Het puberbrein in deze periode? Standje ‘ik’ staat nog steeds aan

Er is al veel geschreven over het corona virus dus misschien ben je er al helemaal klaar mee. Maar ik wil toch nog even dit kwijt. Na deze eerste week de gevolgen van het virus in ons eigen huishouden gevoeld te hebben moet me toch iets van het hart: dat standje ‘ik’ van het puberbrein… grrrr.

Puberbrein en standje ‘ik’; het egocentrische van de puber is helaas niet verdwenen

Laat ik vooropstellen dat ik zielsveel van mijn puber hou. Van zijn slungelige lijf tot aan zijn bijna-volwassen grapjes; ik kan het allemaal heel erg waarderen. En meestal gaat het ook redelijk goed, ons onderlinge contact en de eerste dagen deze week waren dan ook geen enkel probleem. Zoals ik al omschreef in mijn blog dat viraal ging zijn wij ook een beetje van het loslaten en laten wennen met betrekking tot het thuis leren ten tijde van dit virus. Niet alles gelijk strak in een schema, maar wel een klein beetje structuur proberen op te bouwen.

Wat dat betreft hebben de kids dan ook echt niets te klagen denk ik zo. Maar nu komt het…

Wat doen vrienden en vriendinnen?

Voor wat betreft alle adviezen en de vraagstelling van de overheid om social contact tot een minimum te beperken zijn wij wel streng. In ieder geval strenger dan een hoop ouders van vriendjes en vriendinnetjes. Om een voorbeeld te geven: verschillende vriendinnen van Lotte spreken nog ‘gewoon’ met elkaar af. Wij zijn het daar niet mee eens en hebben hier in huis dan ook aangegeven dat we dat niet willen. Niet omdat ik bang ben dat wij het virus oppikken (sterker nog, we hebben al een weekend met koorts en hoesten achter de rug, dus wie weet hebben we het al gehad), maar omdat we gewoon stelling willen nemen in deze crisis. Je zorgt voor elkaar door ervoor te zorgen dat je de sociale contacten tot een minimum beperkt. Daarom hebben we ook onze eigen sociale contacten volledig on hold gezet.

Bovenstaande is voor kinderen natuurlijk lastig als anderen wel hun ding doen. Met name puber heeft het hier moeilijk mee. Hij kreeg de uitnodiging om dit weekend met 5 vrienden gezellig te chillen. Super leuk natuurlijk, maar wij staan hier niet achter. Zijn puberbrein komt met allerlei argumenten waarom hij vindt dat dit wel kan. Zinnen als ‘er zijn geen ouderen bij’ tot aan ‘denk je dat een van mijn vrienden corona heeft ofzo’ vliegen ons om de oren. Dacht ik dat we hem in de afgelopen dagen de ernst van dit virus wel hadden uitgelegd? Zijn puberbrein heeft al onze uitleg, voorbeelden en argumenten van tafel geveegd. Wat ik ook doe of zeg, hij is niet te vermurwen. Met een stilzwijgend uitgestreken gezicht zit hij mokkend op de bank.

Ik snap het helemaal maar blijf toch bij mijn principes: dat heet opvoeden!

En ik snap hem. Op deze leeftijd is sociaal chillen met je vrienden natuurlijk belangrijk. Je wilt erbij horen en dat kan niet als je buiten de boot valt omdat je ouders stomme opvattingen hebben over de situatie die de hele wereld bedreigt. Want, pffff, dat het virus de hele wereld overtrekt wil natuurlijk niet zeggen dat hij en zijn vrienden er last van zullen krijgen. Geen enkel argument van ons wordt geaccepteerd, zijn puberbrein staat op standje ‘ik’ en zal daar ook nog wel even in blijven staan ben ik bang.

Ik heb al geopperd dat ze gewoon gaan skypen of iets dergelijks, maar dat is geen optie natuurlijk, dat snap je wel. Andere digitale middelen worden ook weggewoven. Heeft iemand nog een ander idee? En liever niet aankomen met ‘laat die jongen toch gaan’ ๐Ÿ˜‰ , want dat standpunt veranderd niet. Wij werken niet in de vitale beroepen en dit is een van de manieren waarop wij er mede voor kunnen zorgen dat Nederland dit virus goed te baas komt. Dat wil ik graag handhaven.

Het nieuwe puberbrein binnenstebuiten

ps… ik ben alvast wanhopig begonnen aan dit boek, wie weet helpt het me op weg. Alhoewel ik wel moet zeggen dat ik bij het openslaan al enigszins ontmoedigt raak. Wat een dikke pil, vol met kleine letters en dus heel veel informatie ๐Ÿ™ . Maargoed, wie weet leer ik mijn puber beter te begrijpen en dat is ook wat waard. Wie van jullie kent dit boek al?

Stay safe everyone xxx

6 gedachten over “Het puberbrein in deze periode? Standje ‘ik’ staat nog steeds aan”

  1. Ik heb geen pubers, dus mogelijk sla ik de plank finaal mis…

    Samen gaan brainstormen voor leuke, coole dingen om online met vrienden te doen. Weet ik het: een chill-uurtje van 16.00-17.00 uur of juist ’s avonds. Een goocheltruc oefenen of hints doen. Een ritme drummen samen weet ik het.

    Misschien niet eens zeggen dat zoiets leuk is, maar het met hen doen terwijl ze op hun kamer zitten (of met vrienden afspreken voor een spelletje hints via de computer en hopen dat ze zelf ideeen krijgen – werkt dat zo bij pubers?).

    Succes en sterkte in ieder geval.

    1. Thanks! Ik moet je zeggen dat het gelukkig bij een dag ‘mokken’ is gebleven. De dag erna was hij weer meer bij zijn positieven, maar bedankt voor je tips in ieder geval. We hebben inderdaad geopperd om digitaal wat leuks te doen met elkaar maar daar was hij nog niet zo voor te porren ๐Ÿ™

  2. Hier precies zo hoor, Joyce! Onze dochter moest laatst boeken halen op school en halverwege de ochtend bekroop me ineens dat ‘Oei, ze zal toch niet…’-moedergevoel. Ik riep naar boven en inderdaad, ze had met vriendinnen afgesproken. Ik begrijp het, maar heb het meteen verboden en haar direct richting school gestuurd zodat ze elkaar ook niet ‘per ongeluk’ konden zien.

    Dat bleek de juiste keus. Haar vriendinnetjes zagen elkaar bij school en gingen nog even het dorp in om te shoppen bij Hema. Ik vind het nu gewoon niet verantwoord. Dan maar streng, stom, flauw, ouderwets of wat dan ook. Net als jij kiezen we ervoor om dat beetje verantwoording dat je kรกn nemen ook daadwerkelijk te nemen. Gelukkig begreep ze het na mijn uitleg wel, maar moet er dus wel bovenop zitten.

    1. Goed om te horen Merel! Altijd fijn te weten dat we niet alleen staan in onze opvoedkundige uitdagingen. Hier was hij de dag erna gelukkig ook helemaal bijgetrokken. Sterkte in deze tijd!

  3. Dit kon ik geschreven hebben. Ik sta er precies zo in. En mijn puber gedraagt zich als de jouwe.

    Voor nu, we proberen er toch wat leuks van te maken. Ze is nu aan het knutselen, heeft haar huiswerk voor vandaag af en als ze haar broertje niet in de haren vliegt, bestellen we vanavond sushi. ๐Ÿ˜‰

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven