Schaamhaar, door Mariska Mansveld

Ze zat in mijn klas met gymles. Ze was een beetje bijzonder, zag er ouder uit dan ze daadwerkelijk was. Ze droeg een enorm kort sportbroekje. Niet dat dat erg was, maar ze was in het bezit van een enorme bos schaamhaar. Dat haar was donkerbruin en hing aan beide zijden uit dat veel te korte broekje. Het was in 1986 en toen was schaamhaar nog geen issue. De tijdschriften stonden nog niet vol met allerlei adviezen en tips over hoe het moest en vooral hoe het niet moest. Dat mocht je gewoon lekker zelf weten.

Ik kan me herinneren dat ze Barbara heette. Barbara gymde het hele jaar met die wollige liezen en dat veel te korte broekje. Iedereen gruwelde ervan en ik… ik was gebiologeerd door Barbara. Ik heb me dat hele jaar afgevraagd waarom ze zo`n kort broekje droeg. Zou ze trots zijn op dat haar? Zou ze geen ander broekje krijgen van haar ouders? Zou ze het gewoon zelf niet door hebben dat de boel eruit hing en iedereen gruwelde? En waarom gruwelde iedereen van dat haar? Vragen waar ik nog steeds geen antwoord op heb.

Tegenwoordig is schaamhaar of eigenlijk het ontbreken ervan een trend. De tijdschriften staan vol met vragen. Heb je een nette streep in het midden of een bos? Scheer je of heeft harsen je voorkeur? Eruit met de Heuga (je weet wel zo`n tapijttegel)!! Het schijnt nogal belangrijk te zijn. Ik denk nog wel eens aan Barbara en heb medelijden. Je zal zo`n bos maar moeten scheren. Dat lijkt me toch een hele klus en dan de jeuk de dag erna! En harsen lijkt me toch bijzonder pijnlijk als het zo`n enorm oppervlak betreft.

Ach wat iedereen met dat haar doet, zal mij een worst wezen. Ik vind het een tamelijk onbelangrijk onderwerp. En of ik een streep of een bos heb? Dat laat ik lekker in het midden!

Wil je meer lezen over Mariska? Kijk dan hier

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven