Lindsay neemt ons mee in hun route van niet zwanger kunnen worden tot aan de beslissing om pleegouder te worden. Dit keer haar verhaal over een traag werkende schildklier en zwangerschap. In navolging op haar verhaal over de steeds terugkerende teleurstellingen en het verwerken van de teleurstelling bij een negatieve zwangerschapstest.
Traag werkende schildklier en zwangerschap
Onderzoek heeft aangetoond dat een trage schildklier en zwangerschap nauw met elkaar verbonden zijn. Een traag werkende schildklier zorgt ervoor dat vrouwen minder makkelijk zwanger kunnen raken, maar óók dat de kans op een miskraam toeneemt.
Naar de huisarts
En daar zit ik dan toch. Ik ben ontzettend zenuwachtig en doe alsof ik een boekje lees terwijl ik in de wachtkamer van de huisarts zit. Naast me zit een vrouw met een klein baby’tje op schoot. Slik, dit drukt me weer met de neus op de feiten waarom ik hier ben. We zijn ondertussen een jaar verder en nog steeds geen baby voor ons. Een fortuin aan zwangerschaps- en ovulatietesten gaven we al uit. We probeerden op onze voeding te letten en de laatste maand liep ik zelfs met een maansteen op zak omdat dat geluk zou brengen. We hebben alles geprobeerd, maar nu had ik dus toch echt de stap naar de huisarts gezet.
Standaard bloedonderzoek voor doorverwijzing gynaecoloog
Huilend deed ik mijn verhaal en dat alleen al luchtte al wat op. Er werd standaard een bloedonderzoek gedaan, maar ze verwachtte niet dat daar iets speciaals uit de bus zou komen. Het was gewoon een formaliteit alvorens ze ons kon doorsturen naar de gynaecoloog. Ze zou ons de volgende dag al bellen met alle uitslagen.
Constatering trage schildklier
Een dag later kreeg ik dus dat telefoontje, maar ze hadden tot mijn verbazing wel degelijk iets afwijkends gevonden. Mijn schildklier werkte te traag. Symptomen zijn onder andere vermoeidheid, een droge huid en gewichtstoename. “Goh, dat verklaart die 30 (!) kg die ik binnen een paar jaar ben bijgekomen misschien.” zei ik. Al wist ik ook wel dat die bezoekjes aan de McDonald’s ook niet echt gezond waren ?.
Traag werkende schildklier en zwangerschap
Maar ook kon het de reden zijn waarom een zwangerschap uitbleef. En zelfs als ik zwanger zou raken, was er een verhoogde kans op miskramen. We kregen nu dus de boodschap dat we niet zwanger mochten raken totdat we met behulp van medicatie mijn schildklierwaardes weer op peil kregen. Dat voelde natuurlijk heel dubbel aan voor ons.
Dit nieuws was wel het moment waarop we besloten om meer mensen om ons heen te vertellen over onze kinderwens en hoeveel moeite we hadden om deze in vervulling te laten gaan. Onder andere als gevolg van mijn traag werkende schildklier. We hadden hun steun hard nodig nu. Meestal kregen we die steun ook, maar sommige (goedbedoelde) opmerkingen kwetsten ons juist. “Je moet er niet zoveel mee bezig zijn, dan lukt het wel,” is volgens mij de opmerking dat een absolute ‘no go’ is bij koppels die niet gemakkelijk zwanger raken. Het gaf mij het gevoel dat men vond dat het onze eigen schuld was als ze dit tegen ons zeiden.
Potje mee naar huis
Naast het bloedonderzoek kreeg ik ook een mooi potje mee naar huis. Een cadeautje voor Bert ?. Hij was er niet zo blij mee, maar hij wist wat hem te doen stond: dat potje moest gevuld worden! Ik kan me voorstellen dat het voor een man extra moeilijk is hoor, zulke onderzoeken. Omdat we vlakbij het ziekenhuis woonden, mochten we het staal zelf naar daar brengen waar het onderzocht kon worden. Het moest op lichaamstemperatuur blijven en op internet had ik gelezen dat je het onder je oksel kon houden. Daar gingen we dan, Bert zou rijden en ik zou dat potje onder mijn arm houden. Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen moesten we met de lift naar beneden en we hadden afgesproken dat ik het op dat moment terug aan Bert zou geven, zodat hij het zelf naar het lab kon brengen. Wat denk je? Lift overvol! Hihi, daar hadden we van tevoren niet aan gedacht. Al bij al is dat avontuur ons toch gelukt, en heeft het potje zijn bestemming gehaald.
Maar nu dus het moeilijkste: weer wachten op de resultaten. We waren allebei bang. Bang voor een slechte uitslag en ik kreeg het al benauwd bij de gedachte dat we hier echt mee verder moesten gaan bij de gynaecoloog…
