Puberteit gedrag: als pubers alle tijd hebben (unlike pa en ma)

Lezersvraag: “Wij zijn de ouders van een zoon van bijna twaalf jaar. Een lekkere drukke sportieve jongeman, maar hij gaat iets te graag zijn eigen gang. En dat is nou precies ons enige probleem met hem: hij komt nooit op tijd thuis. En dan ook echt nooit! Of we nu mopperen, straf geven, met hem erover praten, niets helpt. Wij weten niet meer wat we hier aan moeten doen. Als hij op de fiets naar voetbaltraining gaat, komt hij doodleuk bijna een uur na de training thuis. Wanneer we om vijf uur moeten eten komt hij steevast om half zes. Het maakt hem allemaal niets uit. Echt bezorgd zijn we niet want we weten dat dit redelijk normaal puberteit gedrag is. Toch willen we graag ingrijpen. Maar wat kunnen we doen?”

Normaal puberteit gedrag, of ga jij de puberstrijd aan?

puberteit gedragZo te horen heeft jullie zoon een druk en leuk leven en vergeet hij gemakkelijk de tijd. Niet helemaal ongewoon (of liever gezegd: helemaal niet ongewoon) voor een beginnende puber, die graag zijn eigen gang gaat.
Maar daar ligt jullie zorg ook, denk ik. Wat als hij nu al afspraken aan zijn laars lapt? Hoe moet het dan, als hij straks middenin de puberteit zit?  In deze fase worstelen veel ouders met dit probleem en het vergt een wat andere aanpak. Tot en met de basisschool ben je gewend geweest om je regels te stellen en die vervolgens als een afspraak te zien. Vaak werden ze waarschijnlijk ook zonder morren nageleefd. Kortom: het was eigenlijk eenrichtingsverkeer. Deze leeftijd vraagt om meer gezamenlijk overleg om de keukentafel! Ook je zoon moet kunnen meedenken of hij zich aan die afspraak kan houden. Stel dus niet de regel, maar overleg samen!

Zeg waarom je het belangrijk vindt, dat hij zich aan de tijd houdt. Gooi niet alle problemen direct over de boeg van ‘puberteit gedrag’. Vraag liever hoe het komt dat het hem zo moeilijk lukt om zich aan de afspraak te houden. Kijk of hij zelf oplossingen heeft voor het probleem. Misschien kan hij de tijd instellen op zijn mobieltje, zodat er als reminder op tijd een piepje afgaat. Op deze manier is er minder geharrewar thuis en stimuleer je je zoon om oplossingen te bedenken die voor beide partijen prettig zijn. De sfeer blijft gezellig en je hoeft niet continu te dreigen met straf. En daar zal iedereen in het gezin blij mee zijn!

Succes met overleggen 😉

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven