echt liefdevol al begreep ik natuurlijk weer niet waar het over ging. Bovendien vroeg ik me af of dit meisje, dat toch echt bij mijn dochter in de klas zit (en ook nog Havo doet) wel normaal kan praten.
Puberaal gedrag? Apenstreken!
Een tijdje geleden keek ik naar een natuurfilm op TV over een groep apen en toen viel het kwartje bij mij. Vol verbazing zag ik dat ze elkaar vriendelijk begroetten, omhelsden en daarna rustig bij elkaar in een boom gingen hangen of zitten. Toen opeens begon er één te krijsen, een ander te duwen en met een hoop kabaal renden ze allemaal hard weg. (Ze hadden alleen geen mobieltjes)
“Niks meeuwen dus. Apen zijn het!” dacht ik gelijk. “Allemaal! Brutale apen, maar soms ook lieve, schattige en onzekere aapjes met een héél klein hartje”, want dat weet je dan weer als moeder.
“Ach… het gaat vanzelf weer over”, hoor ik regelmatig van mensen die er één hebben gehad en ze zullen wel gelijk hebben. Maar pfff…. wat vindt jij nou van die taal? Zou DAT nog wel goed komen denk je?
Lees ook: Asociaal gedrag van pubers met mobieltjes los je zo op
reality soap, komt goed, kijk naar je nicht en neef…liefs van je zus en sterkte met het leren van weer een nieuwe taal
Ach ja Ellen… Ik sprak ook plat Utrechts destijds dus DAT zal wel goedkomen (-; maar die telefoon??? Het is inmiddels een verlengstuk van hun arm geworden. Als je die afpakt, dan is dat zo ongeveer de ergste straf. Ze voelen zich dan letterlijk en figuurlijk geamputeerd geloof ik. Komt DAT dan nog wel goed? Het “meeuwengedrag” gaat volgens mensen die er één hebben gehad over als ze op zich zelf hebben gewoond. Dan pas dringt het tot ze door wat er allemaal bij komt kijken. Ik hoop het echt Mariska, maar dan moeten wij nog wel even geduld hebben hier, want ze is pas 15 jaar. )-:
Groetjes Ellen
Ook dat komt wel weer goed. Ooit. Bij mij waren mijn boeken een verlengstuk van mijn arm. Niet mijn schoolboeken, want die waren maar saai, maar romans. Dat is nog steeds wel zo eigenlijk, maar ik weet het nu beter te timen en ik weet wanneer ik mijn boek weg moet leggen om nuttige dingen te doen.
Ik kan me herinneren dat ik als puber ook ongeveer zo schreef (iets minder erg maar toch) en vreselijk plat-Zeeuws sprak, want dat verstonden de leraren niet. Dat is allemaal weer goed gekomen. Dus er is nog hoop 😉
Hahahaha goede vergelijking pubers zijn net meeuwen. Geweldig!