Roze wolk? Nooit gezien dat kreng!

Wie kent hem niet, de bekende roze wolk tijdens je zwangerschap. Nou, ik dus!

Het proces van zwanger worden en al het voorafgaande, zo spannend! Je kunt niet wachten, maar het vergt toch aardig wat geduld en laat dat nou net niet mijn sterkste kant zijn. Het begint al met het weken moeten wachten voor je een zwangerschapstest kunt doen, en als je dan eindelijk over het staafje hebt mogen plassen moet je nog eens een paar minuten wachten om het resultaat af te lezen…

Nu wil het dat ik ook nog eens tot 3x(!) toe een negatieve test had, terwijl ik niet ongesteld werd en écht op het juiste moment had gewacht om te kunnen testen. De start van die roze wolk wilde maar niet beginnen. Toen ik uiteindelijk toch een heel vaag streepje zag ging ik geloven dat het was gelukt. Gelukkig wist de verloskundige dit te bevestigen door een klein kloppend hartje te laten zien. En dan begint alles eigenlijk pas echt. Het lijkt erop dat de eerste druppeltjes van de roze wolk zich bij elkaar gaan verzamelen.

Maar dan. Eerst moet er nog eens drie maanden worden gewacht voor je het je omgeving verteld (althans, dat deden wij) en in die eerste paar maanden kun je zelf een beetje aan het idee wennen. Enthousiast, spannend, beetje eng misschien ook wel. Er ging in die maanden heel veel door me heen.

Ik heb veel gelezen over zwangere vrouwen en hun roze wolk. Vrouwen die zich ondanks de hormonen toch zo intens gebonden voelen met hun baby. De hele zwangerschap romantiseren en fantaseren over hoe fantastisch het zal zijn als de kleine er straks is. Het leven in je buik voelen en emotioneel worden bij de gedachte dat er echt een mensje in je buik leeft. Het je helemaal voor kunnen stellen hoe geweldig het leven straks is als hecht gezinnetje… en ga zo maar door.

Al die dingen waar ik zelf ook nieuwsgierig naar was, maar niet zelf beleef of ook maar herken. Ben ik blij met mijn zwangerschap? Absoluut! Vind ik zwanger zijn leuk? NEE!

Ik heb een tijdje gedaan alsof ik ook op die roze wolk zat, omdat ik dacht dat dat nou eenmaal zo hoorde. Alsof ik ook echt begreep waar andere zwangere vrouwen het over hadden. Misschien was het een soort van schaamte. Ik heb namelijk het idee dat je er op aangekeken word als je niet op die roze wolk zit, alsof mensen zich zorgen om je gaan maken en denken dat je misschien depressief bent. Dat de zwangerschap ongewenst is, niet geplant, of dat ik niet gelukkig ben.

Nou ik kan je vertellen. Het tegendeel is waar. Ik ben gelukkig! Maar dat komt niet door mijn zwangerschap. Ik heb een leuke vent, een leuke baan, leuke studie, leuk huis en lieve vrienden. Mijn zwangerschap gaat goed en mij hoor je niet klagen. Maar als ik nu dan toch even mag:

Ik vind het vervelend dat ik mijn lichaam zie veranderen, dat mijn heupen breder worden, en mijn buik groter en ronder. Dat ik aan het begin zoveel moest spugen dat ik bijna met uitdroging in het ziekenhuis belande. Dat ik last van maagzuur heb, de hele dag en ‘s nachts nog erger. Dat ik bij het poetsen van mijn huis, het trappen lopen en de boodschappen doen, last heb van harde buiken. Dat de baby tegen mijn blaas aangeschopt en ik om het kwartier ontzettend nodig een paar druppeltjes moet plassen. Dag ik geen wijntjes kan drinken (kan maar doe ik niet). Dat ik met slapen niet meer lekker op mijn rug kan liggen en vaak wakker word. Dat ik een vaginale schimmelinfectie heb gekregen, puur omdat dat ook een zwangerschapskwaaltje blijkt te zijn. Dat mijn borsten op onplezierige momenten kunnen gaan lekken. Dat ik niet af en toe een gezelligheidssigaretje op kan steken. Dat ik mijn leukste kleren niet meer pas. En dat ik geen filet american en carpaccio mag eten.

Zo, dat is eruit!

Ik denk dat er een verkeerd beeld bestaat van vrouwen die aangeven niet op de roze wolk te zitten. Natuurlijk zijn er vrouwen die wel degelijk met een depressie kampen en waar we op moeten letten. Maar ik geloof ook zeker dat er meer vrouwen zijn als ik. Al ben ik ze nog niet tegengekomen, of ze komen er (nog) niet openlijk voor uit.

Je kunt zwanger en gelukkig zijn, zonder die roze wolk. Ik heb besloten niet meer te doen alsof, en ik hoop dat meer vrouwen dat met mij mee zullen doen.

En als je wel op die roze wolk zit, meid geniet er dan zeker van!