Wat er gebeurt als je niet duidelijk bent tegen je schoonmaakster

Ondanks een vette deadline, startte ik mijn werkdag met een flinke opruimronde in huis.
Wat was er aan de hand? Vandaag zou Tina komen, een schoonmaakster die van aanpakken weet. Zo eentje die lekker zelfstandig aan het werk gaat en je niet stoort terwijl jij in je werkkamer bezig bent met gewichtige telefoontjes en belangrijke e-mails.

Wat er aan vooraf ging…

Zooi opruimen voor je schoonmaakster komt

Je zou je dus kunnen afvragen waarom ik in godsnaam zelf aan het opruimen was.
Dat had alles te maken met het feit dat Tina voor het eerst zou komen. Ik wilde haar op haar eerste werkdag niet meteen confronteren met ál onze rotzooi, vandaar.
Vorige week is ze op de koffie geweest en hebben we kennis gemaakt. Ik kwam aan haar naam en telefoonnummer via goede kennissen, waar ze al jaren schoonmaakt. Deze kennissen hebben een kast van een huis. Dat Tina betrouwbaar was, stond dus al vast.

In een eerdere poging om aan een nieuwe schoonmaakster te komen, zocht ik me een ongeluk op internet. Maar ik durfde niemand uit te nodigen. Ik heb zelfs op geen enkel oproepje op Marktplaats gereageerd, bang met wat ik in huis zou halen. Ja, je weet maar nooit, hè?

Een schat van een schoonmaakster

Mijn eerdere schoonmaakster, Gerda, was echt een schat, hoor. Maar er waren een paar dingen die ervoor zorgden dat ik niet het gevoel had zelf ontlast te worden. Om een voorbeeld te noemen: zij was doodsbang voor vogels. Ik heb geen kanariepiet in een kooi, noch een pratende papegaai op de leuning van de bank, maar ik woon wel op de bovenste verdieping van een appartementencomplex. En ik mag graag de ramen open hebben, zeker in de zomer. Als het buiten dertig graden is, is het in mijn appartement algauw zo’n vijf graden warmer dan buiten. Zeg maar gerust: tropisch warm. Dat die ramen dan allemaal openstaan is geen overbodige luxe.

Maar Gerda was bang dat er vogels naar binnen konden vliegen. Ze wilde dus óf de ramen dicht óf dat ik in de buurt bleef. Daar ik vanuit huis werk en de ramen pertinent wel open wil hebben – wil ik mijn dag niet eindigen als tosti – restte mij alleen de tweede optie: bij haar in de buurt blijven.
En dan kan ik het dus niet hè, werken.

Werken in huis terwijl je schoonmaakster poetst? Was het maar zo makkelijk

Niet alleen word ik dan afgeleid door alle geluiden, het geklets aan mijn kop of de vrolijke Hollandse hits die ze graag aan had staan tijdens het uitsoppen van de keukenkastjes, ik voel me ook nog eens enorm op de vingers gekeken. Kijk, ik ben dan ondertussen wel bezig met het schrijven van een nieuwe bestseller, hoor! En dat lukt niet onder het genot van stofzuigergeloei of rinkelende kopjes.

Social talk

Het tweede probleem met Gerda was de sociale happening die ze van haar tweewekelijkse bezoek maakte. Ze mocht graag eerst koffie met me drinken, dan tijdens haar pauze even bijkletsen, een broodje eten bij mij aan tafel en ook ter afsluiting nog samen een drankje doen. Ik hield me dan nog netjes in en nam een frisje, terwijl ik snakte naar een groot glas koude, witte wijn, zo aan het eind van mijn werkdag. Maar ja, dat vond ik weer zo onverantwoord staan. Je weet het tegenwoordig niet; mensen hebben overal een mening over en zijn niet te beroerd die ongevraagd met je te delen.

Grenzen stellen en bespreekbaar maken

Je zou denken dat ik beter mijn grenzen had moeten stellen en duidelijk had moeten aangeven wat ik wel en niet van haar verwachtte. Maar soms ben ik ook de beroerdste niet en doe ik erg aardig. Vooral als die iemand de remsporen van mijn zoontje staat weg te boenen en zelfs de sokken van mijn vriend strijkt, zodat hij extra netjes voor de dag kan komen.
Conclusie: uit een soort schaamte – want het is wel mijn troep (en die van mijn gezin) die door een ander opgeruimd wordt – heb ik niks gezegd. Best wel stom. Zeker als je die persoon er vijftien euro per uur voor geeft.

En daar was de verbouwing

Het probleem loste zichzelf uiteindelijk op. Vorig jaar gingen wij ons huis verbouwen en heb ik Gerda gebeld met de mededeling dat ze voorlopig niet hoefde te komen en dat dat ‘niet aan haar kwaliteiten lag’, maar aan het feit dat ‘ons huis de komende maanden toch een grote stoffige bouwput was en wij daarom elders zouden verblijven.’ Ze vond het heel jammer, want ze had het altijd zo naar haar zin bij ons. Met de belofte dat ik haar zou bellen, zodra de verbouwing klaar was, hing ik opgelucht op. Maar ik wist vrijwel zeker dat ik haar niet meer zou bellen. Lullig, maar waar.

De verbouwing is inmiddels al maanden achter de rug. Het is prachtig geworden, maar ik loop weer tegen hetzelfde euvel aan als in de pre-schoonmaakster-tijd: Het lukt me niet om én te werken én moeder te zijn én de gezellige partner én het huis pico bello op orde te houden. Oftewel: na een paar maanden stond ik stijf van de stress. Het probleem dat alle vanuit-huis-werkende-moeders vast wel kennen: Aangezien je toch thuis bent, kun je net zo goed tussendoor even dat wasje draaien, de vaatwasser inpakken en de boodschappen doen. En natuurlijk sta je ook om drie uur op het schoolplein, alwaar de luizenmoederbrigade je probeert te strikken om volgende week mee te luizen pluizen, want hé, jij werkt toch vanuit huis?

Een schoonmaakster verlaagt mijn stress niveau

Het werd dus hoog tijd om mijzelf en mijn gezin de luxe van een schoonmaakster weer te gunnen, zodat ook ik me overdags alleen maar op mijn werk hoef te concentreren, mijn zoontje de gezellige moeder heeft die hem naar vrienden en clubjes vervoert na schooltijd en mijn vriend een liefhebbende partner, die niet ’s avonds nog snel even achter de laptop kruipt om wat werk af te maken.
En het heeft even geduurd, die zoektocht, maar ik heb er een gevonden. Tina dus.

Duidelijke afspraken

Tijdens de kennismaking heb ik, voor de verandering, alvast wel aangegeven wat ik verwacht. Dat kwam zo ongeveer neer op: Hier staan de schoonmaakspullen, hier liggen de doekjes, ik zit in de werkkamer of heb een afspraak buiten de deur – dus hier is de sleutel van het huis – en ik vertrouw op jouw kennis en kunde.’

Tina bleek een pittige tante en vertelde me meteen hoe ze van plan was de boel aan te pakken. Tenslotte voegde ik er nog twee zaken aan toe: ‘Ik ben best sociaal, maar heb geen tijd om tussendoor samen koffie te drinken’ en: ‘Als je bang bent voor vogels, moet je het nu even zeggen’. Het was overbodig om te vertellen hoe lastig haar voorganger was in verband met die vogels, maar ja, ik vertelde het toch. Ik vond het wel een vermakelijke anekdote. Jammer alleen dat Tina meteen wist over wie ik het had. Gerda schijnt al jaren een goede kennis van haar te zijn.

Rest mij dus nog een tip, aan mezelf: Hou eens wat vaker je mond dicht. Wellicht hou je dan ook meer tijd over om te werken.

Heb jij ook wel eens een situatie aan de orde gehad die niet zo lastig was geweest als je maar gewoon duidelijk was geweest van het begin af aan?

Meer artikelen die leuk zijn om te lezen:

• Inmiddels weet ik waar de drang naar schoonmaken vandaan komt
• 6 schoonmaaktips voor de werkende moeder
• Een schoon huis geeft rust in je hoofd
• Badkamer ideeën, 6 tips voor een opgeruimd gevoel

*gebruikte afbeelding van schoonmaakster is van Shutterstock