Tssss, ik maak het weer mee hoor. Even geleden had ik de poppen aan het dansen na een aanrijding. Schreef ik vlak daarvoor nog dat ik zo van stoere auto’s voor vrouwen hou… heb ik een paar dagen later een deuk in mijn mooie Audi 🙁 . Nu is een deuk in de auto nooit leuk, maar mijn verhaal werd naarmate de avond vorderde steeds minder leuk. Stom ook dat we het schadeformulier invullen hebben uitgesteld. Ik zou bijna zeggen… eigen schuld, dikke bult.
Schadeformulier invullen of niet?
Ik was vorige week op de sterfdag van mijn lieve mama onderweg naar mijn pa. Het is een soort van ritueel geworden dat we dan met ons eigen gezin bij elkaar zijn. Mijn vader, mijn broers, mijn zus en ik. Altijd een fijn moment.
Afijn, onderweg vanaf de Kennedylaan in Eindhoven rij ik de afrit op om richting Nuenen te gaan waar mijn vader woont. Het is daar in de spits altijd enorm druk en ik moest dan ook wachten voor het stoplicht achter een behoorlijke rij auto’s. Braaf als ik ben deed ik dat 😉 . Nog voordat het stoplicht op groen springt wordt mijn auto ineens van achteren aangereden.
Did I hit you?
Een rare gewaarwording moet ik zeggen. Aangereden worden terwijl je al even stil staat. En het was nog een behoorlijke klap ook. Niet dat ik zelf ergens last van had, maar je hebt toch direct de bibbers in je benen. Ik stap uit en de dame uit de BMW achter mij ook. “Did I hit you?” Ehhhh, beetje vreemde vraag in mijn ogen, maar ik geef dus aan “Yes, you did!”. Krijg ik terug… “Oh, I thought that noise was maybe the breaks of my car”. Oké, awkward, maar vooruit.
We staan nog even te praten in het Engels want Nederlands ligt nogal lastig qua communicatie en we checken de auto’s. In haar BMW zitten een paar deukjes in het nummerbord. Aan mijn Audi zien we op dat moment eigenlijk niets. Gelukkig, geen deuk in de auto denk ik nog. Ondertussen proberen er auto’s om ons heen te rijden, maar we staan gruwelijk in de weg. Daar komt nog bij dat mijn hoofd ergens anders naar staat, want we moeten nog naar de begraafplaats. Ik noteer even het kenteken. Daarna besluiten we geen schadeformulier in te vullen maar namen en telefoonnummers uit te wisselen en verder te rijden.
Dom! Weet ik nu.
Moeizame communicatie met tegenpartij
Een dikke 15 minuten later arriveer ik bij mijn pa voor de deur en check ik nog eens de achterkant van mijn Audi. Verhip! Toch een kras, zwarte streep en een deuk erin. Waarom ik het ter plekke niet gezien heb? Geen flauw idee. Had ik nu maar wel dat schadeformulier ingevuld. Ik maak een foto van de schade. De bestuurster van de BMW had me ook het nummer van haar man gegeven. Hij praat Nederlands, wel zo makkelijk. Ik stuur een appje met de foto door.
Uiteindelijk toch contact
Na een tijdje wachten krijg ik eindelijk contact. Een appje, hoera! Maar mijn stemming slaat al snel om, want de strekking van het appje is niet echt tof. De beste man laat duidelijk weten dat hij het toch wel heel raar vindt dat er nu tóch een deuk in mijn auto zit. We hadden ter plaatse toch niets gezien?
ARRRGGGHHHH, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan! Een schadeformulier invullen is het eerste wat je doet. Dat weet ik best. Maar daar heb ik nu niets meer aan natuurlijk. Ik blijf netjes via de app maar geef wel duidelijk aan dat ik baal van zijn reactie. Alsof ik de boel loop te flessen. Ik probeer weer een keer te bellen. Maar helaas, hij neemt weer niet op.
Een verzekering heb je niet voor niets, dat blijkt wel weer
Dit komt wel op een slecht moment allemaal, ik zou liever met mijn aandacht bij mama zijn in plaats van tussendoor appjes versturen en bellen. Via Frank kom ik erachter dat ‘de tegenpartij’ niet zo’n frisse man blijkt te zijn. Uit krantenartikelen op internet blijkt dat de eigenaar van de BMW al eerder vanwege oplichting gezocht werd en onbereikbaar bleek. Was ik vroeger ontploft in zo’n situatie, nu kies ik eieren voor mijn geld. Ik heb natuurlijk niet voor niets een autoverzekering. Het enige wat ik hoop is dat ze me nog willen (en kunnen) helpen. Want zonder schadeformulier invullen kom je misschien niet ver. ’s Avonds om 22.30 uur ben ik thuis en zoek ik mijn autoverzekeringspapieren erbij.
Schade online melden
Ik ben verzekerd bij Centraal Beheer en zie dat ik ook online mijn schade kan melden, 24/7. Handig! Ik kan ook bellen. Vanwege mijn ‘bijzondere verhaal’ besluit ik te bellen. Ik word te woord gestaan door een lieve mevrouw en na dit telefoontje voel ik me een stuk beter. Ik krijg nog een telefoonnummer van haar dat ik de dag erop moet bellen, maar de schade is alvast gemeld.
De volgende dag bel ik weer met de verzekeringsmaatschappij en doe nogmaals mijn verhaal. Wat blijkt? Ze hebben voldoende gegevens van me over de tegenpartij. Ze verwacht echt wat voor me te kunnen betekenen. Stiekem voel ik me toch wel een beetje opgelucht. Met die deuk in mijn Audi kan ik natuurlijk best leven, maar het gaat om het principe. Ook zonder schadeformulier invullen maak je dus kans op een fatsoenlijke afwikkeling. Eenzijdig een schadeformulier invullen is dan nog wel gewenst, dus dat heb ik alsnog gedaan. Nu moet ik de schade nog laten taxeren.
Tip: Ik kwam deze schade app tegen, een initiatief van Verbond van Verzekeraas. Een tip voor iedereen die een hekel heeft aan het schadeformulier invullen (rotdingen). Mocht je schade krijgen dan kan je deze ter plekke via de app verder afwikkelen.
Heb jij wel eens een aanrijding gehad waarbij je een schadeformulier moest invullen? En hoe verliep dat?
[button color=”grey” size=”” type=”square_outlined” target=”” link=”https://www.mamsatwork.nl/brood-op-de-plank/”]#broodopdeplank[/button]
Ik heb niet eens een schadeformulier in de auto liggen. Werd laatst ook van achteren aangereden terwijl ik stil stond. Achteraf viel het wel mee, had een formulier ingevuld en telefoonnummers uitgewisseld voor het geval dat. Aangezien ik vakantie had en geen zin had om naar de schade expert te gaan voor 1 klein krasje (waarvan ik ook nog twijfelde of ik die zelf niet een keer heb gemaakt toen een volle winkelwagen er tegenaan kwam) liet ik het voor wat het is. 3 dagen later kreeg ik een prachtige bos bloemen van degene die mij aan had gereden om me te bedanken. Scheelt hem geld (no claim). En ik had 2 weken mooie bloemen met een lief kaartje er aan. En een jaloerse man ?
Maar Kennedylaan is gewoon een druk punt, zeker daar richting Nuenen/Woensel. En fietsers en auto’s en drukte en… Tja! Fijn dat je verzekeraar wel goed mee denkt, erg netjes van ze. Succes met het herstel van je schade
Ah wat lief, dat is even wat anders dan in mijn geval Cindy! Het is inderdaad een rotpunt daar, maar uiteraard kan een botsing altijd gebeuren. Het gaat meer om de manier waarop je met elkaar omgaat hè en dat zat bij jullie wel snor 😉 . Thanks .