Sporten is heel gezond, ook voor een puber. Het is goed voor de ontwikkeling van spieren, de conditie, en het leggen van sociale contacten. Door sporten voel je je fitter, slaap je beter, stress neemt af. Het verkleint de kans op overgewicht, het voorkomt allerlei ziekten, en verbetert je humeur. Kortom, niet sporten is geen optie lijkt het.
Pubers en sporten, ik vraag me af hoe gezond dat soms is
Het is zaterdag middag. Ik sta met mijn jas hoog dichtgeritst en shawl tot boven mijn oren te kijken naar de voetbalwedstrijd van het team van mijn veertienjarige zoon. Vanaf zijn zesde jaar voetbalt hij al. In die eerste jaren was het vooral schattig om te zien, al die jonge mannekes die je soms nog moest wijzen in welke goal ze moesten scoren, renden met z’n allen achter de bal aan. Inmiddels is mijn puber laatste man. Laatste redder in nood. De stofzuiger. Ik zie een snelle spits in volle vaart de middellijn oversteken richting de goal. Het ziet er niet rooskleurig uit. “We” hebben nog één laatste redmiddel. Míjn laatste man.
Acht jaar geleden toen hij net begon had mijn zoon nog nooit gehoord van een sliding op de bal. Ik zie hoe hij op de snelle spits af gaat. Zijn hoofd omhoog, zijn lichaam in een fiere houding. Ik zie mijn puber door zijn knieën gaan en zijn been naar voren steken. De snelle spits maakt een snoekduik, koprol, salto voorover, dubbele flikflak en een spagaat. Menig turner zou jaloers zijn. De bordjes tien, tien, en tien gaan denkbeeldig de lucht in. De snelle spits ligt te kermen op de grond. Mijn zoon staat op, geeft hem een hand en loopt weg. “Zinvolle overtreding,” zegt de trainer, terwijl de coach van de tegenstander met een waterzak het veld over rent. Ik duik wat dieper in mijn shawl. Huhu, gezond is dat sporten zeg.
Voetballende pubers en wedstrijden
Twee uur later sta ik op het voetbalveld waar mijn oudste zoon een streekderby speelt. De jongens in dit team zijn rond de zestien, zeventien jaar. Deze zoon is ook laatste man. Het zit in de genen. Ik stop mijn handen in mijn zakken, en met mijn shawl weer over mijn oren ga ik eens goed voor deze wedstrijd staan. Het gaat naar wens, niet veel later staan “we” met 2-0 voor. De tegenstander krijgt het heet onder de voeten, en wordt steeds feller. Ik zie de tegenstander, een magere krullenbol het duel met mijn zoon aangaan. Ik hoor een harde schreeuw, en zie mijn jongen, mijn schat, neerstorten.
En maar hard blijven roepen dat sporten gezond is
Hoezo is sporten gezond? Kermend van de pijn met zijn hand op zijn bovenbeen rolt hij van links naar rechts op zijn rug. Ik sta met mijn hand voor mijn mond te kijken. Ik wil rennen, het veld op. Hem vastpakken, over zijn bovenbeen wrijven met zijn gezicht tegen me aangedrukt, en zeggen dat het allemaal goed komt. Dat kan en mag niet, de trainer met waterzak met wonderwater ontfermt zich over hem. Niet veel later staat mijn kind toch weer op zijn benen en gaat verder met zijn taak.
Thuis worden beiden wedstrijden geëvalueerd. De oudste trekt zijn broek naar beneden en laat me zien waar de magere krullenbol hem geraakt had met de noppen van diens voetbalschoen. Ik schrik me rot. Een lange rode streep siert zijn bovenbeen niet bepaald. Ook op zijn andere been zijn sporen van een voetbalschoen waar te nemen. “Oh ja mam, ik had ook nog een sliding gemaakt, daar heb ik deze van,” wijzend op een ronde schaafplek op zijn linker heup. Ik krijg pijn in mijn maag van het aanblik. “Hebben jullie wel lekker gespeeld?” vraag ik de mannen. “Ja, het was een keigave wedstrijd,” zegt de oudste. “Ja het ging lekker,” aldus de jongste. Ik zucht. Sporten is echt héél gezond.
Ik ken moeders die zich in herkennen. Je bent dus zeker niet de enige. Zelf kan ik daar niet over oordelen, ik heb 2 kleuterdochters.