Er zijn mensen die er een hekel hebben, maar wij niet. Wij gooien bijna nooit iets weg, want we zijn gek op restjes eten. Neem nou bijvoorbeeld een gehaktballetje. Die smaakt de volgende dag nog lekkerder op een boterham, om over een restje opgebakken boerenkool met worst nog maar te zwijgen. En wat dacht je van soep ā¦ of een paar stukken pizza? Mhhhā¦.
Restjes eten een ‘gevecht’
Helaas ben ik in dit huis niet de enige die er zo over denkt š .Ā Terwijl ik boven wat aan het rommelen ben, ruik ik opeens iets vreemds. Warm eten?
Op dit tijdstip van de dag? Opeens gaan mijn alarmbellen rinkelen en vlieg ik de trap af naar beneden. Ja hoorā¦ daar zitten ze weer! Om twaalf uur ās middags! De tafel is keurig gedekt en ze hebben het bestek al in hun handen. Ik moet eerlijk bekennen dat bij mij het water ook in de mond loopt, maar DEZEĀ restjes eten zijn gereserveerd. In gedachten hoor ik het mijn man nog zeggen: āNou, er is genoeg over. Lekker hapje voor mij, want ik moet morgenavond op tijd de deur uitā.
Restjes eten en pubers
āSTOPā roep ik streng en met grote ogen kijken ze me aan. āWat gaan jullie daar eten?āĀ āDe sushi en nasi van gisterenā kwijlt mijn dochter, terwijl ze verlekkerd naar het nog onaangeroerde bordje kijkt. āDat is papa zijn avondetenā zeg ik boos āen dat wisten jullie best!ā Beteuterd kijken ze elkaar aan en even vind ik het zielig. Ze hadden zich er kennelijk erg op verheugd. Maarā¦ afspraak is afspraak en bovendien is dit niet de eerste keer dat ze ās middags al iets opeten dat bedoeld is voor ās avonds.
Ik sta er vaak versteld van hoeveel pubers kunnen eten. Als ik de boodschappen heb gedaan, staan ze me soms gewoon op te wachten onder het mom van āzullen we je even helpen met uitpakkenā, terwijl ik denk dat ze gewoon staan te inventariseren wat er direct eetbaar is.
āNou sorry hoorā, mompelt mijn dochter beteuterd. āDan nemen we wel wat andersā.Ā Terwijl ik alles weer netjes terug doe in de bakjes, bakken zij een eitje. Ook lekker toch?Ā Voor de zekerheid plak ik een Post-it stickertje op de doosjes: āAfblijvenā¦ voor papa!āĀ Pfffā¦. net op tijd.
Mijn naam is Ellen Dros, ik ben een representatieve, extraverte vrouw van 50+ en getrouwd met Marc. Samen met onze twee dochters: Daniek (1995) en Marloes (1999) wonen we in het oosten van het land en hebben we een (Perzische) poes genaamd: Xsara-Jane en een vijver vol vissen.
Ik werk parttime met veel plezier als tandartsassistente en voor de overige uren zorg ik voor mijn gezin en schrijf ik columns en (kinder)toneelstukken. Inmiddels zijn er al diverse toneelstukken uitgegeven via www.cts-producties.nl en worden deze o.a. gebruikt op scholen en toneelverenigingen in Nederland en Belgiƫ. In het verleden heb ik ook geregisseerd en gespeeld bij een amateur toneelgezelschap en organiseerde/presenteerde ik vele jaren de Sinterklaas intocht in mijn woonplaats.
Inmiddels zijn onze dochters geen kinderen meer en heeft ook mama andere interesses gekregen. Samen met met mijn jongste dochter heb ik mijn oude hobby van poppenhuizen en miniaturen weer opgepakt en ga ik met haar gezellig naar beurzen in het hele land.
