Spullen wegdoen en minimaliseren; ik maak liever herinneringen

Een kleine twee jaar geleden had ik een gesprek met een collega. Deze collega vertelde mij dat ze -als ze nu moest verhuizen- aan acht tot tien verhuisdozen voldoende zou hebben. Hierin paste al haar bezittingen. Dat is nog eens minimaliseren, dacht ik. Zoveel spullen wegdoen is een kunst. We hadden dit gesprek in mijn huiskamer en ik zat op dat moment niet lekker in mijn vel.

Ik keek eens om mij heen en bedacht dat ik alleen al voor de inhoud van mijn voorraadkast zes verhuisdozen nodig zou hebben. Het leek mij echt een verademing afscheid te kunnen nemen van spullen. Waarom koste mij dat toch zoveel energie? Spullen die voor mij niets te betekenen hadden, maar wel in mijn leven waren en die achteraf gezien voor veel onrust zorgden.

spullen wegdoen en minimaliseren

Spullen wegdoen en minimaliseren geeft meer rust

De weken na dit gesprek ben ik drastisch gaan ruimen. De inhoud van een la, tas of doos per keer. Veel spullen heb ik via plaatselijke Facebook weggeefhoekjes weggegeven, andere spullen voor een klein bedrag verkocht, naar de kringloop gebracht en weggegooid. Dat had ik jaren eerder moeten doen. Het duurde echt wel even voor ik resultaat zag, maar uiteindelijk ademde mijn huis ruimte en ik kreeg rust in mijn hoofd. Dat spullen wegdoen dit effect zou kunnen hebben…

Voordeel van spullen wegdoen en mijn stelregel

Ik merkte dat ik wist waar ik dingen had gelegd omdat ze een vaste plek in huis gekregen hadden. De zoetjes voor in de koffie, een schaar, altijd moest ik ze zoeken. Best vreemd, want tijdens het opruimen ben ik toch zeker een schaar of 6 tegen gekomen…

Ik maak bij het spullen wegdoen gebruik van mijn nieuwe “regels”. Iets mag weg als:

  • Ik het niet echt nodig heb
  • Ik het binnen 20 minuten voor minder dan 20 euro kan kopen
  • Het geen emotionele waarde heeft

Voorheen zag ik in alles een bepaalde “waarde” en moest ik het bewaren, want het kwam vast nog wel een keertje van pas. Inmiddels kan ik met gemak afscheid nemen van deze spullen. Dat is minimaliseren voor mij.

Gisteren zei ik nog tegen mijn moeder “Als mijn huis nu af zou branden en mijn kind, huisdieren en ik zijn ongedeerd, dan ben ik het gelukkigste mens op deze aarde

Brengt mij ook bij de reden dat ik dit wilde schrijven.

Te veel cadeautjes bij verjaardagen

Vorige week vierden we de verjaardag van mijn zoon en ja, bij een verjaardag horen cadeautjes, toch? Voor mezelf heb ik al jaren geen wensen voor mijn verjaardag en vind ik het al een cadeautje om mijn vrienden te zien en met ze bij te kunnen kletsen.

Maar goed, als je 6 jaar oud wordt, heb je natuurlijk wel wensen. Hij heeft zoveel gekregen dat hij een week later nog steeds niet met alles gespeeld heeft. En ik denk ook dat als ik het weg zou zetten hij zou vergeten dat hij het gekregen heeft.

Ik heb er de afgelopen week over na gedacht omdat ik dit zo graag anders zou zien. Ik gun hem de hele wereld, maar baal ook wel dat als hij iets krijgt hij er niet of nauwelijks mee speelt, maar wel het halve huis volstaat met speelgoed. Aan de ene kant spullen wegdoen en aan de andere kant weer volop nieuwe dingen binnen laten komen, dat schiet niet op.

Cadeauloze verjaardagen, liever herinneringen maken

Ik denk er dan ook sterk over zijn verjaardag de volgende keer “cadeauloos”te vieren. Of in ieder geval ‘cadeau beperkt” Maar hoe breng je dit over op bezoek? Ik kom ook niet graag met lege handen aan op een feestje. Daarentegen zou ik graag herinneringen met hem willen maken. Een keertje extra naar een pretpark, een hapje eten, naar de bioscoop of een keer vaker op vakantie.

Hoe pak ik dit aan?

Een rekening openen en vragen of ze bij willen dragen aan het maken van herinneringen dan wel een eventuele studie? Of geld vragen voor zijn verjaardag? (ondanks dat hij nog zo jong is en niet speciaal voor iets aan het sparen is). Ook een vorm van minimaliseren zonder spullen weg te doen. Prioriteiten stellen.

Herinneringen maken voor de toekomst

Als ik terugdenk aan mijn jeugd heb ik met name aan de vakanties dierbare herinneringen.
Ik mocht als puber ieder jaar met een vriendin mee op vakantie en wat genoot ik daarvan.
Deze herinneringen die koester ik en soms – als het ter sprake komt- vertel ik ze met veel liefde nog na.

Dat we het spelletje “Ik ga op vakantie en neem mee” speelden in de auto en de vader van mijn vriendin, puur om ons het zwijgen op te leggen zijn “Superduperheavydutydrillingmachine” meenam. Dat hield de dames wel even rustig, want dat kunnen ze nooit herhalen 😉 . En ja, ruim twintig jaar na dato kan ik daar nog smakelijk om lachen en zal hij bij lange ritten ook met ons mee op vakantie gaan.

Het mooiste uit mijn jeugd zijn dus mooie herinneringen en niet mijn spullen.

Verder met minimaliseren

Zelf heb ik denk ik nog een jaartje opruimen voor de boeg. Zo nam ik vanmorgen nog afscheid van kaartjes die ik had ontvangen bij de geboorte van mijn zoon. Deze spullen wegdoen klinkt misschien raar, maar ik moest bij sommige namen echt denken… “Wie zijn dat ook alweer” ( en dan is het pas 6 jaar geleden). Wat heeft mijn zoon er dan aan als hij over tig jaar een doos met dit soort dingen in zijn handen geduwd krijgt?

Ook wil ik graag mijn laptop opschonen. Deze staat vol foto’s en bestanden waar ik me echt doorheen moet worstelen. Zo jammer, want foto’s terugkijken vind ik superleuk. Maar het zijn er gewoon teveel.

Mijn motto voor 2018 is dan ook “Ik ga mooie herinneringen sparen ipv spullen” Doe je mee met spullen wegdoen en ruimen, of liever niet? Wil je wat inspiratie opdoen? Dan heeft Netflix een mooie docu “Minimalism“genaamd.

Een aantal ideeën voor als je spullen weg gaat doen

Wil je met me meedoen en ga je spullen wegdoen? Denk dan bijvoorbeeld aan de volgende instanties:

6 gedachten over “Spullen wegdoen en minimaliseren; ik maak liever herinneringen”

  1. wij geven onze zoon sinds zijn 9e verjaardag geen kado meer maar een herinnering: hij mag een dagje alleen met mij op pad en een dagje alleen met papa. Wat we doen? Dat mag hij zelf bepalen (tot op een bepaalde hoogte natuurlijk). Laatst schreef hij ergens op, dat het leukste was wat we ooit samen hadden gedaan!!! Dus inderdaad veel waardevoller dan al die kado’s, die binnen no-time ongebruikt in de kast liggen. Onze dochter volgt ook binnenkort;-)

  2. Avatar foto
    Karin van Empel

    Onze kinderen zijn 23 en 25. Ik was gisteren op zo’n zelfde zolder (helaas die van ons) en zucht , zag ik net zo’n doos met ‘gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter’ maar van onze zoon staat er ook ergens zo’n zelfde doos.
    Ik had mijn handen vol, kon dus niet de trap af, maar staat voor het volgende bezoekje klaar om richting oud papier bak te gaan

  3. topvrouw!! Ik moet nog regelmatig lachen om het feit dat ze de bank niet meer afkwam en daar doelloos op aan t hangen was: oplossing: de bank weggedaan… wat er niet is, kun je ook niet op gaan zitten!
    x

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven