Puberteit jongens; de ochtendstress vanuit een puber bekeken

Kabeng! Met een harde klap valt de voordeur in het slot. Weg is hij. Boos. Hij kon zijn sleutels niet vinden. Dat is logisch gezien de bende in zijn kamer. Hij moest op het laatste moment ook nog de laptop opstarten om zijn lesrooster te bekijken en dat zuigt. Want je denkt toch zeker niet, dat hij uit zijn hoofd weet wat er vandaag allemaal voor onzin gepland staat? En dat briefje dat hij heeft uitgeprint en op zijn prikbord heeft hangen? Dat is van vorig jaar, ja! Daar heb je nu op dit moment helemaal niets aan, dat snap ik toch ook wel?! Puberteit jongens… ben jij zover? Maak je borst maar nat!

puberteit jongens

Puberteit jongens, zo ervaren ze het

Ik hoef niet aan te komen met mijn gezeur over een tas inpakken voordat hij naar bed gaat, want daar had hij helemaal geen tijd voor. Hij was naar judo geweest, weet ik nog? Na zo’n judotraining is hij keimoe. Dan wil hij gewoon alleen nog maar een beetje ‘chillen’ voor de TV. Zijn huiswerk had hij al lang af, dus waar hebben we het over…

Bovendien helpt dat gedoe met de klok op de wintertijd ook voor geen meter. Nu lijkt het net of hij kan uitslapen en daarom komt hij dus veel te laat zijn bed uit. Jaahaa, hij weet dat ik hem wel drie keer heb geroepen. Maar dat doe ik iedere ochtend. Daar is hij dus al lang aan gewend. Dat helpt niet. En zijn wekker dan? Nou, die lag aan de oplader. Anders is hij overdag niet te bereiken en dat vind ik toch niet fijn? Dat douchen was trouwens ook al mijn idee, dat had ook best vanavond gekund, weet ik wel hoeveel tijd dat kost?

Ook leuk: pubertijd meiden

Puberteit en school

Die gesmeerde boterhammen propt hij onderweg wel in z’n mond. Want hij weet heus wel dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is. Dat heeft hij er laatst op school ook weer ingepeperd gekregen. En nee, hij wil vandaag geen lunch mee naar school, want hij koopt wel iets in de kantine. Dat heeft hij afgesproken met z’n vrienden en hij gaat de rits van zijn rugzak toch zeker nu niet weer helemaal opnieuw openmaken?! Oké, die appel past wel in zijn jaszak. Hij is al te laat, dus hij moet opschieten. Waar of ik zijn sleutels heb gelaten?

Als moeder verwacht je dat je adviezen ergens een keer ‘inzinken’, maar niets is minder waar. De puberteit is er niet voor niets. En jij als moeder weet het écht niet beter (volgens de puber dan hè). Die puberteit jongens ? Nee, het valt echt helemaal niet mee om een puber te zijn, denk daar maar eens aan als je moedert met al je goede tips en adviezen 😉 .

Hoe zijn jouw ervaringen met een puber in huis?

tip: Ben je als moeder volgens jouw kind ook zo’n betweter? Lees het Puberende Brein van Eveline Crone, aan de reviews te lezen kan je daar veel profijt van hebben in deze periode van hun leven!

Andere herkenbare artikelen over puberteit:

3 gedachten over “Puberteit jongens; de ochtendstress vanuit een puber bekeken”

  1. Ik heb 2 jongens van 14. Maar ik vind het eerlijk gezegd helemaal niet zo herkenbaar. Regelmaat heb ik er als alleenstaande moeder vanaf jongs af aan al ingestampt. Ze pakken ’s avonds hun tas in, douchen en leggen hun kleren klaar, ’s Morgens worden ze van hun eigen wekker wakker, kleden zich aan, poetsen hun tanden en eten hun ontbijt wat ik gezellig voor ze klaar maak. als zij eten smeer ik een paar boterhammen en die gaan dan in de tas en hup weg zijn ze. Binnen 20 minuten zijn ze de deur uit. Ik heb gewoon regels en daar moeten ze zich aan houden, klaar! En het gekke is, daar hebben ze totaal geen moeite mee, ik hoef niet te bemoeien en te zeuren, Is een stuk gezelliger in huis. Hun vrienden komen hier heel graag en houden zich ook gewoon aan mijn regels. Ik ben het niet anders gewend, puber of niet ze moeten respect voor mij hebben.

  2. Jaja… Herkenbaar hoor! Ik heb twee meiden en die zitten elkaar ook nog eens voortdurend op de huid. Hun kamers heb ik losgelaten en we trekken hun deuren dicht. Dan zien we de zooi niet, maar ik mis soms wel mijn halve servies. Dat komt soms vanzelf de trap afgewandeld met schimmel en al. Maar ach… Dan opeens gaan ze opruimen en dan prijs ik ze de hemel in. Helaas is het tijdelijk maar toch merk ik dat het steeds een beetje beter gaat. Zolang ik me er maar niet mee bemoei ?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven