Hoera, het is zover. Je kind komt thuis van school en heeft zijn rapport bij zich! In deze tijd van het jaar toch wel een spannend ding: het rapport van je kind. Of dat hij of zij overgaat weet je waarschijnlijk al wel, maar de punten, daar ben ik dan altijd erg nieuwsgierig naar.
Onze jongste heeft het 1e jaar op school achter de rug en heeft zich daar met gemak doorheen geslagen. Daar maken we ons dan in het geheel ook geen zorgen over. De oudste daarentegen heeft wat meer aandacht nodig. Groep 6 laat hij dit jaar achter zich, en met zijn 9 jaar zit hij dus nog prima op ‘schema’. Maar zijn cijfers zijn altijd spannend. Lezen is moeilijk, en saai. De zaakvakken gaan in principe redelijk oké en rekenen is ‘een makkie’. Maar omdat lezen zo lastig is voor hem kan dat ook behoorlijk wat invloed hebben op zijn andere vakken. Daarnaast zijn z’n cito’s niet echt om over naar huis te schrijven (de E is eerder een regel dan een uitzondering) en vind hij het nu niet bepaald leuk om toetsen te leren. Ook is zijn concentratie vaak ver te zoeken en we hebben zelfs een tijdje gedacht aan dyslexie.
Huiswerk en toetsen deels als resultaat voor het rapport
In het begin van dit schooljaar kreeg hij nogal wat huiswerk mee naar huis. Volgens de leraar geen must om te leren, want als ze opletten op school dan kennen ze de stof voor de toets al. Toch heeft zoonlief de nodige uurtjes samen met ons moeten leren om een idee te krijgen waar die toetsen nu over zou gaan. Hele verhalen hebben we verteld over de stof waar zijn toetsen over gingen. Met aanmoediging van ons, en soms schaamteloze dwang, heeft hij zich door het 1e en 2e trimester heen geworsteld. Begin 3e trimester is de druk wat van de ketel gegaan en pas nu besef ik me hoe dat waarschijnlijk komt.
Lenzen! Zoonlief heeft een bril, maar daar wil hij absoluut niet aan. Pijn aan zijn neus, niet fijn met sporten, pesten… Joost mag weten waarom precies maar hij was met geen mogelijkheid te pushen. Aangezien hij nogal onzeker is van zichzelf hebben we hier verder niet teveel druk meer opgelegd. Wel viel ons op dat zijn ogen verder achteruit gingen. Tijd om actie te ondernemen. Zo gezegd zo gedaan en rond Maart zijn we bij hem met nachtlenzen begonnen. Ideaal! Natuurlijk ziet hij beter, maar ook zijn concentratie lijkt vooruit te gaan. Daarnaast haalt hij nu bijvoorbeeld een 7 voor een toets waar hij thuis niet eens meer voor geleerd heeft!
Rapport mee naar huis
Wat was ik trots op hem toen ik de verbeteringen op zijn rapport zag zeg! Hij heeft me he-le-maal verrast met zijn vooruitgang. Her en der waren er ook een paar cijfers wat gedaald, maar hé… een 7,5 voor rekenen in plaats van een 8 … daar kan ik mee leven hoor! Zeker als ik zie hoe het er hier thuis nu aan toe gaat. Niet iedere dag 45 minuten leren, maar gewoon lekker buitenspelen. Zo hoort het als je 9 bent, toch? Ik ben ervan overtuigd dat hij in dit laatste trimester veranderd is. Niet alleen qua concentratie, maar ook qua zelfverzekerdheid, vriendjes en wel/niet gepest worden.
Rapport van je kind
Als geintje, en om te laten zien hoe trots we op hem zijn heb ik een rapport voor papa en mama besteld. Nu mag hij eens beoordelen wat hij van ons vindt! Een rapport van je kind in plaats van voor je kind dus. Want eerlijk gezegd ben ik wel erg benieuwd naar het cijfer wat ik van hem ga krijgen voor mijn belangrijkste baan van de wereld…. mama zijn.
