Een leven met pubers, is er hier een waarin altijd wel iets stuk of te klein is. Als het ene is opgelost, dient het volgende zich aan. Het houdt nooit op, een puber in huis kost geld. Een slopende puber helemaal.
Puber in huis? Trek je portemonnee maar
Onze puber ging op uitwisseling. Een hele week naar Italië met een hele groep leeftijdsgenoten, waar hij sliep bij een gastgezin. Hij had er zin in. Twee dagen voor vertrek kwam mijnheer thuis van school met een enorme scheur in zijn spijkerbroek. Gewoon, spontaan erin gekomen, volgens puber. “O ja mam en die andere broek zit veel te strak.”
Er zat niks anders op dan als een gek nog naar de kledingwinkel te rijden voor sluitingstijd en hopen dat er een passende broek in de rekken zou hangen. Gelukkig slaagde hij. Op het vliegveld hoorde ik van een collega puberouder dat er voor vertrek bij hen stress was geweest. De puber in huis had zijn telefoon laten vallen, deze was out of order. Het bood enige troost dat het niet alleen bij ons altijd feest is.
Mijn puber had een fantastische week. Op één ding na. Zijn telefoon functioneerde niet goed. Hij kon spontaan alleen met wifi appen. Bij thuiskomst zijn we direct maar weer naar de telefoonwinkel gereden. Ja, want mam rijdt hem overal naar toe. Of had ik dat juist niet moeten doen?
Niet één puber in huis, maar twee!
Op school werkt onze jongste puber met een iPad. Deze wordt vijf dagen in de week in zijn schooltas, achterop de fiets, naar school vervoerd. Spontaan zat er onlangs een barst in het scherm. “Mam, ik snap echt niet hoe dat kan, ik doe echt niets bijzonders,” zegt hij met de meest onschuldige blik in zijn donkerbruine ogen. Ik herinner me eerdere verhalen van een fiets die spontaan in een berm, over een akker en op de grond belandde. (“Zo gelachen, het was glad, ik deed één trap vooruit en ik tiefte (?) al”).
Ik heb toch een andere definitie van ‘niets bijzonders’ dan de puber bij mij in huis, maar goed. Het feit lag er, een iPad met een enorme barst in het scherm. Voor slechts 189 euro (waaaaaaaaaa) werd de IPad gerepareerd. Vandaag krijg ik dit appje binnen: “Er zit weer een barst in mn scherm…ik doe dr niks geks mee ofzo. Ik haal hem uit mn tas en zie ineens ’n grote barst.” Ik kan een enorme zucht niet onderdrukken. Een dilemma speelt door mijn hoofd, moet hij dit zelf betalen, of is de portemonnee trekken aan mij?
Lees ook: een puber eet ongezond, dit is waarom!
Pubers en schoenen, of fietsen… of wat dan ook
Als het voetbalseizoen weer begint is er altijd bij één van onze pubers wel een probleem met de voetbalschoenen. Ze zijn te klein, de zool hangt los, er zit een gat in de voorkant of de veter is stuk. En als de voetbalschoenen te klein zijn, dan zijn dat (binnenkort) ook de tennisschoenen, gymschoenen en dagelijkse schoenen. Niet alleen de kinderschoenen moeten vaak vervangen, maar ook de puberschoenen.
Gelukkig kunnen we sportschoenen die te klein zijn doorschuiven van de oudste puber in huis naar de jongste puber, anders had ik een tweede baan kunnen nemen om deze te financieren. Ook kleding die te klein is voor de oudste schuiven we door, vooral bij sportkleding gaat dit prima. Hopelijk blijven ze fan van dezelfde clubs.
En dan heb ik het nog niet gehad over hun fietsen. Of het nou een lekke band is, een jasbeschermer die loshangt, een lamp die niet werkt, altijd is er wel iets stuk. De oudste kan inmiddels een band plakken, dat scheelt al. De oorzaak van al deze mankementen? Daarvan hebben zij zelf natuurlijk geen enkel idee. Heel wat opvoedkundige vraagstukken gaan gepaard met de slooppraktijken van onze twee pubers. Ik weet niet wat het beste is om dit te stoppen. Ik hoop dat het de leeftijd is en dat ze over een paar jaar uitgegroeid en uitgesloopt zijn.
