Hoe vertel jij het grote geheim? Sinterklaas bestaat niet, maar als je dit tussen neus en lippen door aan je kind meedeelt is het maar de vraag of dit tot ze doordringt.
Sinterklaas, wie kent hem niet? We zijn er allemaal mee opgegroeid. Ook al verandert er van alles aan het Sinterklaasfeest van dit moment, er is één ding dat hetzelfde blijft. Het probleem waar ouders voor staan als hun kinderen ouder worden. Het vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Ondanks stellages vol pepernoten, chocoladeletters en dito munten zakt de moed me in de schoenen. Niet vanwege dit lekkers maar ik zie er als een berg tegenop om te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat. Hoe ga ik mijn kind vertellen dat Sinterklaas niet bestaat zonder hem of haar hevig teleur te stellen?
Het grote Sinterklaas vraagstuk, Sinterklaas bestaat niet
In augustus komen er al foto’s van pepernoten voorbij op twitter en op facebook. Ieder jaar zijn de winkels er vroeger bij. Dat weet ik inmiddels ook wel. En het boeit me niet. Maar wat me wel bezighoudt is het vraagstuk dat Sinterklaas niet bestaat én de vraag hoe ik dit mijn kind ga vertellen. Nog los van zijn Sinterklaas verlanglijstje.
Hoe vertel je een 8-jarige: Sinterklaas bestaat niet
Vanaf het moment dat mijn zoontje in de lente jarig was en acht jaar werd, realiseerde ik me dat dit het levensjaar zou worden, waarin ik hem zou inlichten over het niet-bestaan van de witbaardige, gulle kindervriend en diens zwarte of gekleurde of roetveeg assistenten.
Achtjarige kinderen gaan namelijk naar groep 5. En in groep 5 doen ze surprises, geen schoen zetten voor Sinterklaas. Zogenaamd onder het mom van ‘Sinterklaas helpen’, maar er is natuurlijk geen kind dat deze nonsens gelooft. Iedereen weet het dan allang: Sinterklaas bestaat niet. Tenminste, hij bestaat niet meer. Het echte verhaal van Sinterklaas lees je hieronder, maar eerst de manieren waarop jij je kind kan vertellen dat Sinterklaas niet bestaat, want daar kom je voor denk ik 😉 .
Hoe vertel je dat Sinterklaas niet bestaat?
Kijkend naar al dat Sinterklaassnoep in de drogisterij, denk ik maar aan een ding: HOE ga ik in godsnaam het Grote Geheim van Sinterklaas aan mijn zoontje vertellen?
- In een serieus gesprek, maar maak het bijzonder
- Met een boek
- Geef aan dat het feestje wel gewoon doorgaat
- Vertel het niet in december maar bijvoorbeeld in de zomer
1. Vertellen dat Sinterklaas niet bestaat; serieus gesprek
Doe ik dat gewoon tussen neus, lippen en het ophangen van de was door? Zo van: beetje relaxed, niet te moeilijk over doen, niet te zwaar beladen maken? Even erin gooien: Sinterklaas bestaat niet’ en weer door? Of moet ik er juist met hem eens goed voor gaan zitten. In de trant van: Ik ga jou iets Heel Belangrijks vertellen.
Sinterklaas bestaat niet, vertel je dan je kind dat je jaren hebt gelogen? Veel ouders vertellen dat Sinterklaas vroeger wel heeft bestaan. Ze vertellen het verhaal achter Sinterklaas. Dat hij een lieve man was, die als hij jarig was cadeautjes gaf aan kinderen. En dat wij dat nu nog doen om hem te eren.
Tip: Als je kinderen ‘meeneemt’ in het geheim van Sinterklaas en aangeeft dat ze nu oud genoeg zijn om het verhaal mee te spelen voor kleine kinderen, dan voelt jouw kind zich ineens belangrijk. Het geheim dat Sinterklaas niet bestaat wordt dan ineens minder erg.
2. Boeken om te vertellen dat Sint niet bestaat
Het boek ‘Het grote Sinterklaasgeheim‘ van Kees Lintermans schijnt een heel goed boek te zijn. Hier wordt ook uitgelegd dat het inderdaad een geheim moet blijven.
Het boek Sinterklaas voor grote kinderen van Chariva (meer dan 60 positieve reviews) zorgt ervoor dat het vertellen van het Grote Geheim geen koude douche oplevert voor je kind.
3. Zorg voor een fijne vervanging van de Sint
Als je je kind aangeeft dat Sinterklaas niet bestaat, dan kan hij of zij zomaar boos of verdrietig worden. Dit kan voortkomen uit een soort van ‘angst’ dat alles verandert. Maar je kan natuurlijk eenvoudig aangeven dat voor jullie het Sinterklaasfeest wel ongeveer hetzelfde blijft. Dat je toch nog wat cadeautjes geeft, gezellig samen een Sinterklaas taart of pepernoten bakt en er een fijne avond van maakt.
Inmiddels heeft onderzoek in ieder geval uitgewezen dat kinderen er geen trauma aan overhouden als je ze het Grote Geheim onthult.
4. Vertel in de zomer dat Sinterklaas niet bestaat
Als je wacht tot het moment zelf in december, dan kan je er donder op zeggen dat het een lastig gesprek gaat worden. Je kind leeft dan al zo toe naar het moment dat jouw ‘Sinterklaas bestaat niet’ verhaal niet goed aankomt. Beter zoek je een goed moment in de zomer om het hem of haar te vertellen. Dan kunnen ze even aan het idee wennen en als dan in december het vuur weer oplaait kan je je kind herinneren aan jullie gesprekje in de zomer.
Collegablogger Yvette vertelde haar kind zo dat Sinterklaas niet bestaat.
Vragen die mijn kind over Sinterklaas heeft
En je weet, hoe je het ook doet, het pakt altijd anders uit dan gepland. Ergens vermoed ik dat Sam allang weet dat het allemaal een groot toneelspel is. Sinterklaas bestaat niet heeft hij nog niet geroepen, maar zijn vragen omtrent de Sint waren afgelopen jaren ook niet mals. ‘Mama, dat kan toch helemaal niet; een mens wordt hooguit honderd, misschien honderdtien jaar… Hoe kan het dan dat Sinterklaas al honderdén jaren is?’
Of: ‘Hoe passen alle cadeautjes voor alle kinderen eigenlijk op een boot?’ ‘Waarom heeft Sinterklaas altijd zo’n kruis van Jezus op zijn mijter? Hoort hij bij de kerk, ofzo?’
‘Ze zeggen dat Sinterklaas een speciale sleutel heeft voor alle huizen, maar wij hebben een cijfercode op de deur. Die kan hij toch helemaal niet weten?’
Het èchte verhaal van Sinterklaas
Voor wie interesse heeft en lak heeft aan het vraagstuk ‘Sinterklaas bestaat niet’…
Ja, in de vierde eeuw na Christus was hij bisschop van Myra, gelegen in het huidige Turkije. Uit mondelinge overleveringen – en die zijn altijd uiterst betrouwbaar, maar dat wist je natuurlijk al – verrichtte de kleine Nicolaas al wonderen vanaf zijn geboorte.
Zijn welgestelde, zeer gelovige ouders waren werkelijk verrúkt toen hun pasgeboren baby rechtop in zijn badje ging staan, zijn handen ten hemel richtend en daarmee dús Onze Lieve Heer bedankte voor het feit dat hij op aarde mocht komen. Ook bliefde de kleine meneer niet de borst op woensdag en vrijdag; de vastendagen.
Sint Nicolaas als voorbeeld voor anderen
De moeder van Nicolaasje wist eigenlijk al van tevoren dat haar zoon zijn leven in dienst van God zou stellen, aangezien ze dit zelf beloofd had als tegenprestatie voor het feit dat zij, vrouw die geen kinderen kon krijgen, toch in blijde verwachting raakte. Maar ze was evengoed reuzetrots op de deugdzame handelingen van haar kleine knul.
Als jongvolwassene was Nicolaas een goede leerling, ging met regelmaat naar de kerk en vastte op de daarvoor aangewezen dagen. Hij stond bekend als zeer vergevingsgezind en schopte het nog voor zijn twintigste tot bisschop. Kortom, hij was een absoluut voorbeeld voor alle anderen. Ikzelf vind hem meer als een brave hendrik overkomen, maar ja, je moet alles in zijn tijd plaatsen, hè?
Sinterklaas bestaat niet meer, maar er is het nodige gedocumenteerd
Diverse mondelinge overleveringen zijn eeuwen later op schrift gesteld, behalve dan het verhaal dat de vergevingsgezinde Nicolaas tijdens het Concilie van Nicaea, een soort Christelijke vergadering, een klap in het gezicht van zijn tegenstander Arius verkocht, waarna Nicolaas in de kerker gegooid zou zijn. Hoewel het Concilie van Nicaea goed gedocumenteerd is, ontbreekt de melding van dit incident van onze toekomstige Goedheiligman. Gevalletje ‘lullen we niet meer over, vergeet men het vanzelf’. Dit verhaal wordt dus afgedaan als een mythe, want het is nergens terug te lezen.
Het ene wonder na het andere
Als volwassen man verricht Nicolaas het ene wonder na het andere. Je kunt het zo gek niet bedenken, of onze toekomstige Goedheiligman was erbij en regelde het. Van het voorkomen dat een baby in een pan water gekookt werd, tot het verdubbelen van zakken graan ter voorkoming van hongersnood. Van het tot leven wekken van vermoorde studenten – of kinderen, over dit wonder doen meerdere versies de ronde – tot het verschijnen op zee om ruige stormen tot bedaren te brengen. You name a miracle, Nicolaas was there and took care of it.
Waar komen de schoencadeautjes vandaan?
Sinterklaas bestaat niet, maar waar komen de cadeaus dan vandaan? Tot zover zie je nog geen enkele overeenkomst met onze huidige Sint, maar Nicolaas zou Nicolaas niet zijn, als hij niet tóch alvast een hint aan de huidige generatie gegeven had. En wat is er nou een beter moment om dat te doen, dan tijdens het verklaren van de liefde. Naastenliefde, welteverstaan. Nicolaas hielp namelijk een zeer arme man die drie dochters had. Die dochters moesten natuurlijk trouwen, maar er was geen hond die dat wilde; de arme vader kon immers geen bruidsschat geven aan zijn potentiële schoonzoons. Man in zak en as. Dochters gedoemd te eindigen als slaven. Kortom: een groot drama.
Totdat onze Nicolaas ’s nachts ten tonele verscheen. Toen huize Arme-Man-Met-Drie-Dochters sliep, gooide Nicolaas drie zakjes goud – met de waarde van driemaal een fatsoenlijke bruidsschat – door het raam. Volgens overleveringen zouden deze zakjes met gouden munten terechtgekomen zijn in de schoenen van de betreffende dames. Vandaar de link met gouden chocolademunten én des nachts een cadeautje in de schoen stoppen, afzender onbekend. Tevens zouden deze zakjes goud op sommige afbeeldingen voor mandarijntjes aangezien zijn. Ik weet niet welke incompetente schilder of tekenaar dit op zijn geweten heeft, maar het zou dus wel een reden kunnen zijn van de appeltjes van oranje die in een adem met Sinterklaas genoemd worden.
Sinterklaas naar Europa
Na de dood van Sint Nicolaas, op 6 december 342 óf 352, heeft het nog eeuwen geduurd voordat hij vereerd zou worden en heilig verklaar werd. Geduld is een schone zaak, zo blijkt maar weer. Via Griekenland kwam de Nicolaas-verering terecht in Rome. Vandaaruit was de stap naar West-Europa zo gemaakt. Het duurde slechts enkele honderden jaren alvorens ook West- en Noord-Europa Sint-Nicolaasbroederschappen oprichtten. Een soort clubjes, waarvan de leden de naamdag van hun beschermheilige vierden.
En nog steeds is Klaas beschermheilige van een bonte verzameling aan beroepen en bevolkingsgroepen. Een kleine greep uit zijn werk als beschermheilige: Sint-Nicolaas is beschermheilige van o.a. apothekers, bankiers, prostituees, ongehuwde vrouwen, slagers, dieven, moordenaars en piraten. Oh ja, en natuurlijk van kinderen. Totaal niet kieskeurig, die Klaas en zoals je ziet staat hij open voor alle lagen in de bevolking. De held.
Ons sinterklaasfeest, ook al bestaat sinterklaas niet
Naast de subtiele hints van eeuwen geleden, is het uiteindelijke Sinterklaasfeest zoals wij het nu nog kennen, voor het grootste deel gebaseerd op het kinderboek ‘Sint Nicolaas en zijn knecht’ van onderwijzer en tekstschrijver Jan Schenkman (1806-1863) uit de Amsterdamse Jordaan. Lekker gezellig. Daarin schittert Sint-Nicolaas als ware opvoedkundige, want ‘wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe’. Eigenlijk zijn alle liederen, die ook jij en ik jaarlijks uit volle borst meezingen, voornamelijk na het nuttigen van enkele glazen warme bisschopswijn, terug te leiden naar dit rijk geïllustreerde en zeer deugdzame prentenboek.
Sinterklaas was beschermheilige van zowel kinderen, alsook van handelsstad Amsterdam én van de scheepvaart, dus waar Jan de inspiratie voor dit prentenboek vandaan had, kun je wel raden. Dat er in de afgelopen decennia wat puntjes op de i gezet zijn inzake het Sinterklaasfeest zorgt voor grote commotie en ophef. Hierbij heb ik slechts een advies: Maak je niet druk, want je moet alles in zijn tijd plaatsen, hè.
Alles in perspectief
Dingen veranderen nogal eens in de loop der tijd, god-zij-dank. Voor degenen die zich uiterst druk maken over de kleurrijke Pieten van vandaag de dag: als jullie dan écht terug willen naar de oorsprong en essentie van het Sinterklaasfeest, begin dan eens met het aanpassen van de cadeautjes, zoals die in 1850 ook gegeven werden. Dus: geen Playstation, geen I-tuneskaart, geen heelys, oxboard, noch een drone. Neen, geeft uw kroost een pop van taaitaai – oh, is dat niet fraai?
In geval van gluten- of suikerintolerantie kunt u tevens eenen boek met fraaie prenten schenken. Zo ging dat ook ten tijde van het ouderwetsche Sint-Nicolaasfeest. Dus als u per definitie een zwarte knecht wilt, kunt u ook al uw nieuwerwetse ideeën overboord gooien. Terug naar de oorsprong in al zijn facetten. Uw kinderen zullen u dankbaar zijn.
Hoe heb jij verteld dat Sinterklaas niet bestaat? Of hoe ga jij het vertellen?
Ik ben dus bang dat als ik het grote geheim als iets zeer gewichtigs breng, de reactie heel relaxed zal zijn en vice versa. Kortom, collega-moeders, help me!
Heb jij je kind al verteld over de waarheid achter Sinterklaas en zo ja, hoe heb je het aangepakt? Of zit je in hetzelfde schuitje en moet je het ook nog vertellen? Weet jij dan al hoe je dat gaat doen?
De tijd begint inmiddels te dringen, met nog enkele weken voordat de befaamde stoomboot weer aankomt, de kinderzenders weer non-stop Sint-en-Pietenprogramma’s uitzenden en de speelgoedgiganten die al gretig inspelen op het hebberige kinderbrein en rondstrooien met de dikke folders boordevol kids-must-haves.
Ik moet eraan geloven. Ik moet het gaan vertellen: Sinterklaas bestaat niet. Maar hoe?
Mijn moeder heeft het verhaal geïntroduceerd met; ‘Heel erg lang geleden leefde er een echte Sinterklaas, maar dat is wel honderd jaar geleden en de meeste mensen worden niet zo oud.
De echte Sinterklaas is op een dag doodgegaan en toen was iedereen zo verdrietig dat ze zeiden; ‘Wij willen Sinterklaas bij ons houden, ik zal de nieuwe Sinterklaas zijn!’ Iedere stad wilde zijn eigen Sinterklaas en zo waren er ineens een heleboel hulpsinten, zodat iedereen nog van Sinterklaas en zijn vriendelijkheid en vrijgevigheid kon genieten.
Alleen zijn alle Sinterklazen die je nu ziet, hulpsinterklazen, want de echte Sinterklaas is heel lang geleden overleden. Maar het feest van Sinterklaas is er nog wel, zodat we hem kunnen eren en hem niet vergeten.’
Wat voor mij ook belangrijk was, was de duidelijkheid erna over de pakjes en het feest. Mijn moeder maakte de fout om te suggereren dat het feest na het geloven óók over zou zijn. Ik raakte in paniek.
Hierna maakte ze een tweede “fout”, door te zeggen; ‘We blijven het vieren, tot jij het niet meer wilt.’ Van die belofte heeft ze nu wel spijt denk ik.
Want ik ben nu 27, loop mee als Piet, heb een eigen pak en ieder jaar vieren we nog uitgebreid Sinterklaas.
Wat ik wel erg vind om te zien is dat sommige ouders het vertellen ‘om er vanaf te zijn.’
Als je het niet wilt, begin er dan niet aan. Ook ouders die het afdoen met; ‘hij bestaat niet.’ en weglopen en wachten tot het kind klaar is met gillen en huilen, dat is voor mij echt een nachtmerrie om over te horen. Hoe kun je dat zo achteloos doen? Dit moet je met aandacht en beleid vertellen.
ik ben in 2017 11 jaar en ben bijna 12 ik ben namelijk op 26 november jarig en toen mijn moeder het me op 6 7 8 of 9 jarige leeftijd vertelde dat Sinterklaas niet bestaat geloofde ik haar niet en werd verdrietig totdat m’n moeder m’n uitleg te dat Sinterklaas een man in een pak is en nog allemaal andere rare dingen vertelden waarom Sinterklaas niet bestond zoals waarom hij bij alle kinderen tegelijk in de klas kan en tja ik vind het wel jammer dat hij niet bestaat maar ik hou m’n mond voor de kleinere kinderen omdat ik vind dat alle kinderen de magie van het Sinterklaas feest mag beleven
Heel goed van je Nansha, zo hou je deze mooie traditie mee in ere!
Ik ben vanaf jong kind een goede waarneemster en het viel mij relatief vroeg op dat iedere Sinterklaas er toch weer anders uit ziet. Daardoor kreeg ik argwaan
Afgelopen zomer waren mijn 8 jarige dochter en ik een paar dagen alleen thuis. Toen we samen op een terrasje zaten, heb ik het gezegd:
“Ik moet je iets vertellen: sinterklaas bestaat niet.”
Ze werd boos, geloofde me niet, had de afgelopen jaren voor veel onverklaarbare dingen een verklaring gevonden die ze niet zomaar wilde loslaten.
Ik heb het onderwerp laten rusten en we hebben samen een heerlijk dagje uit gehad.
Ondertussen gelooft ze mij wel, zeker nadat ze er achter kwam dat ze wel gewoon cadeautjes bleef krijgen met Sinterklaas.
Onze kinderen zijn inmiddels volwassen, maar ik ben nooit vergeten hoe ik het de oudste heb verteld.
Iemand had tegen me gezegd, vertel het niet meteen na 6 december of juist vlak voor dat Sinterklaas het land in komt.
Dus ik dacht ik vertel het met Pasen.
Ik vroeg mijn zoon, weet jij wat de paashaas is, hij zei, ja dat is een man in een pak. Toen vroeg ik hem, weet jij wat de kerstman is. En hij zei weer, ja dat is een man in een pak. Tenslotte vroeg ik, weet je dan ook wat Sinterklaas is en hij zei weer dat is ook een man in een pak.
Dus blij dat hij het wist en niet heel erg teleurgesteld zou zijn, zei ik, dus je weet dat hij niet echt is.
Mijn zoon trok wat wit weg en zei met een verschrikt gezicht, is hij niet echt dan….
Toen maar verder heel voorzichtig verteld hoe het echt zat.
Als hij dat jaar over Sinterklaas praatte dan leek het vaak alsof hij er nog heilig in geloofde. Ik zei soms als zijn zusje er niet bij was, je weet toch dat hij niet echt is, zei hij op een gegeven moment tegen mij, ik vind het niet zo leuk dat je dat steeds zegt mama.
Een jaar later vond hij het wel echt spannend dat hij wist hoe het zat en dat het voor zijn zusje nog een verrassing was.
Nu jaren later vragen mensen met kleine kinderen wel eens hoe wij het hebben verteld en dan moet iedereen toch wel lachen hierom.
Wauw, Romelia, wat een mooi verhaal. Ik vind het echt een super-tip om het gesprek te starten met de paashaas en de kerstman. Die ga ik gebruiken!
Hilarisch! Erg leuk, maar ik had gehoopt dat je voor mij een antwoord had, want die van mij is ook 8, nog een “gelovige” en gaat aan de surprises in groep 5.
Hey Esmee,
Op Facebook heb ik al diverse tips gekregen, maar verreweg de meeste moeders gaven aan dat hun kind vrij laconiek reageerde en ‘het allang wist’. Er is dus hoop 😉
Binnen nu en twee weken ga ik het vertellen en uiteraard laat ik hier weten hoe het gegaan is. Ik zal dan tevens alle tips die ik gekregen heb op een rijtje zetten; hopelijk staat er dan een bij die jij gebruiken kunt!
Dank je, Liselotte, zowel voor je compliment als je tip!
Voorzichtig openen, dacht ik nog even bij deze Blog. Je weet maar nooit wat voor een onthullende foto’s er bij zitten die mijn gelovige uit haar Sinterklaasdroom zouden kunnen helpen. Maar niets van dat. Alleen je altijd humoristische verhaal over de Sint, met een serieus vraagstuk. Straks vertrouwen ze je nooit meer! Ik zeg: maak er een speciaal iets van dat hij ingewijd mag worden over het grote geheim van de Sint. Dat hij net als jij een ongelovige mag worden.
Of zoiets…?