Hoewel het officieel nog niet eens zomer is zijn we nu alweer volop bezig met de voorbereidingen van de eeuwenoude Hollandsche traditie, het Sinterklaasfeest. Vroeger had ik het waarschijnlijk fantastisch gevonden om al in mei na te gaan denken over de invulling van ons decemberfeest (en met name de invulling van mijn verlanglijst), maar tegenwoordig is de lol daar wel zo’n beetje van af. Ik heb mijn buik zo vol van de Zwartepietendiscussie dat er geen pepernootje meer bij past.
De laatste jaren heb ik sowieso het idee dat er nogal een discussie-sfeertje in Nederland hangt, iets dat vooral tot uiting komt op relatief lekker anonieme social media. Niet alleen de Zwartepietendiscussie maar ook bijvoorbeeld de SilvanaSimonsdiscussie kunnen daar heerlijk uitgevochten worden, en dat alles gewoon vanuit de luie stoel! Al is de vraag of er echt wat wordt uitgevochten, of dat het slechts bij moddergooien blijft. Als ‘wie zoet is krijgt lekkers’ ook nog steeds traditie is, ben ik bang dat er komende december heel wat schoentjes leeg blijven. Een bijkomend probleem is dat onze kids tegenwoordig prima de weg weten op internet – vaak minstens zo goed als papa en mama zelf. En Kijkwijzer zou de digitale discussies waarschijnlijk alleen geschikt bevinden voor ’16 jaar en ouder’.
Sinterklaasfeest; een grote-mensen-probleem
Voor kinderen maakt het niet uit welke kleur Piet heeft, als hij maar lacht en liefst een goed gevulde zak bij zich heeft. Ons kinderfeest is een grote-mensen-probleem geworden. Het minste dat we kunnen doen is er een grote-mensen-oplossing voor zoeken, zonder elkaar als een stelletje slechtgehumeurde pubers af te maken op het internet. Bovendien wordt er nu al jaren voor Piet snot gediscussieerd, want afgezien van een stroopwafelpiet hier en een kaaspiet daar is er weinig echte actie ondernomen, in welke richting dan ook.
Vooral ouders moeten er toch wel klaar mee zijn: wat moet je je kind dit jaar weer vertellen? Hoe ga jij daar mee om? Ik heb zelf nog geen kinderen, maar het lijkt mij vrij lastig om een geloofwaardig Sinterklaasverhaal neer te zetten als de huidskleur van Piet gewoon in het journaal ter discussie wordt gesteld. Volg je het Sinterklaasjournaal, of trek je als ouder je eigen plan? En wat als de school van je kind weer een hele andere mening heeft?
17 Miljoen meningen
Er zijn talloze argumenten voor of tegen Zwarte Piet te bedenken, en er zijn even zoveel bekende Nederlanders opgetrommeld om deze te verdedigen. Traditie is traditie, maar dat is vrouwenbesnijdenis in sommige Afrikaanse landen ook. En racisme is racisme (een vreselijk probleem, ook in Nederland) maar heeft Piet anno 2016 een racistische betekenis?
Ieder heeft zijn eigen standpunt en heeft daar ook alle recht toe, ook een van de mooie tradities in ons land. Zeventien miljoen mensen op dat hele kleine stukje aarde, dat wil ook zeggen zeventien miljoen meningen. Maar wat één ding betreft zouden al die neuzen, ongeacht de kleur, dezelfde kant op moeten staan: de allerbelangrijkste traditie rond het Sinterklaasfeest is toch echt gezelligheid. Gezellig, dat unieke Nederlandse woord waar we met zijn allen zo trots op zijn. Dus, zoals mijn moeder wel eens zei: “Kunnen we het alsjeblieft een beetje gezellig houden?”
