Er verdwijnen hier dingen in huis…zonder een spoor achter te laten. Chocolade is favoriet, maar er is ook iemand die blijkbaar dol is op sokken, legoblokjes, autootjes, clicks, sokken die verdwijnen, pennen, ballen, snoepjes, elastiekjes, cd’s en stiftdopjes
En nee, niet alle spullen komen miraculeus tevoorschijn na een flinke poetsbeurt, terrein onder bankstellen en kasten meegerekend. Toegegeven, met de verhuizing zijn we weer iets completer, maar inmiddels is het weer hel en verdoemenis.
Gelukkig zijn er al twee dingen opgelost. Voor wie het nog niet gezien had, in dit filmpje vreet de wasmachine sokken op, en ook heb ik dankzij de reparatieman 2 sokken (waarvan ik de andere helft al had weggegooid omdat ik het had opgegeven) achter de filter in de droger teruggevonden (?!). De stiftdoppen: godzijdank heeft Sinterklaas de oplossing in huis gebracht met stiften die met de dop vast zitten aan een koort. Mijn gebeden worden verhoord.
Ik was mijn kind kwijt!..en de magische douchegel
Ik heb mijn vermoedens over de verblijfplaats van snoepjes en chocolade…maar beroep mij op het zwijgrecht aangaande de verdwijning van chocolade 😉 . 
Bizar was toch wel de verdwijning van 1 van de 3 flessen douchegel. De flessen, waarvan 2 met de toepasselijke titel Fa Magic, stonden in de keuken klaar voor transportatie naar eindbestemming: de badkamer. Ik knipper met mijn ogen en 1 Fa Magic is verdwenen!
Mijn man die even later onder de douche uit kwam snapte er niets van…maar de doucheronde was echt ‘a kind of magic’ 😛 . Herkenbaar?
Gek dat hij dat soort dingen vanzelfsprekend vindt, het verdwijnen van spullen. Net als die lege verpakkingen op het aanrecht, pakken melk en lege flessen. Ineens zijn ze weg en tadaaa..er staan weer genoeg volle spullen in de koelkast. Of de vuile vaat die afgespoeld (dat dan weer wel) ineens niet meer boven de vaatwasser maar IN de vaatwasser staan.
Zo was ik ook twee keer mijn kind kwijt. De grote verdwijntruc was gelukkig van korte duur. Eenmaal klem tussen achterzijde bank en radiator en eenmaal tussen zijkant bank en bijzettafel. Als assistente was die goochelact rap doorzien.
Gelukkig heb ik een neus voor verdwenen zaken en is iets pas ECHT kwijt, als ík het kwijt ben. Manlief hoef ik niet eens te vragen om naar iets te zoeken, want dat talent is toch echt aan hem voorbij gegaan.
Soms he…zou ik zelf weleens even willen verdwijnen. Gewoon, even onzichtbaar. Lijkt me heerlijk zo af en toe. 😉
Mijn naam is Marjolijn Langens, woonachtig in het Brabantse Drunen samen met mijn man en 3 kinderen; Eva (2009), Valerie (2011) en Thomas (2014).
Naast het übermoederschap ben ik vooral ook een freelance tekstschrijfster en journaliste voor Wegener Media.
Met een schoolgaande kleuter, een (enorm!) puberende peuter, een baby en mijn werk waarbij ik een diversiteit aan mensen ontmoet, is er vast genoeg stof om over te schrijven.
Wat zie je van mij terug in MamsatWork? Als lid van de redactie verzorg ik reviews, blogs en verslagen van (pers-)evenementen.
Daarnaast help ik hier en daar de puntjes op de i te zetten door ingezonden stukken te redigeren.
Whahaha geweldig!
Haha herkenbaar! Ik ga je filmpje bekijken want het mysterie van verdwenen sokken is toch iets wat me vaak bezighoudt lol
Die laatste wens herken ik zeker! Eventjes weg van alles.